سرباز فراری‌ها کف خیابان ؛ بررسی ۱۰ خودروی جنگی که به شهرها آمدند

در طول تاریخ، خودروهای نظامی متعددی وجود داشته‌اند که توانسته‌اند توجه و تخیل ما را به خود جلب کنند. همه ما با مدل‌های معروفی مثل جیپ ویلیز، تانک ام۱ آبرامز، تانک ام۴ شرمن و کامیون جی‌ام‌سی CCKW معروف به “دو و نیم” آشنا هستیم. این خودروهای نظامی اغلب به نمادهایی تبدیل شده‌اند که بسیاری از مردم علاقه دارند آنها را برای خود خریداری کنند، اما باید بدانید که مالکیت چنین خودروهایی با چالش‌های خاصی همراه است.

از جمله مشکلات اصلی این خودروها می‌توان به راحتی کمتر نسبت به خودروهای غیرنظامی، محدودیت‌های عملکردی متعدد و همچنین دشواری در تعمیرات و تهیه قطعات یدکی اشاره کرد. با این حال، تخصصی بودن این وسایل نقلیه نباید شما را از داشتن محصولاتی با اصالت نظامی منصرف کند. جالب است بدانید که بسیاری از خودروها و کامیون‌هایی که در اصل برای مصارف جنگی طراحی و ساخته شده‌اند، بعدها به بازار غیرنظامی راه پیدا کرده‌اند.

بعضی از این محصولات به صراحت ریشه نظامی خود را به نمایش می‌گذارند، در حالی که برخی دیگر ممکن است شما را غافلگیر کنند، چرا که اصلاً متوجه نمی‌شوید طراحی اولیه آنها به وسایل نقلیه نظامی بازمی‌گردد. از جمله نمونه‌های جالب توجه در این زمینه می‌توان به جیپ ویلیز اشاره کرد که به نوعی پدر تمام شاسی‌ بلندهای امروزی محسوب می‌شود. لندرور سری ۱ که از خودروهای نظامی بریتانیا توسعه یافته، مرسدس بنز کلاس جی که در اصل برای ارتش ایران طراحی شده بود و هامر H1 که نسخه غیرنظامی خودروی هاموی نظامی است، از دیگر نمونه‌های بارز این دسته هستند.

این وسایل نقلیه با وجود ریشه نظامی که دارند، امروزه به نمادهای سبک زندگی ماجراجویانه تبدیل شده‌اند و جالب اینجاست که بسیاری از شرکت‌های خودروسازی از همین میراث نظامی محصولات خود به عنوان نقطه قوت در بازاریابی استفاده می‌کنند. هامر به خصوص در این زمینه نمونه جالبی است، چرا که توانسته تصویر خشن و نظامی خود را به یک برند لوکس و پرطرفدار تبدیل کند که هم در محیط‌های شهری و هم در مسیرهای خارج از جاده عملکرد درخشانی دارد.

۱۰- هامر H1

وقتی صحبت از خودروهای با ریشه نظامی به میان می‌آید، نمی‌توان از هامر H1 چشم پوشید. این مدل در واقع همان خودروی نظامی هاموی است که با کمی تجملات غیرنظامی عرضه شده است. هامر H1 با عرض زیاد طراحی شده بود (تا بتواند در رد تانک‌ها حرکت کند)، تایرهای عظیم و آج‌دار دارد و تمامی اجزای آن برای تحمل شرایط سخت ساخته شده‌اند.

ویژگی‌های منحصر به فرد:

سیستم تنظیم فشار باد تایرها از داخل کابین

بدنه مستحکم و مقاوم در برابر آسیب‌های شدید

طراحی عریض برای پیمودن مسیرهای دشوار

پیشرانه‌ ها:
در طول عمر تولید این خودرو، گزینه‌های مختلفی برای پیشرانه ارائه شد:

نسخه‌های اولیه با موتور ۵.۷ لیتری V8 بنزینی یا موتورهای دیزلی ۶.۲ و ۶.۵ لیتری V8 دیترویت دیزل

نسخه توربو شارژ ۶.۵ لیتری

در سال ۲۰۰۶ با معرفی مدل H1 آلفا، موتور به ۶.۶ لیتری دوامکس دیزل ارتقا یافت که امروزه به عنوان بهترین گزینه موتوری هامر H1 شناخته می‌شود.

جالب است بدانید هامر هرگز قرار نبود نسخه غیرنظامی داشته باشد. این تغییر مسیر مدیون درخواست آرنولد شوارتزنگر از جنرال موتورز بود. این بازیگر مشهور نه تنها در تبلیغات هامر ظاهر شد، بلکه مدتی نیز مسئولیت این برند را بر عهده گرفت. او مالک چندین دستگاه H1 است و در دهه ۲۰۱۰ یکی از آنها را برای تبدیل به نسخه تمام‌برقی به شرکت اتریشی کریزل الکتریک فرستاد.

میراث هامر H1:
این خودرو به عنوان نماد تجملات افراطی دهه ۹۰ و ۲۰۰۰ شناخته می‌شود، اما هنوز هم یکی از جذاب‌ترین خودروهایی است که از دل فناوری نظامی متولد شده است. هامر H1 با وجود مصرف سوخت بالا و ابعاد بزرگ، جایگاه خاصی در تاریخ خودروهای آمریکایی دارد و بسیاری از علاقه‌مندان هنوز به دنبال مدل‌های آلفای آن هستند.

۹- تویوتا مگا کروزر

آمریکا تنها کشوری نبود که خودرویی با اصالت نظامی و کمی تجملات شهری به بازار عرضه می‌کرد. ژاپن هم نسخه مخصوص به خود را داشت که در بسیاری از موارد حتی جذاب‌تر از هامر H1 بود! تویوتا مگا کروزر دقیقاً برای همان مأموریت‌های نظامی مشابه هامر طراحی شده بود و حتی ظاهری بسیار شبیه به آن داشت.

مشخصات فنی کلیدی:

پیشرانه: یک موتور ۴.۱ لیتری ۴ سیلندر توربودیزل

گیربکس: ۴ دنده‌ای اتوماتیک همراه با جعبه دنده دو سرعته (ترنسفر کیس)

ویژگی‌های منحصر به فرد:

سیستم اختیاری تنظیم فشار باد تایر از داخل کابین (مشابه هامر، اما نه به صورت استاندارد)

دو ارتفاع مختلف سقف (نسخه بلندتر به عنوان آپشن اضافه ارائه می‌شد)

چرا مگا کروزر جذاب است؟
این خودرو در واقع معادل JDM (خودروی بازار داخلی ژاپن) هامر H1 محسوب می‌شود، اما برخلاف هامر، هرگز به نماد تجملات افراطی تبدیل نشد. این موضوع می‌تواند یک مزیت باشد، چون رانندگی با آن کمتر باعث قضاوت دیگران می‌شود!

تفاوت اصلی با هامر:

اندازه جمع‌وجورتر ولی همچنان بسیار قوی و آفرودمحور

موتور ۴ سیلندر توربودیزل به جای پیشرانه‌های بزرگ V8 هامر

طراحی کمتر اغراق‌آمیز و کاربردی‌تر

۸- مرسدس‌بنز G-Class

مرسدس بنز کلاس G که امروزه به عنوان یک شاسی‌بلند لوکس و پرزرق‌وبرق شناخته می‌شود، در اصل ریشه‌ای کاملاً نظامی دارد. داستان این خودرو از یک گفت‌وگوی خاص بین مرسدس بنز و شاه ایران آغاز شد. نسخه‌های اولیه این خودرو که با نام G-Wagen شناخته می‌شد، هیچ‌گونه تجملاتی نداشتند و صرفاً برای مأموریت‌های سخت در ارتش ایران طراحی شده بودند.

طراحی اولیه این خودرو شامل ساختار بدنه روی شاسی مستحکم، سه دیفرانسیل قفل‌شونده برای توانایی آفرود استثنایی و انواع مختلفی از بدنه‌ها بود. این تنوع شامل نسخه‌های سه‌در و پنج‌در سواری با شاسی کوتاه و بلند، ون‌های تجاری سه‌در و پنج‌در، پیکاپ دو در، آمبولانس و حتی نسخه کابریولت با شاسی کوتاه می‌شد.

در بخش پیشرانه، مدل‌های اولیه از موتورهای ساده اما بادوام بهره می‌بردند. این موتورها شامل نمونه‌های بنزینی چهار سیلندر دو لیتری تا شش سیلندر ۲.۸ لیتری و همچنین موتورهای دیزلی چهار سیلندر ۲.۴ لیتری، پنج سیلندر ۲.۵ لیتری و شش سیلندر سه لیتری می‌شدند. با گذشت زمان و ورود این خودرو به بازار غیرنظامی، موتورهای قدرتمندتری مانند V8 و حتی V12 نیز به آن اضافه شد.

نسخه تمام‌ برقی این خودرو با نام EQG از سال ۲۰۲۴ عرضه شده که مجهز به چهار موتور الکترونی با مجموع قدرت ۵۷۹ اسب بخار و گشتاور ۱۱۶۴ نیوتن متر است. این پیشرانه الکتریکی قابلیت منحصر به فردی مانند چرخش درجا (مانند تانک) را به این خودرو اضافه کرده است.

مسیر تحول این خودرو از یک وسیله نقلیه نظامی ساده به یکی از نمادین‌ترین شاسی‌بلندهای لوکس جهان، داستان جالبی دارد. از سال ۱۹۷۹ که به عنوان یک خودروی نظامی معرفی شد، تا دهه ۱۹۹۰ که به بازار غیرنظامی وارد شد و تا امروز که به یکی از محبوب‌ترین خودروهای لوکس تبدیل شده، کلاس G همیشه توانایی‌های آفرود استثنایی خود را حفظ کرده است. حتی در نسخه برقی جدید نیز این ویژگی‌ها نه تنها حفظ شده، بلکه ارتقا یافته‌اند.

این خودرو نمونه بارزی از تبدیل یک طراحی نظامی به محصولی لوکس است که هم تاریخچه جذابی دارد و هم از توانایی‌های فنی قابل توجهی برخوردار است. از موتورهای ساده ابتدایی گرفته تا پیشرانه‌های پرتوان V12 و سیستم چهار موتوره الکتریکی، کلاس G همیشه در عین حفظ اصالت خود، با تکنولوژی روز پیش رفته است.

۷ – فولکس واگن Thing یا Type 181

در میان خودروهای عجیب و غریب، فولکس‌واگن تایپ ۱۸۱ جایگاه ویژه‌ای دارد. این خودروی کوچک، مکعبی و ساده، با استفاده از سامانه فنی فولکس‌واگن بیتل ساخته شده است، اما در پس این ظاهر غیرمعمول، یک خودروی نظامی جدی قرار دارد.

این خودرو در دهه ۱۹۶۰ با نام کوری‌رواگن (Kurierwagen) برای ارتش آلمان غربی طراحی شد تا به عنوان یک وسیله نقلیه سبک و کاربردی مورد استفاده قرار گیرد. همانند بیتل، این مدل نیز از یک موتور چهارسیلندر تخت ۱.۵ یا ۱.۶ لیتری، گیربکس چهاردنده دستی و دیفرانسیل عقب بهره می‌برد. هرچند این مشخصات برای مسابقات مناسب نیستند، اما به لطف وزن کم خودرو، عملکرد قابل قبولی ارائه می‌دهد.

با وجود ریشه نظامی، تایپ ۱۸۱قطعاً گزینه مناسبی برای میدان نبرد نبود، اما رانندگی با آن حس منحصر به فردی دارد. طراحی ساده و بدون تجملات، درب‌های قابل جدا شدن و سقف تاشو، این خودرو را به یک انتخاب جذاب برای علاقه‌مندان به خودروهای کلاسیک و غیرمعمول تبدیل کرده است.

نسخه غیرنظامی تایپ ۱۸۱ در دهه ۱۹۷۰ به بازار آمریکا عرضه شد و به دلیل ظاهر عجیب و عملکرد خاص خود، طرفداران پر و پا قرصی پیدا کرد. امروزه این خودرو به عنوان یک نمونه کمیاب و کلکسیونی شناخته می‌شود که هم تاریخچه جالبی دارد و هم در خیابان‌ها توجه‌ها را به خود جلب می‌کند.

در نهایت، فولکس‌واگن تایپ ۱۸۱ اثبات می‌کند که حتی یک خودروی نظامی ساده نیز می‌تواند با ظاهر عجیب و شخصیت منحصر به فرد خود، به یک نماد فرهنگی تبدیل شود.

۶- جیپ رانگلنر

جیپ رانگلر بدون شک یکی از شناخته‌شده‌ترین شاسی‌بلندهای تمام دوران است. طراحی کلاسیک و مشخصه‌های ظاهری آن از فاصله‌ی دور هم قابل تشخیص هستند. اما این ظاهر فقط یک انتخاب طراحی نیست، بلکه ریشه در تاریخچه‌ی نظامی این خودرو دارد. در میان تمام مدل‌های جیپ، رانگلر نزدیک‌ترین ارتباط را با جیپ ویلز اصلی دوران جنگ جهانی دوم دارد.

جیپ حتی اخیراً یک نسخه‌ی ویژه از رانگلر تولید کرده که تا حد امکان شبیه به ویلز جیپ اصلی طراحی شده است. البته برخلاف موتور ۲.۲ لیتری چهارسیلندر خطی معروف به “گو دیوِل” در مدل نظامی، این نسخه‌ی ویژه به یک پیشرانه‌ی ۲.۰ لیتری توربوشارژ چهارسیلندر همراه با موتور الکتریکی مجهز شده است.

دلیل محبوبیت رانگلر در طول دهه‌ها کاملاً واضح است: این خودرو همان قابلیت‌های خارق‌العاده‌ی آفرود جیپ ویلز اصلی را دارد و در عین حال، همان ظاهر نمادین را حفظ کرده است. رانگلر ثابت کرده که می‌تواند میراث یک خودروی نظامی افسانه‌ای را زنده نگه دارد و همزمان با تکنولوژی روز پیش برود.

چه در جاده‌های خاکی و چه در خیابان‌های شهر، رانگلر همیشه توجه‌ها را به خود جلب می‌کند. این خودرو نه فقط یک وسیله‌ی نقلیه، بلکه بخشی از تاریخ زنده‌ی صنعت خودرو است که نسل‌به‌نسل منتقل شده است.

۵- دوج پاور واگن

اما مهم‌ترین خودرو این لیست همین دوج پاورواگن است که از لحاظ تاریخی تاثیر بزرگ اما فراموش شده‌ای در کشورمان برجای گذاشت. در زمان جنگ جهانی دوم که نیروهای متفقین و خصوصا سربازان آمریکایی پا به کشورمان گذاشتند برای رفع نیاز مبرم به حمل و نقل پک قطعات این خودرو را با کشتی به خرمشهر می‌آوردند و در کارگاه ساده‌ای که در محل همان بندر بنا کرده بودند اقدام به مونتاژ قطعات این خودرو می‌نمودند تا بدین وسیله حمل و نقل این خودرو نیز راحت‌تر و سریع‌تر صورت می‌گرفت. همین اقدام موجب آشنایی ایرانیان با خودروسازی شد و می‌توان دوج پاور واگن را نخستین خودرو مونتاژ شده در ایران دانست.

 در میان کامیونت‌های کلاسیک آمریکایی، دوج پاور واگن اولیه جایگاهی افسانه‌ای دارد. این خودرو که تا سال ۱۹۷۸ تولید شد، ستون فقرات صنعت و کشاورزی آمریکا در قرن بیستم بود. هرچند پاور واگن یک وسیله نقلیه غیرنظامی محسوب می‌شد، اما پایه‌های فنی آن مستقیماً از کامیون‌های نظامی ۳/۴ تنی دوج در جنگ جهانی دوم گرفته شده بود. این کامیونت یکی از اولین نمونه‌های غیرنظامی از این نوع بود و تأثیر شگرفی بر طراحی کامیونت‌های نیمه‌سنگین آمریکایی گذاشت.

کاربردهای متنوع:
پاور واگن در ابتدا به عنوان یک وسیله نقلیه معمولی برای حمل بار استفاده می‌شد، اما به سرعت در نقش‌های مختلفی مانند ون امداد، ماشین آتش‌نشانی و یدک‌کش نیز ظاهر شد. قلب تپنده این خودرو یک موتور ۳.۸ لیتری شش‌سیلندر خطی با سرسیلندر تخت بود که به یک گیربکس چهارسرعته دستی و جعبه تقسیم دو سرعته متصل می‌شد. این سیستم به راننده اجازه می‌داد بین حالت دیفرانسیل عقب و چهارچرخ متحرک (به صورت پاره‌وقت) انتخاب کند، همچنین وجود دنده سنگین، توانایی آن در شرایط سخت را به میزان قابل توجهی افزایش می‌داد.

ویژگی منحصر به فرد:
سیستم  PTOیکی از قابلیت‌های خاص پاور واگن بود که امکان استفاده از تجهیزات جانبی مانند پمپ‌های آب یا ژنراتورها را فراهم می‌کرد – دقیقاً مانند یک تراکتور.

میراث ماندگار:
طراحی دیزل‌پانک (ترکیب صنعتی و قدیمی) پاور واگن به گونه‌ای است که با گذشت زمان نه تنها از جذابیت آن کم نشده، بلکه به عنوان یک نماد فرهنگی نیز شناخته می‌شود. ترکیب استحکام نظامی و سادگی مکانیکی باعث شده این کامیونت حتی امروز نیز در میان علاقه‌مندان به خودروهای کلاسیک طرفداران پر و پا قرصی داشته باشد.

پاور واگن نه تنها یک وسیله نقلیه، بلکه بخشی از هویت صنعتی آمریکا است که هنوز هم در جشنواره‌های خودرویی و مجموعه‌های کلکسیونری حضوری پررنگ دارد. این کامیونت اثبات می‌کند که طراحی بر پایه نیازهای واقعی و سادگی مکانیکی می‌تواند خلق‌کننده محصولاتی ماندگار باشد.

۴- نیسان پاترول

نیسان پاترول امروزه به عنوان یک شاسی‌بلند معمولی و پرتعداد در خیابان‌های سراسر جهان شناخته می‌شود، به ویژه در خاورمیانه که به محبوبیت فوق‌العاده‌ای دست یافته و به عنوان پایه‌ای برای برخی از سفارشی‌سازی‌های دیوانه‌وار آفرود مورد استفاده قرار می‌گیرد. اما شاید کمتر کسی بداند که این خودروی به ظاهر معمولی، ریشه در یک وسیله نقلیه نظامی دارد.

نسل اول پاترول در سال ۱۹۵۱ معرفی شد و ظاهری بسیار شبیه به جیپ ویلز داشت. در واقع، این خودرو از بسیاری جهات مشابه همان جیپ افسانه‌ای بود و می‌توانست بسیاری از مأموریت‌های نظامی را انجام دهد. مدل‌های اولیه به موتور ۳.۷ لیتری نیسان با قدرت حدود ۷۴ اسب بخار مجهز بودند که از یک اتوبوس نیسان اقتباس شده بود، اما پس از سال ۱۹۵۵ این موتور به نسخه ۴ لیتری با ۱۰۳ اسب بخار ارتقا یافت.

پاترول تا قبل از معرفی نسل سوم در دهه ۱۹۸۰، ظاهر کاملاً متفاوتی داشت و به شکل امروزی آن نبود. این خودرو در طول سال‌ها به رقیب سرسخت لندکروز تویوتا تبدیل شده است و در بازار شاسی‌بلندهای همه‌جارو و بی‌نقص از نظر قابلیت اطمینان، جایگاه ویژه‌ای دارد.

اکنون که می‌دانیم پاترول ریشه در خودروهای نظامی دارد، دیگر تعجبی ندارد که چرا چنین شهرتی در استحکام و قابلیت اطمینان دارد. این خودرو تا به امروز آن استحکام نظامی اولیه را حفظ کرده است و این دقیقاً همان چیزی است که آن را به یکی از محبوب‌ترین شاسی‌بلندهای جهان، به ویژه در منطقه خاورمیانه تبدیل کرده است. پاترول ثابت کرده که می‌تواند هم نیازهای نظامی و هم انتظارات مصرف‌کنندگان غیرنظامی را به خوبی برآورده کند و این همان راز ماندگاری آن در طول دهه‌ها است.

۳- لندروور دیفندر

دیفندر کلاسیک بدون شک یکی از ماندگارترین و شناخته‌شده‌ترین شاسی‌بلندهای تاریخ است. این خودرو با نام دیفندر از ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۶ تولید شد، اما ریشه‌های آن به اولین مدل لندرور در سال ۱۹۴۸ بازمی‌گردد – پاسخ بریتانیا به جیپ ویلز آمریکایی. نسخه‌های اولیه کوچک، سبک و مجهز به موتورهای روور با قدرت تعدیل‌شده بودند و مانند تراکتور از سیستم قدرت جانبی (PTO) بهره می‌بردند.

ویژگی‌های منحصر به فرد:

تولید مستمر ۶۷ ساله (از ۱۹۴۸ تا ۲۰۱۶)

کاربرد گسترده در مناطق دورافتاده و تبدیل شدن به اولین خودرویی که بسیاری از مردم در نقاط محروم جهان دیدند

استفاده نظامی گسترده از نسخه‌های ویژه در ارتش‌های مختلف جهان، از خودروی گشت تا ماشین شناسایی مین

دیفندر در طول حیات خود با موتورهای متنوعی عرضه شد:

موتورهای دیزلی ۴ و ۵ سیلندر خطی لندرور (TDI و TD5)

موتورهای دیزلی فورد دوراتورک

پیشرانه‌های بنزینی ۳.۹ لیتری V8 روور و ۵ لیتری V8 سوپرشارژ جگوار

نسخه ویژه آفریقای جنوبی با موتور ۲.۸ لیتری ۶ سیلندر خطی BMW

این خودرو در پیکاپ‌های ۲ در و ۴ در و همچنین شاسی کوتاه و بلند تولید می‌شد که انعطاف‌پذیری بی‌نظیری به آن می‌داد.

دیفندر با وجود نقاط ضعفی مانند آسایش محدود و مصرف سوخت بالا، جامعه‌ی passionate و وفاداری دارد که عاشقان این خودرو را در سراسر جهان به هم پیوند می‌زند. مالکیت یک دیفندر اغلب به معنای یافتن دوستان جدید در هر سفر و ماجراجویی است.

میراث ماندگار:
دیفندر ثابت کرده که یک خودروی فراتر از زمان است. ترکیب سادگی مکانیکی، استحکام نظامی و کارایی خارق‌العاده باعث شده حتی پس از توقف تولید، ارزش کلکسیونی آن روز به روز افزایش یابد. این خودرو نه فقط یک وسیله نقلیه، بلکه نماد ماجراجویی و روحیه نستوه است که نسل‌ها را تحت تأثیر قرار داده است.

۲- لامبورگینی LM002

در میان عجیب‌ترین خودروهای صنعت خودروسازی، لامبورگینی LM002 جایگاه ویژه‌ای دارد. این شاسی‌بلند کاربردی و خشن، توسط شرکتی ساخته شد که به تولید سوپراسپرت‌های افسانه‌ای مانند کونتاش معروف بود. اما داستان پشت این خودروی غیرمعمول چیست؟

در سال ۱۹۷۷، لامبورگینی نمونه اولیه‌ای به نام چیتا (Cheetah) را معرفی کرد که یک خودروی نظامی/کاربردی با موتور ۵.۹ لیتری V8 کرایسلر بود. این پروژه به LM001 تکامل یافت که موتور V8 AMC را در عقب داشت، اما مشکلات تعادل و هندلینگ باعث شد تیم طراحی به سراغ یک طرح جدید با موتور جلو برود. نتیجه نهایی، LM002 بود که در میانه‌های دهه ۱۹۸۰ به بازار آمد.

ویژگی‌های خارق‌العاده:

پیشرانه: معمولاً از موتور ۵.۲ لیتری V12 کونتاش استفاده می‌کرد، اما برای مشتریان خاص، نسخه‌ای با موتور ۷.۲ لیتری V12 قایق‌های مسابقه‌ای نیز عرضه شد!

لاستیک‌های سفارشی: تایرهای پیرلی اسکورپیون با قابلیت رانندگی بدون باد و دو نوع آج (برای استفاده عمومی و مخصوص شن‌زارها).

امکانات لوکس: با وجود ظاهر خشن، امکاناتی مانند تهویه مطبوع، شیشه‌های برقی، شیشه‌های دودی و تزئینات چرم کامل داشت.

LM002 در زمان خود یک تناقض جذاب بود: ترکیب ظاهر نظامی، موتور سوپراسپرت و لوکس‌گرایی ایتالیایی. امروز داشتن یک شاسی‌بلند لامبورگینی (مثل اوروس) عادی است، اما در دهه ۸۰ میلادی، LM002 به این معنا بود که شما از هر کس دیگری در جهان خفن‌تر هستید!

این خودرو نه فقط یک وسیله نقلیه، بلکه نماد جسارت لامبورگینی در ورود به عرصه‌ای کاملاً متفاوت بود. حتی امروز هم LM002 به عنوان یکی از کمیاب‌ترین و جذاب‌ترین کلکسیون‌های دنیا شناخته می‌شود.

آیا می‌دانستید؟

تنها ۳۲۸ دستگاه از این مدل تولید شد.

برخی از مشتریان معروف آن شامل شاهزاده عربستان و میلیاردرهای نفتی بودند.

نسخه‌ای با نام LM004 با موتور ۱۲ سیلندر ۷.۲ لیتری نیز آزمایش شد، اما هرگز به تولید نرسید.

اگر به دنبال “ترین” ها در دنیای خودرو هستید، LM002 قطعاً یکی از “عجیب‌ترین”، “نادرترین” و “به یاد ماندنی‌ترین” هاست !

۱۰- آستین مینی Moke

آستین مینی موک یکی از عجیب‌ترین خودروهایی است که ریشه نظامی دارد. این خودروی کوچک و دوست‌داشتنی در نگاه اول اصلاً شبیه به یک وسیله نقلیه نظامی به نظر نمی‌رسد، اما در واقع برای استفاده نظامی طراحی شده بود. ایده اصلی ساخت موک به نیاز ارتش برمی‌گردد که به دنبال خودرویی بسیار سبک بود که بتوان آن را از هواپیماهای ترابری به زمین انداخت. همین نیاز به سبک‌وزنی باعث شد موک به خودرویی فوق‌العاده چابک و کم‌وزن تبدیل شود.

طراحی موک بر اساس مینی کلاسیک بود، اما با بدنه‌ای ساده و بدون درب‌های کامل ساخته شد تا وزن آن به حداقل برسد. اگرچه نسخه نظامی موک هرگز به تولید انبوه نرسید، اما نسخه غیرنظامی آن در دهه ۱۹۶۰ به بازار آمد و به سرعت به یک خودروی محبوب تبدیل شد. امروزه می‌توان نسخه الکتریکی موک را خریداری کرد که تمام ویژگی‌های بامزه و منحصر به فرد مدل اصلی را حفظ کرده، اما با پیشرانه‌ای مدرن و دوستدار محیط زیست عرضه می‌شود.

جالب اینجاست که موک علی‌رغم طراحی نظامی اولیه، بیشتر به عنوان نماد فرهنگ ساحلی و خودرویی تفریحی شناخته می‌شود. این خودرو در بسیاری از فیلم‌ها و سریال‌های قدیمی ظاهر شده و هنوز هم در بین کلکسیونرها طرفداران پر و پا قرصی دارد. نسخه‌های نظامی موک در برخی کشورها مانند استرالیا واقعاً مورد استفاده قرار گرفتند، اما شهرت اصلی این خودرو به خاطر ظاهر جذاب و شخصیت منحصر به فردش است.

چه نسخه کلاسیک و چه الکتریکی، موک خودرویی است که ثابت می‌کند حتی ساده‌ترین طراحی‌ها می‌توانند جذابیت ماندگاری داشته باشند. این خودروی کوچک با تاریخچه غیرمنتظره‌اش نشان می‌دهد که گاهی ایده‌های نظامی می‌توانند به محصولاتی تبدیل شوند که کاملاً از هدف اولیه خود فاصله بگیرند و به نمادهای فرهنگی تبدیل شوند. موک امروزه بیشتر از آنکه یک وسیله نقلیه نظامی به نظر برسد، یادآور روزهای شاد و بی‌خیال دهه ۶۰ میلادی است.