به گفته خبرگزاری Tasnim در Ahvaz ، امروز ، پیوند متعالی بین ایالات متحده و رژیم کودکان صهیونیستی ، مانند دو بال از یک کرکس خون آشام ، از ائتلاف شیطانی رونمایی کرده است. ائتلافی که هدف آن شامل استقلال و هرج و مرج ایران در منطقه است.
در همین حال ، قانون حمله به ایالات متحده برای حمله به تأسیسات هسته ای Fordo نه تنها به جوهر دانش هسته ای کشور آسیب رسانده است ، بلکه یک بار دیگر این واقعیت را ثابت کرده است که دشمنان ملت ایران قادر به درک موقعیت و ریشه های این دانش هستند.
“دانش هسته ای” در این سرزمین نه واردات و نه سیمان و سیمان است ، بلکه از قلب مردم ریشه دارد ، بومی ، زنده و غیرقابل توقف است.
به همین دلیل است که تخریب چند سانتریفیوژ به این پایتخت عظیم آسیب نمی رساند.
ایران اسلامی با تکیه بر ایمان یک ملت و اراده آهن ، پرچم اقتدار علمی خود را در قله های بالای فناوری هسته ای مطرح کرده است. اقتداری که از مسیر وابستگی و پیگیری ناشی می شود ، اما از قلب عزت نفس ، عزت نفس و خونریزی بزرگ.
اگرچه دشمن هرگز نمی تواند کوچکترین آسیب به “دانش هسته ای” جمهوری اسلامی ایران را وارد کند ، اما باید توجه داشت که حمله اخیر ایالات متحده به خاک ایران نقض آشکار حاکمیت ملی و اصول اساسی قوانین بین المللی است.
واشنگتن وارد زمینه شده است که از هزینه محاسباتی کاخ سفید خارج می شود.
جمهوری اسلامی ایران هرگز و هرگز سیاست عدم تحرک را دنبال نخواهد کرد.
ایران اسلامی امروز فقط یک بازیگر منطقه ای نیست. در عوض ، این یک قدرت علمی ، فناوری و تأثیرگذار در جهان است.
پیشرفت هسته ای این کشور هم افزایی اراده ملی با سرمایه انسانی متعهد و متخصص است. مکانی که نه با استرس و نه با فشار ، تحریم ها و تجاوز به دست می آید.
خسارت به سایت Fordo مسئله اصلی نیست. آنچه در مرکز توجه است ، اصل ورود به جمهوری اسلامی ایران است. “خط قرمز قطعی” کشور یک امتیاز است.
اکنون زمان آن رسیده است که دیپلماتیک و تعارفات بالا و پرشور باشد.
میدان امروز به منطق میدان نیاز دارد و ایران اسلامی مرد این میدان است.
مطمئناً پاسخ جمهوری اسلامی ایران به این خطر ، نه سکوت و نه انزجار ، حذف قاطع منشأ تهدید نخواهد بود.
جمهوری اسلامی ایران ، مانند گذشته ، نشان داده است که وقتی صحبت از عزت ، استقلال و امنیت ملی می شود ، با استحکام ، صریح و اقتدار وارد میدان می شود.
Fordo ، این بار آزمون واقعیت است.
یادداشت هایی از somayeh hemmatpour
پایان پیام/
منبع:تسنیم