یکی از متخصصان انرژی گفت: “تحریم بین المللی اکنون در چارچوب کارگزاری رها شده است و فقط تحریم یک طرفه ایالات متحده فعال است ، به این معنی که ایالات متحده نمی تواند به چین بگوید که از ایران نفت کند ، بنابراین ما نباید اجازه مکانیسم ماشه را بدهیم.
محمود خاگانی در مورد احتمال اجرای مکانیسم ماشه و تأثیر آن بر صنعت نفت گفت: “در شرایط فعلی ما نباید نگران مکانیسم ماشه باشیم ، اما هیچ کلمه ای در کشور وجود ندارد ، در حالی که روابط قانونی و بین المللی برای کشورهای اروپایی نیست.”
وی گفت: “ما اکنون از اینکه چرا ایالات متحده به ایران حمله کرده است شکایت می کنیم و دبیر کل آژانس بین المللی وظیفه خود را انجام نداده و از اسرائیل حمایت کرده است ، ما می توانیم این ادعاها را انجام دهیم زیرا ما NPT هستیم.” اگر از آن خارج شویم ، همان موقعیتی را که ایالات متحده در تیپ داشت ، خواهیم داشت تا این کشور با ترک کارگزاری نتواند مکانیسم ماشه را مطالبه کند.
این کارشناس انرژی گفت که ما نباید با افزایش موضوعاتی از قبیل غنی سازی به ۵ ٪ یا ترک NPT ، مواضع منفی سایر کشورها را علیه خودمان بگذاریم و ایالات متحده مجاز به فعال شدن در ایالات متحده نیست ، به طوری که ایالات متحده اکنون در ایالات متحده فعال است. با این حال ، اگر ما فعال شویم ، وضعیت ما زیاد تغییر نخواهد کرد.
وی در گفتگو با ایلنا گفت: اروپا در روزهای اخیر تحریم جدیدی از اوکراین و روسیه را مطرح کرده است و نفت خام روسیه را از ۲ تا ۲ دلار به اروپا افزایش داده است و ایالات متحده فرصتی چهار روزه به روسیه داده است و روسیه اکنون در بازار هند و مشتریان است. آنها انجام می دهند بنابراین Boycott ابزاری برای تحریم ها است که قیمت انرژی را پایین نگه می دارد ، در حالی که تحریم ها و جنگ اکنون ، چه در داخل و چه سایر کشورها ، به دیپلماسی بین المللی علاقه ای ندارند و در واقع به دنبال بازگشت سازمان ملل و مکانیسم ماشه هستند و این منجر به نفت می شود.
خاگانی گفت که ما در جنگ شش روزه و دلیل وحدت ملی به موفقیت دست یافته ایم ، افزود: در شانگهای و بریکس ، ایالات متحده و اسرائیل محکوم شدند و اسرائیل اکنون یک خطر بزرگ برای جهان است و این باید یک دستاورد در نظر گرفته شود ، در حالی که شرایط جهان و روابط بین کشورها اکنون متفاوت است و ایالات متحده و ایالات متحده. اما چین و روسیه حق دارند این تحریم ها را وتو کنند.
وی گفت: “اکنون روسیه در وضعیت ایران قرار دارد ، چین با ایالات متحده با مشکل روبرو است ، هند به دلیل ادامه روابط با روسیه دچار مشکل شده است و مطمئناً این کشورها به دلیل منافع ملی و اقتصادی به دلیل منافع ملی و اقتصادی همراه نیستند. ما از طریق بای پس تحریم خواهیم کرد و مردم همراه خواهند بود.
کارشناس انرژی تأکید کرد: جنگ برای ما نعمت بود زیرا فهمیدیم که دشمن قوی نیست ، ما در بخش اطلاعات تضعیف شدیم ، سریع با آن روبرو شدیم و نتیجه آن دشمن بود که به دنبال آتش بس بود ، اگرچه ما به ضرر نفوذ برخورد کردیم. مکانیسم ماشه همچنین می تواند به نفع ما باشد تا زمانی که مردم هنوز با آن همراه باشند.
به گفته ایلنا ، مکانیسم حل و فصل شورای امنیت سازمان ملل یک مسئله مهم در قوانین بین المللی است ، که “بازگشت خودکار تحریم ها” یا “مکانیسم فوری” شناخته شده و مهم برای قطعنامه ۲ است که برای اطمینان از پیروی از ایران به تعهدات هسته ای خود و بندها طراحی شده است. به تعهدات هسته ای آنها تحت اخوان ، تحریم های بین المللی که قبل از کارگزاری اعمال شده است به طور خودکار ترمیم می شود.
هر قسمت از اخوان (ایران ، چین ، فرانسه ، آلمان ، روسیه ، انگلستان و ایالات متحده) ، که معتقدند طرف مقابل تعهدات خود را انجام نداده است ، می تواند موضوع را به کمیسیون مشترک ارجاع دهد. کمیسیون مشترک ۵ روز فرصت دارد تا موضوع را حل کند. اگر موضوع در کمیسیون مشترک حل نشده باشد ، شاکی ممکن است موضوع را به وزرای خارجی ارجاع دهد.
اگر موضوع پس از پنج روز مراجعه به وزرای امور خارجه حل نشده باشد ، هر یک از طرفین می توانند به شورای امنیت سازمان ملل مراجعه کنند. این ارجاع باید با اطلاعیه رسمی به شورای امنیت ، که در آن ادعای ایران مبنی بر تعهدات خود انجام می شود ، انجام شود.
پس از دریافت این اعلامیه ، شورای امنیت باید ظرف ۷ روز به پیش نویس قطعنامه رای دهد که تأیید ادامه برداشتن تحریم ها است.
نکته مهم این است که برای جلوگیری از بازگشت تحریم ها ، این پیش نویس قطعنامه مستلزم رأی مثبت ۲ رای مثبت است و هیچ عضو دائمی شورای امنیت مؤثر نیست.
اگر شورای امنیت در طی پنج روز نتواند این پیش نویس قطعنامه را اتخاذ کند ، تمام قطعنامه های تحریم های قبلی شورای امنیت قبلی به طور خودکار بدون نیاز به قطعنامه جدید به صورت خودکار تأسیس می شود. این به معنای “بازگشت خودکار” تحریم ها است.
ویژگی مکانیسم “اتوماتیک” ماشه به این معنی است که نیازی به تصویب قطعنامه جدید برای بازگشت تحریم ها نیست ، اما امتناع از ادامه تحریم ها برداشته می شود. این امر قدرت اعضای دائمی را در این مورد خاص معکوس می کند. به جای وتو کردن تحریم ها ، حق وتو (یا رأی کافی) منجر به بازگشت تحریم ها می شود.
یکی از چالش های مهم قانونی در مکانیسم ماشه ، تفسیر مفهوم “سمت تیپ” است. پس از آنکه ایالات متحده در سال ۲ از برژام خارج شد ، این سؤال مطرح شد که آیا ایالات متحده هنوز “طرف جانبی” است و می تواند مکانیسم ماشه را فعال کند.
دولت ایالات متحده استدلال می کند که از آنجا که قطعنامه ۲ شورای امنیت کارگزاری را تأیید کرده است و ایالات متحده یکی از اصلی ترین امضا کنندگان کارگزاری است ، هنوز هم در قطعنامه ۲ یک “حزب شرکت کننده” محسوب می شود و حق فعال سازی مکانیسم ماشه را دارد.
ایران و سایر اعضای باقیمانده استدلال می کنند که با عزیمت رسمی ایالات متحده از کارگزاری ، این کشور دیگر “حزب” نیست و بنابراین حق فعال کردن مکانیسم ماشه را از دست داده است. این استدلال مبتنی بر اصل “نقض پیمان” است و ایده این است که طرفی که از توافق نامه خارج شده است نمی تواند از مقررات خود برای فشار بر دیگران استفاده کند. در عمل ، تلاش های دولت ترامپ برای فعال کردن مکانیسم ماشه در سال ۲۰۰۸ با مخالفت شدیدی با اکثریت اعضای شورای امنیت (به ویژه اعضای دائمی روسیه ، چین و اعضای اروپایی) روبرو شد و تلاش ناکام ماند زیرا این امر نشان دهنده اهمیت تفسیر قانونی و اجماع سیاسی در اجرای این مکانیسم است.
