جایزه نوبل اقتصاد به محققانی اهدا شد که نشان دادند نوآوری و تخریب خلاق چگونه موتور رشد اقتصادی پایدار است و زندگی بشر را در طی دو قرن گذشته تغییر داده است.
به گفته اکوآران ، طی ۲۰۰ سال گذشته ، جهان رشد اقتصادی بیشتری نسبت به گذشته داشته است. اساس این افزایش رشد جریان مداوم نوآوری فناوری است. رشد پایدار اقتصادی زمانی اتفاق می افتد که فناوری های جدید جایگزین فناوری های قدیمی تر شوند ، که بخشی از فرایندی است که به عنوان “تخریب خلاق” شناخته می شود. برندگان جایزه نوبل امسال از روشهای مختلفی استفاده می کنند که چرا این پیشرفت امکان پذیر است و آنچه برای رشد پایدار لازم است.
در بیشتر تاریخ بشر ، استانداردهای زندگی ، با وجود اکتشافات مهم و پراکنده ، از نسلی به نسل دیگر تغییر نکرده است. این اکتشافات گاهی اوقات کیفیت زندگی را بهبود بخشیده است ، اما رشد همیشه متوقف شده است.
این وضعیت سرانجام با انقلاب صنعتی تغییر کرد که کمی بیش از دو قرن پیش اتفاق افتاد. نوآوری فن آوری و پیشرفت علمی که در انگلستان آغاز شد و به سایر کشورها گسترش یافت ، منجر به چرخه بی پایان نوآوری و پیشرفت شد. و این منجر به رشد پایدار شد.
جایزه نوبل اقتصاد ۲۰۲۵ مربوط به تحقیقات در مورد رشد پایدار مبتنی بر نوآوری های فناوری است. مورخ اقتصادی ، جوئل موکیر ، نیمی از جایزه نوبل را برای توضیح مکانیسم هایی که پیشرفت های علمی یکدیگر و برنامه های عملی یکدیگر را تقویت می کند و ایجاد یک فرایند خودکشی را ایجاد می کند ، دریافت کرد ، که در نهایت منجر به رشد پایدار اقتصادی می شود. و از آنجا که این فرایند منافع موجود را به چالش می کشد ، وی همچنین اهمیت یک جامعه باز را نسبت به ایده های جدید و پذیرش تغییر نشان می دهد.
نیمی دیگر از جایزه نوبل امسال به اقتصاددانان فیلیپ آگون و پیتر هوییت اهدا شده است. آنها در یک مقاله مشترک در سال ۱۹۹۲ ، آنها یک مدل ریاضی را طراحی کردند تا نشان دهند که چگونه شرکت ها در فرآیندهای تولید بهبود یافته و محصولات با کیفیت بهتر سرمایه گذاری می کنند ، در حالی که شرکت هایی که قبلاً بهترین محصولات را دارند ، از رقابت عقب مانده اند.
رشد از طریق “تخریب خلاق” حاصل می شود. این فرآیند خلاق است زیرا مبتنی بر نوآوری است ، اما همچنین تخریب است زیرا محصولات قدیمی منسوخ شده و ارزش تجاری خود را از دست می دهند. این روند با گذشت زمان جوامع ما را تغییر داده است. طی یک یا دو قرن تقریباً همه چیز را تغییر داده است.
اقتصاددانان رشد اقتصادی را با محاسبه افزایش تولید ناخالص داخلی (تولید ناخالص داخلی) اندازه گیری می کنند ، اما در واقع ، این رشد بیش از پول است. داروهای جدید ، اتومبیل های ایمن تر ، غذای بهتر ، روشهای گرمایشی و روشنایی کارآمدتر در خانه ها ، اینترنت و افزایش فرصت های برقراری ارتباط با افراد دیگر در مسافت های بیشتر ، اینها فقط معدود مواردی هستند که رشد می کنند.
با این حال ، همانطور که اشاره شد ، رشد اقتصادی یک پدیده رایج مبتنی بر توسعه فناوری در طول تاریخ نبوده است ، بلکه برعکس. نمونه ای از این امر را می توان در روند تاریخی سوئد و انگلیس از اوایل قرن چهاردهم تا آغاز قرن هجدهم مشاهده کرد. درآمد آنها گاهی اوقات افزایش یافته و گاهی کاهش می یابد ، اما در کل ، با وجود نوآوری های مهم ، رشد تقریباً نامشهود بود.
بنابراین ، این اکتشافات هیچ تأثیر معنی داری در رشد اقتصادی طولانی مدت نداشت. به گفته موکیر ، دلیل این امر این است که ایده های جدید همچنان به تحول نرسیده و یا منجر به جریان پیشرفت ها و برنامه های جدید نمی شوند ، که ما اکنون می بینیم که نتیجه طبیعی فناوری بزرگ و پیشرفت های علمی است.
درعوض ، وقتی از ابتدای قرن نوزدهم تا به امروز به رشد اقتصادی در انگلیس و سوئد نگاه می کنیم ، چیزی کاملاً متفاوت می بینیم. جدا از دوره هایی ، مانند شکاف بزرگ در دهه ۱۹۸۰ و سایر بحران ها ، رشد به جای رکود ، به یک عادی جدید تبدیل شده است. یک الگوی مشابه ، با رشد سالانه پایدار حدود ۲ درصد ، پس از اوایل قرن نوزدهم در بسیاری از کشورهای صنعتی ظاهر شد. این ممکن است خیلی زیاد به نظر نرسد ، اما ادامه چنین رشد به معنای دو برابر درآمد زندگی کاری یک شخص است.
سرانجام ، این روند تأثیر انقلابی بر جهان و کیفیت زندگی مردم گذاشت.
