به گفته گروه سیاست خارجی TASNIM ، وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران سید عباس اراکچی در یادداشتی در مجله لوپون فرانسه گفت که ایران برای فصل جدیدی در روابط با اروپا آماده است. جزئیات این یادداشت به شرح زیر است:
این دو کشور ، انگلیس و فرانسه ، با به تصویر کشیدن مرزهای جدید جدید آسیا در حدود یک قرن پیش ، اکنون در شرایطی گرفتار شده اند که از تحولات دیپلماتیک در منطقه رها شده اند ، با دیپلمات های اروپایی در مهمترین مذاکرات در منطقه – از جمله مذاکرات غیرمستقیم بین ایران و ایالات متحده – در نقش منفعل. واقعیت این است که اشتیاق فعلی اروپا نتیجه نتیجه استراتژیکی است که آنها انتخاب کرده اند. استراتژی که به همه آسیب رسانده است ، از جمله خودشان.
هنگامی که دونالد ترامپ رئیس جمهور ایالات متحده به طور یک جانبه از تیپ بیرون آمد (در اولین دوره خود) اروپا مجبور شد تصمیم قاطع بگیرد. در همین زمان ، برونو لوگو ، وزیر دارایی فرانسه ، در پاسخ به عقب نشینی یک جانبه ترامپ از براجام ، اعلام کرد که اروپا “برده” واشنگتن نخواهد بود. اما در عمل ، سه کشور اروپایی ، انگلیس ، فرانسه و آلمان نتوانستند این موضوع را اثبات کنند. به طوری که مزایای اقتصادی که قرار بود ایران از کارگزاری به دست آورد ، هرگز عملیاتی نبود ، زیرا شرکت های اروپایی تصمیم گرفتند به جای تحقق تعهدات دولت های خود ، به تحریم های ایالات متحده پایبند باشند.
امروز ، نتیجه همان الگوی استراتژیک به خانه اروپا رسیده است. جایی که واشنگتن مستقیماً با مسکو صحبت کرده است تا با بی اعتنایی به پایتخت های اروپایی ، جنگ اوکراین را متوقف کند. همان نقطه ضعف استراتژیک ، در سیاست اخیر سه کشور اروپایی در مورد مکانیسم “ماشه” SO در Brjam ، از هر جای دیگر آشکارتر شده است. این مکانیزم که به عنوان آخرین ابزار حل اختلاف طراحی شده است ، اکنون توسط اروپایی ها به عنوان اهرم فشار سیاسی مورد استفاده قرار می گیرد. عدم تعهد سه کشور اروپایی به این مسئله مهم ، خطر بحران انتشار جهانی را افزایش می دهد. خطری که تا حد زیادی بر خود اروپایی ها تأثیر خواهد گذاشت.
ایران به وضوح موضع خود را در مورد احتمال استفاده اروپایی ها از مکانیسم ماشه اعلام کرده است. ما رسماً به همه امضاکنندگان اخوان هشدار داده ایم که سوءاستفاده از مکانیسم ماشه عواقب خواهد داشت. از جمله نه تنها نقش اروپا در این توافق نامه به پایان می رسد ، بلکه به طور بالقوه تنش های برگشت ناپذیر را نیز افزایش می دهد.
سه کشور اروپایی باید از خود بپرسند که چرا در چنین بن بست گرفتار شده اند. در طول دولت قبلی ایالات متحده ، سه کشور اروپایی به عنوان واسطه اصلی گفتگوی غیرمستقیم بین تهران و واشنگتن درگیر این مذاکرات بودند و ایران با آنها همکاری کردند. اما هنگامی که اراده سیاسی در واشنگتن برای دستیابی به توافق از بین رفت ، اروپایی ها به تدریج تلاش های خود را قطع کردند. آنها به جای تطبیق خود با شرایط جدید ، درگیری کردند و بهانه هایی مانند حقوق بشر و روابط قانونی با روسیه و جنبش های دیپلماتیک را برای احیای توافق هسته ای رها کردند.
این رویکرد نه تنها به روابط دولت ها آسیب رسانده است ، بلکه در زمینه همکاری های بشردوستانه عواقبی نیز دارد. به عنوان مثال ، ممنوعیت پروازهای هواپیمایی ایران در سال گذشته با اشاره به ادعاهای صادرات موشکی به روسیه که متعاقباً توسط مقامات ارشد اوکراینی رد شد- دسترسی ایران به داروهای حیاتی ، از جمله داروهای مورد نیاز برای درمان سرطان را به شدت محدود کرده است.
بنابراین می بینیم که رفتار فعلی اروپایی ها با سالها پیش مغایرت دارد. در سال ۲۰۰۳ ، پس از زمین لرزه ویرانگر BAM ، فرانسه به سرعت یک بیمارستان میدانی را در آنجا مستقر کرد. اما هنگامی که بندر شهید رجائی در بندر عباس در این ماه آتش گرفت و خطر اختلال در چرخه اقتصادی آسیای میانه و قفقاز را داشت- این تنها روسی بود که بلافاصله کمک های خود را به ایران ارسال کرد. حتی پیام تسلیت اتحادیه اروپا یک هفته پس از خاموش شدن بحران ارسال شد!
این روابط شکننده درست زمانی است که جهان شاهد فاجعه غزه و اوکراین است. دو فاجعه که به وضوح استانداردهای دوگانه غرب را در این دو تسبیح ناگوار نشان می دهد. ایرانیان ، مانند دیگران ، این رویکرد انتخابی را می بینند و از خود می پرسند: این تناقض چیست؟
با این حال ، با وجود تنش ها ، تاریخ روابط ایران -اروپا از حمایت غنی برخوردار است. روابط فرهنگی ، علمی و اقتصادی ایران و اروپا ، از جمله همکاری در زمینه های انرژی ، فناوری ، خودرو و محیط زیست ، مؤثر بوده است. در حوزه دیپلماتیک ، درگیری اروپایی ها با ایران در مورد موضوعات افغانستان به مدیترانه شرقی منجر به همکاری چشمگیر شده است.
با توجه به چنین تاریخی ، چندین بار از من دعوت شده ام تا گفتگوی معنی دار با اروپا را از سر بگیرم. پاییز گذشته در مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک ، من نه تنها در مورد هسته ای بلکه در مورد همه نگرانی های طرفین مانند اوکراین تعامل و همکاری را ارائه داده ام. این جنبش های مثبت با سکوت و انفعال اروپا روبرو بودند ، اما من هنوز به دیپلماسی متعهد هستم.
به دنبال مشاوره های اخیر در روسیه و چین ، من آمادگی خود را برای سفر به پاریس ، برلین و لندن با هدف شروع یک فصل جدید در روابط اعلام کردم. این ابتکار منجر به تشکیل مذاکرات اولیه در سطح معاونان وزرای خارجی شده است. این مکالمات ، گرچه شکننده است ، امیدوار کننده است.
زمان به پایان رسیده است. واکنش ما در این مقطع بحرانی آینده روابط ایران – اروپا را تعیین می کند – بسیار فراتر از آنچه بسیاری انتظار دارند. ایران آماده ورود به فصل جدیدی در روابط است. ما امیدواریم که شرکای اروپایی ما آماده باشند.
پایان پیام/
منبع:تسنیم
