همه شواهد نشان می دهد که اقتصاد ایران در حال گذار است. هیچ یک از شاخص های اقتصادی ویژگی های دوره تاسیس را ندارند. تورم ۵۰ درصدی تورم تاسیس نیست. تورم در دوره استقرار یا تا سال ۱۳۹۶ در همین محدوده بلندمدت خواهد بود یا خدای ناکرده سرکشی می کند و حاشیه را می شکند.
نرخ ارزی که با شتاب روزانه افزایش می یابد نشانی از استقرار نمی دهد. بازار کاری که نیروی کار رسمی خود را از دست می دهد و به سرعت آن را به بازار غیررسمی کم کیفیت و کم درآمد می دهد، نمی تواند چندین سال در این وضعیت باقی بماند. شرایط فعلی یا به نفع شاخص هایی مشابه شاخص های نیمه دوم دهه ۱۳۷۰ و نیمه اول دهه ۱۳۸۰ است و یا ایران را با خود به عقب خواهد برد. در این برزخ وحشتناک، نظام تصمیم گیری از یک سو عادات خاص خود را دارد و از سوی دیگر محدودیت های خاص خود را دارد که در نهایت به راهی که تاکنون پیموده و در نتیجه به اینجا رسیده است، چسبندگی بالایی دارد و سه عامل ضعف و علایق و ایدئولوژی اجازه نمی دهد که شجاعانه و صادقانه مسیر خود را تغییر دهد. بنابراین، در چنین شرایطی که اقتصاد ایران را در جادهای با شیب تندتر از شیب طبیعیاش به سمت پایین میراند و در شرایطی که کاری از دست ما بر نمیآید برای نجات وضعیت کنونی، برای نجات آینده، ارزشمندتر از هر چیز و گوهری که باید برای آن تلاش کرد، آگاهی عمومی بهویژه آگاهی نخبگان است.
اگر جامعه ایران که فشارهای سنگین و طاقتفرسا را تحمل میکند با جزئیات و دقت کافی نمیداند با چه سازوکاری گرفتار چنین شرایطی شده است و مهمتر از آن اگر نمیداند شرایط مساعد چگونه به دست میآید، به معنای واقعی کلمه، بیش از وضعیت فعلی، باید به مراتب بیشتر نگران آینده ایران باشد. اما اگر برعکس، با وجود تداوم شرایط نامطلوب، هزینه سنگین تجربه تلخ امروز، یادگیری عمومی را به همراه داشته باشد، می توان امیدوار بود که ایران در یک تحول تاریخی، به آنچه بسیاری از جوامع طی شاید چند قرن آموخته اند، دست یابد و با آن، سرانجام دنیای خوب خود را در گذارش، به سوی فردای امیدوارکننده ای بسازد که رفاه، آزادی و عدالت را به ارمغان می آورد. دستیابی به چنین هدف ارزشمندی به خودی خود اتفاق نمی افتد. افزایش آگاهی عمومی، به صورت علمی و سیستماتیک، اگرچه بسیار مهم است، اما به همان اندازه دشوار است.
روزنامه دنیای اختاز با بهره گیری از تجربه غنی ۲۳ ساله خود و به کمک آموخته های خود، امروز رسالت بسیار سنگینی بر دوش دارد. کشور عزیزمان ایران در یک بحران تاریخی در حال حرکت است که تنها ناجی آن آگاهی است. این آگاهی در گام اول نیازمند اجماع نخبگانی است تا بتواند به بافت جامعه سرایت کند. روشنگری در مورد اینکه ایران چگونه می تواند رونق خود را به دست آورد و چه تغییراتی لازم است تا این کشور نسبتاً منحصر به فرد از نظر منابع طبیعی و انسانی و موقعیت خاص جغرافیایی بتواند تأمین کننده اقتصادی پر رونقی باشد و به دور از همه این مشکلات و ناکامی ها تنها از طریق نهادهایی مشابه این روزنامه محقق شود.
ویژه نامه بیست و سومین سالگرد تاسیس گروه رسانه ای دنیای اقتصاد را در این لینک بخوانید.
