حسین زمانی میقان، اقتصاددان؛ بازار: در ادبیات سیاسی ایران، بارها شنیده‌ایم که «دولت ما بزرگ است» آنقدر این قضیه تکرار شده که چپ و راست سیاسی بر سر کوچک‌سازی‌اش رقابت می‌کنند. اما در آمار رسمی، واقعیت کاملاً متفاوت است. یکی از شاخص‌های کلیدی برای اندازه‌گیری نقش و توان دولت در اقتصاد کشور، نسبت مخارج دولت به تولید ناخالص داخلی (GDP) است. این عدد نشان می‌دهد دولت چه سهمی از منابع اقتصادی کشور را برای انجام وظایفش به‌کار می‌گیرد؛ از آموزش و بهداشت تا زیرساخت، رفاه، امنیت و عدالت اجتماعی.
مقایسه‌ای ساده:
فنلاند: ۵۷.۷٪
فرانسه: ۵۷.۱٪
ایتالیا: ۵۰.۶٪
اتحادیه اروپا: ۴۹.۲٪
آمریکا: ۳۹.۷٪
ژاپن: ۳۹.۴٪
کره جنوبی: ۳۷٪
و ایران؟ فقط ۱۲.۹٪
در واقع، دولت ایران یکی از کوچک‌ترین دولت‌های جهان است؛ دولتی که نه قادر است خدمات عمومی باکیفیت ارائه دهد، نه زیرساخت بسازد، نه عدالت توزیعی برقرار کند و نه حتی معیشت حداقلی کارمندان خود را تضمین کند.
حقیقت این است که دولت ایران با توجیهات و تحریفات غلط اقتصادی و نسخه‌های تحمیلی نهادهای غربی به طرز عجیبی در طی سالیان اخیر کوچک شده و توانایی‌های خودش برای مدیریت و کنترل بر اقتصاد کشور را از دست داده و ابزارهای اعمال اقتدار و حاکمیت خود در اقتصاد را به سرمایه‌داران واگذار کرده است.
منبع:تحلیل بازار
