به گفته خبرنگار اجتماعی آژانس خبری TASNIM ، مراسم اختتامیه جایزه ششم مصطفی در روز دوشنبه ۱۷ سپتامبر ۱۴۰۴ در سالن Wahdat تهران ، با حضور دکتر حسین افشین ، معاون رئیس جمهور علوم ؛ دکتر علی اکبر صالبی ، رئیس هیئت مدیره بنیاد علوم و فناوری مصطفی ؛ مهدی سافارینیا ، دبیر شورای سیاست جوایز مصطفی ؛ محمد اقبال چودری ، دبیر -عمومی کمیته دائمی علوم و فناوری همکاری های کشورهای اسلامی (دلسوزی) ؛ عبدالحسین خسروپان ؛ برندگان این دوره و گروهی از دانشمندان علوم و فناوری برگزار شد.
حسین افشین ، معاون رئیس جمهور علوم ، در سخنرانی با اشاره به اهمیت دیدگاه عمیق از علم و نقش امت اسلامی در پیشرفت دانش ، گفت: امشب ما در نسخه ششم جایزه مصطفی برای معرفی و تجلیل از برندگان این جایزه جمع شده ایم. نه تنها برای حفظ دستاوردهای آنها ، بلکه برای نشان دادن جهان ، امت اسلامی هنوز زنده است. زنده است زیرا هنوز جرات دیدن آن را دارد. دیدن آنچه دیگران نمی بینند ، دیدن آنچه هنوز نامگذاری نشده است ، و ساختن چه چیزی زندگی انسان را تغییر می دهد.
وی با اشاره به اهمیت “دیدن” در مسیر علمی ، وی افزود: “در دنیای علم ، ابتدا می بینیم و می دانیم. اما ببینید ، نه فقط نگاه کردن به چیزی قبل از آن ، قبل از آنکه داده شود ، قبل از آنکه در یک نمودار ثبت شود و قبل از ابزارهای ما می تواند آن را نشان دهد. معادله را بازنویسی می کند و دیگران را وادار می کند تا در زمین او بازی کنند.
افشین جایزه مصطفی را به عنوان “جایزه زاویه” توصیف کرد و اظهار داشت: این یک ظاهر جدید است که ما را از سطح تا عمق ، از علائم گرفته تا ساختارها ، موضوعاتی از مدل ها به مدل ها و از مدل ها به راه حل های مؤثر می برد. راه حل هایی که می توانند بیماری را درمان کنند ، به انرژی پاک دسترسی پیدا کنند ، بحران محیطی را مهار کنند یا ابزاری برای درک عمیق تر از جهان ایجاد کنند. این مناطق نه تنها شاخه های علمی هستند ، بلکه در تفسیر من آب و هوای جدید قدرت هستند.
وی با اشاره به تقارن این رویداد با هفته Wahdat ، گفت: “هفته وحدت یادآور تولد پیامبر است و فراتر از آن نیاز به ایجاد آینده مشترک برای ملت متحد را نشان می دهد.” وحدت فقط یک کلمه سیاسی نیست ؛ در دنیای امروز ، وحدت به معنای به اشتراک گذاری زیرساخت های علمی ، داده های تحقیق و فناوری است. یعنی یک محقق در هند می تواند داده های خود را با آزمایشگاه در مالزی به اشتراک بگذارد و دانشمند ایران از ایده خود با Türkiye استفاده می کند. اگر جهان اسلام بخواهد در معادله علم بماند ، باید اختلافات را پشت سر بگذارد و به هم افزایی برسد. این جایزه نمونه ای از این وحدت است: نام ها متفاوت هستند ، اما افق یکی است. آینده ای که خودمان می سازیم.
وی سپس به وقایع اخیر منطقه اشاره کرد و گفت: “در هفته های اخیر ، آسمان منطقه برای لحظات تار شده است. اما ما یاد گرفتیم که حتی در آسمان می توان دید. این جنگ یک نبرد فناوری با ترس بود ؛ نبرد بین رژیم کودک که حاکم بر ترور و کشوری است که می خواهد با دقت و نه با ویرانی ، نه با ویرانی ، نه با اندازه گیری از اندازه ، وقتی به اندازه پاسخ می دهد ، وقتی که اندازه را نشان می دهد. به این معنی است که کجا باید بایستد و از کجا حرکت کنیم.
افشین بر آموزه های قرآن کریم تأکید کرد و گفت: “مسیر ما از لحظه ای آغاز شد که انسان توانست واقعیت ها را بشناسد ، آنها را تعریف کند و بر اساس شناخت عمل کند.” اگر جهان اسلام بخواهد دوباره پیشرفت کند ، باید از این نقطه شروع شود: تعریف مجدد آن و سهم آن در معادله جهانی علم.
وی افزود: “شما فقط مسیر علمی را نگرفته اید ؛ شما تأثیر آن را بیان نکرده اید. تأثیر شما نه تنها در آزمایشگاه بوده است ، بلکه در تغییر دنیای اطراف شما نیز بوده است. شما فکر کرده اید و چیزی را ساخته اید که قبل از شما وجود نداشته است. این برای تغییر معادله است.
افشین در پایان گفت: “در دنیایی که همه در آن می روند ، تنها برنده است که زودتر می بیند و ما امشب دیده ایم.”
پایان پیام/
منبع:تسنیم