نتایج نهایی کلاس دوازدهم نشان می دهد که میانگین میانگین نمره دانش آموزان Kohgiluyeh و Boyer Ahmad در سال ۱۴۰۴ پایین تر از سال گذشته ، ۸.۱۵ بود ، در حالی که مقامات آموزش و پرورش قول داده بودند دو امتیاز دیگر ، و اکنون آمار رسمی رشد و حتی توقف.
با انتشار میانگین نمرات کلاس دوازدهم در سال ۱۴۰۴ ، عملکرد مجتمع مدیریت جدید وزارت آموزش و پرورش Kohgiluyeh و Boyer Ahmad منوط به قضاوت عمومی است ، نه بر اساس احساسات بلکه بر روی تعداد خود آموزش کشور منتشر کرده است.
واقعیت عددی نمایانگر یک کاهش غیر منتظره است ، با ۱۴۰۲ میانگین متوسط درجه ۸.۰۱ (سال پایه و نقطه شروع بحران و انتقاد) ، میانگین نمره ۱۴۰۳ درجه نهایی ۸.۴۳ (۰.۴۲ رشد نمره و بهبودی ملموس) و میانگین نمره متوسط ۱۴۰۴ از ۸.۱۵ (۰.۲۸ سال ۱۴۰۳ تحقق یافته بود ، نه تنها متوقف شد ، بلکه برگشت.
در این میان ، آنچه به تلخی این نزول می افزاید ، شعار و طرح بلندپروازانه ای بود که مدیریت جدید ، دو امتیاز دیگر ، یک وعده و انتظار واضح در جامعه آموزشی ، والدین و دانش آموزان بود ، اما وقتی به نتیجه رسید ، پارادوکس بزرگی بود که قرار بود. چه اتفاقی برای افزایش چشمگیر در میانگین نقطه درجه نهایی افتاد؟ پاسخ واضح است ، و این که نه تنها افزایش نمی یابد ، بلکه میانگین میانگین در مقایسه با سال قبل ۰.۲۸ کاهش یافته است.
این شکاف عمیق بین بحث و عمل ، سؤالات جدی در مورد برنامه ریزی ، درک صحیح از چالش ها و اجرای واقعی طرح ها توسط مدیریت آموزش جدید ایجاد می کند.
ضرب المثل معروف سنگ بزرگ تحمل ندارد. در اینجا عینی است و اعلام یک هدف بلندپروازانه بدون داشتن نقشه راه دقیق ، یک برنامه اجرای مرحله ای در مرحله و سرمایه گذاری در توانمندسازی معلمان و دانش آموزان فقط منجر به انتظارات غیرواقعی و در نهایت ناامید کننده می شود.
کارشناسان آموزشی در برنامه های توسعه ، افزایش سالانه در نیم درصد “(۰.۵) برای شاخص هایی مانند میانگین ، یک هدف واقع گرایانه و پایدار و عملکرد ۱۴۰۳ (رشد ۰.۴۲) ، که نزدیک به این نرخ علمی بود ، قابل قبول بود. اما عملکرد ۱۴۰۴ حتی بیش از یک نرخ متعادل و علمی بود.
این اعداد بی طرفانه ترین قضاوت را دارند و مقایسه میانگین این سه سال برای هر شخص عادلانه مشخص می کند که روند مثبت و امیدوار کننده ۱۴۰۳ در سال ۱۴۰۴ متوقف شده است.
موفقیت در زمینه پیچیده آموزش ، نه در شعارها ، بلکه ریشه در برنامه ریزی دقیق ، مدیریت جهادی و عمل گرایی دارد و امیدوارم با پذیرش این حقایق ، مدیران آموزش استانی فروتن تر و دقیق تر از عمق چالش ها برای سالهای آینده آگاه باشند.
پایان پیام/
منبع:تسنیم
