روزهای سیاه در قاره سبز

روزهای سیاه در قاره سبز

گروه سیاسی خبرگزاری تسنیم قاره اروپا در حال تجربه یک پارادوکس سیاسی عمیق است که ناشی از تضاد بین افکار عمومی شهروندان و سیاست های دولت های ملی است. این شکاف در نگاه به دونالد ترامپ، رئیس جمهور پیشین ایالات متحده به طور قابل توجهی قابل مشاهده است. عموم مردم اروپا دیدگاه منفی نسبت به ترامپ دارند، در حالی که سیاستمداران اروپایی طوری رفتار می کنند که گویی مسیر سیاست های احتمالی آینده او را دنبال می کنند.

این واگرایی، شکافی اساسی بین «دولت» و «ملت» ایجاد کرده و آن را به یک بحران هویتی جدی در سطح اروپا تبدیل کرده است. این امر مشروعیت دولت ها را در نزد مردم تضعیف کرده است، زیرا شهروندان احساس می کنند که نخبگان سیاسی منافع ملی خود را نادیده گرفته اند. داده های کنونی در نظرسنجی «یوگائو» به خوبی این موضوع را تایید می کند، به عنوان مثال با وجود اینکه تنها ۲۸ درصد مردم ایتالیا دیدگاه مثبتی نسبت به ترامپ دارند، نزدیکی استراتژیک دولت ملونی با او مشهود است و ایتالیا بالاترین میزان دیدگاه مثبت را در بین کشورهای مورد بررسی دارد.

این رقم در بریتانیا ۲۲ درصد، در فرانسه ۱۸ درصد و اسپانیا ۱۶ درصد است. دانمارک با ۶ درصد کمترین رتبه را دارد که می تواند به اختلافات ژئوپلیتیکی مانند مسئله گرینلند مرتبط باشد. همانطور که می بینید، نفرت از ترامپ در سراسر اروپا در حال گسترش است: حتی در کشورهایی که سران کشورهایشان بهترین رابطه ممکن را با رئیس جمهور فعلی ایالات متحده دارند.

این نارضایتی عمیق مردم از دولت‌هایشان، تحلیل‌ها درباره آینده ساختارهای کلان مانند اتحادیه اروپا و منطقه یورو را جدی‌تر کرده است. فروپاشی این ساختارها دیگر یک فرضیه دور از ذهن نیست، بلکه یک احتمال واقعی است. هنگامی که اعتماد به توانایی دولت برای نمایندگی از منافع ملت از بین می رود، موافقت نامه های فراملی که بر اساس رضایت عمومی ساخته شده اند در برابر فشارهای داخلی آسیب پذیر می شوند.

این شرایط نشان می دهد که اروپا در یک دوره انتقالی خطرناک قرار دارد که در آن هویت ملی در برابر وحدت اتحادیه ای که فاقد حمایت مردمی است به چالش کشیده می شود و بقای آن زیر سوال می رود. بی دلیل نیست که بسیاری از تحلیلگران حوزه روابط بین الملل از فروپاشی اتحادیه اروپا و حوزه اقتصادی یورو (دو نماد اروپای سیاسی و اروپای اقتصادی) در آینده نزدیک خبر می دهند.

بدون شک دولتمردان اروپایی قوی ترین نقش ممکن را در ایجاد و تداوم آنچه که منجر به شکاف بین ملت و دولت در کشورهایشان شده است، ایفا کرده اند. به عبارت دیگر، آنچه شهروندان اروپایی را بیش از هر زمان دیگری آزار می دهد، مشاهده انفعال خودخواسته و نفرت انگیز رهبران خود در برابر آمریکا (به ویژه دولت ترامپ) است. این موضوع در جریان نسل کشی غزه و پس از آن نیز خود را نشان داده است.

بدون شک قاره سبز روزهای سیاهی را سپری می کند، اما در آینده روزهای تاریک تری (نسبت به حال) وجود خواهد داشت. حتی خواب خرگوشی نمایندگان پارلمان اروپا و سران قاره سبز نمی تواند منجر به از بین رفتن نارضایتی و خشم عمومی فعلی و آینده نسبت به ماهیت و عملکرد اروپای واحد شود.

انتهای پیام/

منبع:تسنیم

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *