مشخصات کامل سال ۱۴۰۴ / چه کسانی واجد شرایط هستند؟

به گزارش اکو ایران به نقل از عصر ایران، پایه سنوات یکی از عبارات قانون کار است که سوالات زیادی درباره آن مطرح می شود. چه کسانی حق سنوات را دارند؟ ابتدا باید بدانیم که ارشدیت چیست و سپس شرایط سنوات را بررسی کنیم و در نهایت تأثیر سنوات را بر حقوق پایه، عیدی و پاداش، اضافه کار، سنوات و سایر موارد مربوط به دستمزد بررسی کنیم.

اساس سال ها چیست؟

پایه مستمری یکی از اقلام مزدی است که در بخشنامه دستمزد سالانه تعریف و تعیین می شود. عبارت سال پایه همان معنی و عبارات معادل حقوق پایه، حقوق سالانه، حقوق پایه (سال) و با این اصطلاحات نیز شناخته می شود.

مراقب باش که “سالهای پایه” با عبارات “سالها” و “سالهای مناسب” آنها متفاوت هستند و نباید اشتباه گرفته شوند یا به جای یکدیگر استفاده شوند.

در بخشنامه های دستمزد سالانه مبنای سنوات به صورت روزانه تعریف شده و مبلغ آن به همراه حقوق کارگران (روزانه، هفتگی یا ماهانه) پرداخت می شود.

آیا پایه سنوات به پایه حقوق اضافه می شود؟

تعریف حقوق چیست و چه مواردی به عنوان حقوق و دستمزد در نظر گرفته می شود در مقاله قبل به طور کامل توضیح داده شده است. همان طور که در قسمت قبل توضیح داده شد پایه سنوات ماهیت حقوقی و قانونی دارد و به حقوق پایه کارگران اضافه می شود. در قسمت های بعدی توضیح داده می شود که پایه سنوات و حقوق باید در قرارداد کار، حکم کار و برگه حقوق یکجا یا جداگانه درج شود.

برای تعلق به پایه سنوات چه شرایطی لازم است؟

بخشی از تصویب بخشنامه های دستمزد نسبت به پایه سنوات به شرح زیر است:

۲- به کارگرانی که در سال ۱۴۰۴ یک سال سابقه کار داشته باشند یا یک سال از آخرین مستمری آنها گذشته باشد روزانه ۹۴۰۰۰ ریال مستمری پرداخت می شود.

تبصره ۱: پرداخت مبلغ مربوط به سنوات کارگران مشمول طرحهای طبقه بندی مشاغل مصوب وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی با در نظر گرفتن رقم فوق برای گروه یک طبق دستورالعمل و جدول اعلام شده از سوی اداره کل روابط کار، غرامت و بیمه بیکاری انجام می شود.

تبصره ۲: به کارگران فصلی حسب مورد مبلغ مقرر در این بند یا تبصره ۱ آن تعلق می گیرد.

تبصره ۳- به موجب مصوبه ۲۵/۱۲/۱۴۰۳ شورای عالی کار و به منظور تقویت مهارت محوری و بهره مندی کلیه کارگران و در نتیجه رضایت کارگران با سابقه، از ابتدای سال ۱۴۰۴ کلیه کارگران دارای قرارداد کار دائم و موقت مشمول قانون کار که دارای یک سال سابقه کار از زمان دریافت سابقه کار یا یک سال سابقه کار بوده اند. آنها دارند حقوق سنوات یا مزایای پایان کار خود را تسویه کرده اند یا خیر. آنها واجد شرایط دریافت پایه (سال) خواهند بود.

طبق بند ۲ بخشنامه دستمزد که به عنوان نمونه ذکر شد، شرایط زیر برای واگذاری سنوات پایه در نظر گرفته شده است:

الف) کارگر باید حداقل یک سال سابقه کار در کارگاه داشته باشد.

ب) یک سال از دریافت آخرین پایه ارشدیت کارگر می گذرد.

ج) کارگران فصلی نیز مشمول دریافت پایه سالانه می باشند.

د) کارگران دارای قرارداد کار موقت که در پایان قرارداد کار مستمری (مزایای پایان کار) دریافت کرده اند نیز مشمول دریافت پایه مستمری می شوند.

ث) چنانچه کارگری مدتی در کارگاه مشغول به کار بوده و سپس کارگاه را ترک کرده و مجدداً عودت نموده است، سوابق قبلی وی در محاسبه سنوات پایه مؤثر خواهد بود.

و) به کارگران شاغل در کارگاه های دارای طبقه بندی مشاغل و بدون طبقه بندی سنوات پایه داده می شود.

تفاوت پایه سنوات در قراردادهای کار دائم و موقت چیست؟

تفاوت اساسی سنوات در قراردادهای کار دائم و موقت از سال ۱۳۹۲ ایجاد شد. تبصره ۳ بند ۲ تا سال ۱۳۹۲ در بخشنامه مزد وجود نداشت و این تبصره در بخشنامه مزد سال ۱۳۹۲ اضافه شد و از این تاریخ به بعد شرایط سنوات پایه استخدام در قراردادهای کار دائم و موقت یکسان شد.

حال این سوال پیش می آید که کارگرانی که قبل و بعد از سال ۱۳۹۱ در کارگاهی با قراردادهای موقت کار می کردند چه شرایطی خواهند داشت؟

الف) کارگران دارای قرارداد کار موقت که قبل از سال ۱۳۹۲ شاغل بوده و سنوات (مزایای پایان کار) را در پایان هر قرارداد کار تسویه کرده اند.

برای محاسبه سنوات پایه این دسته از کارگران، فرض بر این است که تاریخ استخدام ابتدای سال ۱۳۹۰ بوده و سوابق قبل از آغاز سال ۱۳۹۰ در محاسبه پایه سنوات موثر نخواهد بود.

ب) کارگران دارای قرارداد کار موقت که قبل از سال ۱۳۹۲ شاغل بوده و در پایان هر قرارداد کار سنوات (مزایای پایان کار) را تسویه نکرده اند.

برای محاسبه سنوات پایه این دسته از کارگران، مانند کارگران دارای قرارداد کار دائم رفتار می شود و تاریخ استخدام مبنای محاسبه سنوات خواهد بود. به عبارت دیگر سوابق کاری قبل از سال ۱۳۹۲ نیز در محاسبه مبنای سنوات موثر خواهد بود.

سال پایه ۱۴۰۴ چیست؟

در سال ۱۴۰۴ مبلغ پایه صنعت روزانه ۹۴۰۰۰ ریال تعیین شد و مبلغ ماهیانه آن به تعداد روزهای ماه بستگی دارد. به عنوان مثال پایه سال های ماهانه ۱۴۰۴ در ماه های ۳۰ روزه ۲۸۲۰۰۰۰ ریال خواهد بود.

لازم به ذکر است این مبلغ برای کارگاه های بدون طبقه بندی مشاغل و یا کارگاه های گروه ۱ با طبقه بندی مشاغل می باشد. برای گروه های شغلی ۲ و بیشتر، میزان پایه سنوات مقدار متفاوتی است که در قسمت های بعدی توضیح داده شده است.

این مبلغ فقط برای کارگرانی است که در سال دوم کار خود هستند. برای کارگرانی که سابقه کار آنها سه سال یا بیشتر است، مبنای سنوات به صورت تجمعی محاسبه می شود. یعنی پایه مستمری سنوات قبل نیز در محاسبه مبلغ پایه مستمری لحاظ شود.

آیا کارگر جدید شامل پایه سنی می شود؟

در مصوبه مربوط به پایه سنوات حداقل سابقه کار برای مشمولیت یک کارگر در پایه ارشدیت یک سال کار در کارگاه می باشد. منظور از سال، سال تقویم نیست، سال کار کارگر است. بنابراین کارگران جدید از ابتدای سال دوم کار در کارگاه مشمول دریافت پایه ارشدیت خواهند شد.

آیا تفکیک پایه سنوات از حقوق پایه صحیح است؟

طبق مفاد قانون کار و بخشنامه های دستمزد، کارفرما مکلف به پرداخت حقوق پایه می باشد. اهمیت درج صحیح مبلغ پایه مستمری در اسناد و مدارکی مانند قرارداد کار، حکم کار و فیش حقوقی نیز به این دلیل است که کارفرما می تواند ثابت کند که این مبلغ را پرداخت کرده است.

روش صحیح این است که مبلغ پایه سنوات را به عنوان یک مورد جداگانه در اسناد وارد کنید تا در بحث اثبات مشکلی ایجاد نشود.

در برخی موارد، کارفرمایان سال های پایه و حقوق کار را با هم در یک مورد لحاظ می کنند. در این صورت دو حالت قابل تصور است.

مورد اول این است که عنوان این آیتم به عنوان «پایه حقوق و سابقه کار» نامگذاری شود و نشان دهد که پایه سنوات در این مبلغ لحاظ شده است. در این صورت مشکلی که پیش می آید این است که چقدر از مبلغ وارد شده مربوط به حقوق کار و چه مقدار مربوط به پایه سنوات است.

حالت دوم این است که عنوان فقط حقوق یا حقوق باشد و در مقابل آن مجموع حقوق و پایه سنوات شغلی نوشته شود. در این صورت کل مبلغ به عنوان دستمزد شغلی در نظر گرفته شده و سنوات پایه پرداخت نشده است.

اگر حالت دوم از قبل وجود داشته باشد و کارفرما بعداً این مبلغ را به دستمزد شغلی و سنوات پایه تفکیک کند صحیح نیست و باید مبلغ اولیه به عنوان مابقی مزد و حقوق و مبلغ پایه سنوات تعیین شود.

چگونه می توان مبنای سنوات را در فیش حقوقی تشخیص داد؟

روش صحیح و اصولی این است که با توجه به توضیحات قسمت قبل تحت عنوان خود و جدا از سایر اقلام حقوق و مزایا، مبلغ پایه سنوات را مشخص می کند.

در صورتی که در فیش حقوقی و سایر اسنادی که اقلام حقوق و مزایا ذکر شده است، میزان حقوق و پایه سنوات در یک فقره قید شده باشد و عنوان فقط حقوق یا حقوق باشد، مبنای سنوات لحاظ نمی شود.

چنانچه در فیش حقوقی و سایر اسنادی که اقلام مزد و مزایا ذکر شده است، میزان مزد و پایه سنوات شغلی در یک فقره و عنوان مزد و پایه سنوات قید شده باشد، می توان از حداقل دستمزد قانون کار برای تفکیک این دو مورد استفاده کرد. از مجموع رقم مربوطه حداقل دستمزد سال کسر و مابقی به عنوان مبنای سنوات در نظر گرفته شد. در این شرایط می توان مبنای سنوات باقی مانده را با مبلغ قانونی آن مقایسه کرد و صحت آن را بررسی کرد.

تفاوت سنوات پایه طبقه بندی مشاغل با بدون طبقه بندی مشاغل چیست؟

مبنای سنوات در کارگاه های بدون طبقه بندی شغلی رقم مشخصی است که سالانه در بخشنامه مزد تعیین و تصویب می شود.

در کارگاه های با طبقه بندی مشاغل، سنوات پایه برای هر گروه مقدار متفاوتی است و با افزایش گروه شغلی، میزان پایه سنوات نیز بیشتر می شود. جدول پایه سنوات طبقه بندی مشاغل در پیوست بخشنامه مزد توسط وزارت کار تدوین و منتشر می شود.

سوالات متداول در مورد چه کسانی حق استفاده از پایه سالانه را دارند؟

آیا پایه سنوات به پایه حقوق اضافه می شود؟

مبنای سنوات ماهیت مزدی دارد و جزو حقوق پایه کارگران محسوب می شود. با توجه به توضیحات داده شده، مبلغ پایه سنوات باید جدا از حقوق و حقوق پایه درج و مشخص شود.

آیا پایه سنوات در محاسبه اضافه کار، عیدی و پاداش تاثیر دارد؟

چون پایه سنوات جزء حقوق است در محاسبه کلیه مزایا بر اساس حقوق تاثیر دارد. مبنای سنوات در محاسبه اضافه کار، شب کار، نوبت کاری، جمعه، حق مأموریت، عیدی و پاداش، سنوات و مانده مرخصی موثر است.

در صورت تغییر کارگاه سنوات پایه چگونه محاسبه می شود؟

ضوابط محاسبه مبنای سنوات سوابق کاری در همان کارگاه. بنابراین سوابق کارگاه های قبلی برای محاسبه پایه سنوات در کارگاهی که اشتغال وجود دارد موثر نخواهد بود.

سنوات پایه کارگرانی که مدتی از محل کار خارج شده اند پس از بازگشت به کار چگونه محاسبه می شود؟

مجموع سوابق متوالی و متناوب کارگران در محاسبه پایه سنوات مؤثر است. پس از بازگشت به کار، کلیه سوابق قبلی کارگر به صورت متوالی فرض شده و به تاریخ بازگشت به کار پیوست می شود.