Katayoun Najafizad ، مدیر انجمن کمک های مالی ایران ، امروز بعد از ظهر در جشن چهارم استان مرکزی ، با اشاره به تاریخ اهدای عضو ، گفت: “من پیوند ریه را در سال ۷۹ تأسیس کردم و در سال ۸۳ وارد سیستم اهدای عضو شدم تا به ارتقاء یک عضو کمک کند.
وی افزود: “قلب ما عضله است و وقتی برق وصل می شود ، این گره کوچک به اکسیژن نیاز دارد تا یک پوند داشته باشد که از طریق مغز عبور کند ، اگر اکسیژن قطع شود ، ۶ تا ۸ دقیقه امواج الکترونیکی تولید می کند.” هر یک از اعضای خون رسانی به سلول ها می میرد ، و کسی که به مرگ مغزی تبدیل می شود می میرد و نفس قطع می شود ، اما قلب به مدت ۶ تا ۸ دقیقه تپش قلب دارد و خرد این است که با لوله مصنوعی نفس بکشید و ضربان قلب را ادامه دهید.
نجفیزاده اظهار داشت: در این مورد ما مغز مرده ای با مغز متلاشی شده داریم که قلبش زنده است. ممکن است خانواده ها بگویند که اگر قلب زنده باشد ، ما خودمان را با یک سیستم تنفس مصنوعی زنده نگه می داریم ، در حالی که اگر بافت بدن بمیرد ، از بدن جدا می شود ، در غیر این صورت سموم بدن را تولید می کند. سلولهای بدن را ناپدید می کند.
مدیر انجمن کمکهای مالی ایران گفت: مرگ مغزی را می توان تا دو هفته زنده نگه داشت و اگر اولین لحظه ای که مرگ مغزی شخص اهدا می شود ، فقط به دو عضو اعطا می شود ، بنابراین خانواده ها فرصتی برای تصمیم گیری ندارند و باید همه اعضا را اهدا کنند.
وی ادامه داد: ۹۹ ٪ از افراد مبتلا به ایست قلبی و یک درصد با مرگ مغزی می میرند ، و این نعمت است که خدا به آنها داده است و یک شخص نجات هشت نفر است ، ما سالانه بیش از ۳۰۰۰ مرگ مغزی مناسب در کشور داریم که فقط هزار نفر اعضای خود را برای تصمیم گیری اهدا می کنند.
نجفیزاده خاطرنشان کرد: برخی از افراد و مقامات هنوز نمی دانند مرگ مغزی چیست ، اما این خانواده ها در این شرایط دشوار تصمیم گرفته اند ، این یک تصمیم سخت اما قهرمانانه است. مشکل اصلی این است که خانواده ها اعتقاد ندارند که مرگ مغزی برابر با مرگ کامل فرد است که رسانه ها می توانند در این زمینه فرهنگ کنند. اهدای عضو به فرهنگ نیاز دارد ، بنابراین مسئولان دانشگاه علوم پزشکی باید به افزایش اطلاعات مردم در مورد اهدای عضو کمک کنند.
پایان پیام/۷۱۱/
منبع:تسنیم
