فیلم سینمایی و لایو اکشن Lilo & Stitch محصول کمپانی دیزنی نمرات متوسطی را از منتقدان گرفته است.
فیلم سینمایی Lilo & Stitch جدیدترین فیلم از کمپانی دیزنی به شمار می‌رود و از آن دسته فیلم‌هایی است که بر اساس انیمیشن‌های قبلی دیزنی ساخته شده و داستان آن را به صورت لایو اکشن برای مخاطبان نسل جدید و همچنین طرفداران آشنا به آن به نمایش در می‌آورد.
تاکنون در وب سایت راتن تومیتوز ۶۲ نقد برای فیلم سینمایی Lilo & Stitch منتشر شده که امتیاز ۷۴ درصد را برای آن به همراه داشته است. در وب سایت متاکریتیک نیز امتیاز ۵۶ از صد برای این فیلم به ثبت رسیده که بر اساس ۲۴ نقد منتشر شده برای آن در این وب سایت است. در ادامه نظر منتقدان درباره این فیلم را مشاهده می‌کنید.
نظر منتقدان درباره فیلم سینمایی Lilo & Stitch
- راتن تومیتوز | ۶۲ نقد – امتیاز ۷۲ درصد
- متاکریتیک | ۲۴ نقد – امتیاز ۵۶ از صد
«۸۳/۱۰۰ Consequence | منتقد: لیز شانون میلر»
در این بازسازی جدید Lilo & Stitch، احساسات واقعی نهفته در داستان به‌خوبی منتقل می‌شوند، در حالی که تمام لحظات سرگرم‌کننده‌ای که از تماشای یک موجود آشوب‌گر با قلبی تازه کشف‌شده انتظار می‌رود نیز به‌درستی ارائه شده‌اند.
«۸۳/۱۰۰ Entertainment Weekly | منتقد: مائورین لی لنکر»
این نسخه کمتر شبیه به ترن‌هوایی هاوایی است و بیشتر حال‌وهوای یک فیلم دلنشین و احساسی را دارد و درباره یافتن خانواده و در مقابل، پیدا شدن توسط آن‌ها است.
«۸۰/۱۰۰ IGN | منتقد: اریک گلدمن»
در میان بازسازی‌های بی‌پایان دیزنی، فیلم Lilo & Stitch از نمونه‌های موفق‌تر است؛ فیلمی که هسته احساسی نسخه اصلی را گرفته و آن را به‌شیوه‌ای تأثیرگذار پررنگ‌تر می‌کند.
«۷۵/۱۰۰ TheWrap | منتقد: ویلیام بیبیانی»
البته می‌توان گفت وقتی چیزی را که از ابتدا خوب بوده، کمی ضعیف‌تر بازآفرینی کنید، باز هم در حدی کار می‌کند.
«۷۰/۱۰۰ Screen Rant | منتقد: مری کاسل»
تماشاگران می‌خواهند تحت‌تأثیر قرار بگیرند و دوباره به احساساتی که نسخه اصلی برانگیخته بود، بازگردند و این فیلم چنین فرصتی را فراهم می‌کند.
«۶۵/۱۰۰ Slashfilm | منتقد: بی جی کولانجلو»
روابط میان نانی و لیلو در این نسخه به واقعیت نزدیک‌تر است و همین نزدیکی باعث می‌شود لحظات احساسی اثرگذاری بیشتری داشته باشند. در این بازآفرینی بانمک و البته کمی پالوده‌شده، پیوند این دو خواهر همان عنصر ناگسستنی داستان باقی مانده است.
«۶۰/۱۰۰ The Film Verdict | منتقد: آلونسو دوریدل»
این بازسازی نه خاطره آن اثر کلاسیک را خراب می‌کند و نه از آن فراتر می‌رود.
«۶۰/۱۰۰ The Hollywood Reporter | منتقد: فرانک شک»
Lilo & Stitch در نسخه لایو-اکشن به‌اندازه کافی وفادار به اصل اثر هست که طرفداران سنتی را راضی کند، و به‌اندازه کافی دست‌کاری‌شده که کمی تازگی هم به همراه داشته باشد.
«۶۰/۱۰۰ Empire | منتقد: هلن اوهارا»
کارگردانی فلایشر کمپ با لحنی سبک و بازیگران انسانی قابل‌قبول همراه است، اما نتیجه نهایی هرگز به شفافیت و درخشندگی نسخه اصلی نمی‌رسد.
«۵۸/۱۰۰ IndieWire | منتقد: کیت اربلند»
قلب داستان هنوز پابرجاست، اما دیدن آن در قالب لایو-اکشن باعث می‌شود جادوی ذاتی‌اش تا حدی از بین برود.
«۵۰/۱۰۰ Variety | منتقد: پیتر دبروژ»
به‌نوعی، حس غیرقابل‌پیش‌بینی و هرج‌ومرج‌آمیز Lilo & Stitch در بازگویی این نسخه از دست رفته است.
«۵۰/۱۰۰ Variety | منتقد: پیتر دبروژ»
فیلم بیشتر شبیه به محصولی از جلسه‌های بازاریابی است تا یک اثر هنری؛ انگار هدف نهایی صرفاً فروش بیشتر اسباب‌بازی‌های شخصیت «استیچ» بوده است. هرچند کریس سندرز و مایا کیلوها به‌اندازه کافی جذابیت دارند که خانواده‌ها را سرگرم نگه دارند، اما سخت نیست پذیرفتن این واقعیت که این دو شخصیت در فیلم اصلی که همین حالا هم در دیزنی‌پلاس در دسترس است، دوست‌داشتنی‌تر بودند.
«۲۰/۱۰۰ The Guardian | منتقد: جسی هاسنگر»
در مجموع، تقریباً هیچ لبخندی در Lilo & Stitch 2025 وجود ندارد که از فیلمنامه اصلی وام نگرفته باشد، و تقریباً هیچ لحظه تأثیرگذاری‌ای در آن نیست که در نسخه رده‌بندی سنی G پیشین، خام‌تر و تحسین‌برانگیزتر نبوده باشد.
