آژانس خبری Tasnim ؛ پس از پایان جنگ ۱۲ روزه و پیروزی غرور آمیز جبهه مقاومت ، رهبر عالی انقلاب اسلامی ، آیت الله علی خمنی ، در اظهارات استراتژیک ، مجموعه ای از هفت تکالیف را به ملت ایران ، نخبگان ، مقامات و به ویژه بخش مرجع و تأثیرگذار ارائه داد. در این میان ، یکی از برجسته ترین این تکالیف دیدن “روحانیت انقلابی” است. وظیفه ای که نه تنها یک تبلیغات مشترک و مسئولیت های آموزشی ، بلکه به عنوان یک مأموریت تمدن در مرحله دوم انقلاب است. درک این کار و توضیح لایه های مختلف آن نیاز به نگاهی دقیق به وضعیت اجتماعی و تاریخی روحانیت در جمهوری اسلامی دارد.
روحانیت شیعه ، به ویژه از دوران صفوی ، نقش اساسی در حفظ دین ، حمایت از شرع و رهبری جنبش های مردمی در برابر ظلم و استعمار داشته است. در دوره معاصر ، با رهبری امام خمینی ، این نهاد تاریخی مورد توجه تحول سیاسی و اجتماعی قرار گرفت و انقلاب اسلامی را تأسیس کرد. بنابراین ، رهبر انقلاب بار دیگر روحانیت را در یک جنگ حساس پس از آن تثبیت کرد ، هنگامی که پیروزی مقاومت نه تنها در سطح نظامی و استراتژیک و جهانی تثبیت شد ، از این فرصت تاریخی برای گسترش گفتمان مقاومت و گسترش مرزهای تمدن اسلامی استفاده کرد.
در این کار کلیدی ، روحانیت موظف است دو کار بزرگ را همزمان انجام دهد: اول ، توضیح عاقلانه پیروزی مقاومت در نتیجه هویت اسلامی ، ایمان مذهبی و وحدت امت. دوم ، پیوند این دستاورد به ضرورت پیشرفت جامع ایران به عنوان قلب ضرب و شتم جبهه مقاومت. یعنی روحانیت نه تنها باید آیین ها و آیین ها را بیان کند ، بلکه باید وارد حوزه تحلیل استراتژیک شود ، فلسفه جهاد و گفتمان تمدن را توضیح دهد.
رهبر عالی انقلاب بارها تأکید کرده است که انقلاب اسلامی نه تنها یک تحول سیاسی بلکه آغاز یک روند تمدن در مقیاس جهان اسلام است. در چنین شعری ، روحانیت نه تنها نقش سرپرست سنت بلکه نقش معمار آینده را نیز داشته است. پس از پیروزی مقاومت در جنگ اخیر ، شرایط روانی افکار عمومی منطقه و جهان اسلام مستعد پذیرش پیام انقلاب بوده است. در این میان ، اگر روحانیت نتواند این وضعیت را به یک جریان بیدار تبدیل کند ، دشمنان با ابزارهای رسانه ای و جنگ شناختی ، واقعیت پیروزی را قلب می کنند و تحریف می کنند. بنابراین ، روحانیت وظیفه دارند با تکیه بر منطق قرآن و الهیات مقاومت ، نه تنها در فضای داخلی بلکه در سطح بین المللی ، تریبون اسلامی خالص را احیا کنند.
علاوه بر این ، بخشی از این کار بازتولید گفتمان داخلی انقلاب است. یعنی روحانیت باید نقش مهمی در راهنمایی های فکری جوانان ، توضیح اهداف کلان جمهوری اسلامی و مقابله با شک و تردیدها بر اساس اصول محرمانه دین و با توجه به چهل سال تجربه داشته باشد. این امر زمانی حاصل می شود که روحانیت ، با تسلط بر ابزارهای ارتباطی مدرن ، دانش روز و حضور میدانی در بین مردم ، به یک فعال تمدن تبدیل می شود.
سرانجام ، رهبر خردمند انقلاب ، با این کار ، روحانیت را از موقعیت مترجم تاریخ به سمت مهندس آینده ارتقا داده است. این وظیفه خواستار خودآگاهی نهادی و تأمل در روشهای تبلیغ و راهنمایی است ، به طوری که روحانیت صرفاً سرپرست دین نیستند بلکه رهبر ملت در قله های تمدن مدرن اسلامی هستند. برای دستیابی به این هدف ، لازم است که با نوسازی روش ، پیوند عمیقی به جامعه نخبه و حضور مؤثر در زمینه های فکری و رسانه ای ، خود را در تعادل مسئولیت تاریخی تعریف کنیم. چنین تحولی نه تنها موقعیت روحانیت را در عصر جهانی سازی حفظ می کند ، بلکه آن را به نقش در آینده تمدن اسلامی سوق می دهد.
پایان پیام/
منبع:تسنیم
