به گزارش خبرگزاری Tasnim ، از جمله سنت های ریشه دار و آیین های جامعه ما ، مراسم عزاداری همیشه مورد احترام و افتخار قرار گرفته است. اما بعضی اوقات ، برخی از خانواده ها ، با دیدگاه جدید و متفاوت ، این آیین را دوباره فرصتی برای زندگی می کنند.
به نظر می رسید که خانواده محترم مرحوم خدیجه کوبرا کوبرانجاد با تصمیم ماندگار و ارزشمند ، هزینه برگزاری مراسم تشییع جنازه محبوب خود را برای ۵۰۰ میلیون ریال برای حمایت از بیماران سرطانی بیمارستان ایران مهر اهدا کردند.
این نه تنها تجلی واقعی فرهنگ ، امور خیریه و همدلی ایرانی و اسلامی ایرانی و اسلامی است ، بلکه یک الگوی الهام بخش برای تبدیل اندوه شخصی به امید جمعی است. عملی که می تواند جان خود را که نیاز به محبت و حمایت از جامعه در سایه بیماری دارند ، نجات دهد.
کار خوب
جاواد قدوزی نژاد ، رئیس بیمارستان ایراننمر ، به این اقدام خیرخواهانه پاسخ داد: در شرایط دشوار اقتصادی و اجتماعی امروز ، چنین پشتیبانی نه تنها مالی ، بلکه یک بعد معنوی و معنوی برای بیماران ، کارکنان درمان و کل سیستم بهداشتی است. این یک تجلی خوب از الگوی روشنی از همدلی و فرهنگ بشردوستانه است که جامعه ما به آن احتیاج دارد.
بیمارستان ایرانمر که سالهاست در صدر معالجه بیماران سرطانی قرار دارد ، برای ادامه راه خود به حمایت مردمی و مشارکتهای خوب رسیده است. کمکی که بعضی اوقات فراتر از تعداد آنها می شود ، به بیماران امید بازگشت به زندگی می دهد.
همدلی را دعوت کنید. ما هم می توانیم
امروز ، یک خانواده خوب و با تصمیم متفاوت ، راهی را که می تواند به یک فرهنگ گسترده تبدیل شود ، باز کرد:
برخی از هزینه های مراسم تشییع جنازه و یادبودها را به امور خیریه و پزشکی اختصاص دهید.
هر یک از ما ، در مواجهه با فقدان ، این فرصت را داریم که به همراه احترام به عزیزانمان ، تأثیر ماندگار بر نام آنها بگذاریم. اثری که به جای چند ساعت پذیرایی یا مراسم ، دوباره زندگی می کند یا به یک خانواده لبخند می زند.
از نذر گرفته تا معالجه تجهیزات پزشکی ، از حمایت از بیماران فقیر تا تهیه داروهای گران قیمت. هر قدم در مسیر مهربانی گامی به سوی جامعه سالم تر ، مهربان و دلسوزتر است.
اگر او را به خوبی یادآوری کند ، مرگ پایان نیست
بیایید یاد بگیریم که به جای اینکه در غم و اندوه تنها باشند ، عزیزان خود را در قلب بیماران و افراد نیازمند عزاداری نگه داریم. مانند خانواده آن مرحوم ، که با بخشش دردناک خود ، درد را به معالجه و عزاداری به دیگران تبدیل کردند.
پایان پیام/ ۲۵۷
منبع:تسنیم
