بازار؛ گروه کشاورزی: بازار ابزارهای هوشمند کشاورزی به دلیل تغییر جهانی به سمت شیوه های کشاورزی دیجیتالی و پایدار، شاهد رونق گسترده ای است. این دستگاه ها از فناوری هایی مانند اینترنت اشیا، هوش مصنوعی، حسگرها و پهپادها برای آشکار سازی و بهینه سازی عملیات کشاورزی استفاده می کنند. از سیستم های آبیاری دقیق گرفته تا نظارت بر دام و تراکتورهای خودکفا، این ابزارها به افزایش بهره وری، کاهش ضایعات و تضمین کنترل بهتر منابع کمک می کنند. افزایش جمعیت و نیاز به تأمین نیازهای غذایی با منابع محدود، پذیرش این فناوری ها را تسریع می کند. علاوه بر این، پروژه های حمایتی دولت ها که شیوه های هوشمند کشاورزی و تحول دیجیتال در کشاورزی را ترویج می کنند، نیز به رشد بازار کمک می کنند. کشاورزان و کسب و کارهای کشاورزی به طور فزاینده ای در ابزارهای هوشمند سرمایه گذاری می کنند تا عملیات را ساده سازی کنند، عملکرد محصول را بهبود بخشند و تأثیرات زیست محیطی را محدود کنند.
ارزش ۱۸.۳۹ میلیارد دلاری بازار جهانی دستگاه های هوشمند تا پایان ۲۰۲۵
از آنجایی که تغییرات اقلیمی و کمبود نیروی کار، شرایط سختی را برای کشاورزی سنتی ایجاد می کنند، ابزارهای هوشمند کشاورزی به یک راه حل عملی و کارآمد تبدیل می شوند. به این ترتیب پیش بینی می‌شود که با ادامه روند نوآوری، بازار به طور غیر منتظره ای گسترش یابد. این در حالی است که طبق گزارشات و داده های آماری منتشر شده پیش بینی می شود که اندازه بازار جهانی دستگاه های کشاورزی هوشمند تا پایان سال ۲۰۲۵ به ۱۸.۳۹ میلیارد دلار افزایش یابد.
این در شرایطی است که به گزارش سایت تحلیلی business reaserch insights، همه گیری کووید-۱۹ تأثیر وحشتناکی بر رشد بازار دستگاه های کشاورزی هوشمند داشت، که عمدتاً به دلیل اختلال در زنجیره های تأمین جهانی بود. تأخیر در تولید و مقررات حمل و نقل، تأمین اجزای حیاتی برای ساخت سیستم کشاورزی هوشمند را تحت تأثیر قرار داد. روش های نصب و استقرار به دلیل هنجارهای فاصله گذاری اجتماعی و محدودیت در دسترسی به کارکنان به نوعی تغییر کرد. علاوه بر این، عدم قطعیت اقتصادی باعث شد بسیاری از کشاورزان سرمایه گذاری در راه حل های مبتنی بر زمان را به تأخیر بیندازند یا لغو کنند. در مناطق روستایی و توسعه نیافته، مشکلات زیرساخت مجازی و اتصال به اینترنت به طور مشابه در طول همه گیری تشدید شد و دسترسی به راه حل های هوشمند را ممنوع کرد.
*تخمین زده می شود اندازه بازار جهانی دستگاه های کشاورزی هوشمند در سال ۲۰۳۴ به ۵۴.۶۷ میلیارد دلار برسد که نشان دهنده نرخ رشد مرکب سالانه ۱۲.۸۷ درصد در بین سالهای ۲۰۲۵ تا ۲۰۳۴ است
با این حال، با بهبود اقتصادها و تسریع تحول دیجیتال، تقاضا برای دستگاه های کشاورزی هوشمند به تدریج در حال افزایش است که با اقدامات حمایتی دولت و فناوری ردیابی گسترده پشتیبانی می شود. به طوری که تخمین زده می شود اندازه بازار جهانی دستگاه های کشاورزی هوشمند در سال ۲۰۳۴ به ۵۴.۶۷ میلیارد دلار برسد که نشان دهنده نرخ رشد مرکب سالانه ۱۲.۸۷ درصد در بین سالهای ۲۰۲۵ تا ۲۰۳۴ است.
نکته قابل تامل اینکه بر اساس نوع، بازار جهانی دستگاه های کشاورزی هوشمند به «سخت افزار کشاورزی دقیق مانند تراکتورهای مجهز به GPS، دستگاه های حسگر و نظارت مانند پهبادها، و سیستم های مدیریت داده های مزرعه» طبقه بندی می شود.
افزایش تقاضا برای کشاورزی دقیق؛ عامل محرک بازار جهانی
و یکی از نیروهای محرک اصلی که بازار ابزارهای هوشمند کشاورزی را تقویت می کند، «نیاز روزافزون به کشاورزی دقیق» است که بر بهینه سازی نهاده هایی مانند آب، کود و آفت‌کش ها تمرکز دارد. با افزایش هزینه های ورودی و نیاز به شیوه های پایدار، کشاورزان به سمت دستگاه های مبتنی بر واقعیت روی می آورند که به حداکثر رساندن بازده و همزمان به حداقل رساندن ضایعات کمک می کنند. این تجهیزات، بینش های به‌روزی در مورد تناسب خاک، شرایط محصول و الگوهای آب و هوایی ارائه می دهند و امکان تصمیم گیری و تخصیص کمک های بیشتر را فراهم می کنند. از آنجایی که کشاورزی با فشارهای زیست محیطی و اقتصادی در حال توسعه روبرو است، پاسخ های دقیق، مسیری مقرون به صرفه و سبز را به جلو ارائه می دهند.
علیرغم مزایای بلند مدت ابزارهای هوشمند کشاورزی، هزینه های اولیه بالای آنها همچنان یک مانع قابل توجه است، به ویژه برای کشاورزان کوچک و متوسط. تجهیزاتی مانند سیستمهای آبیاری کامپیوتری، پهپادها و حسگرهای پیشرفته به سرمایه اولیه زیادی نیاز دارند.
جایگاه آسیا و اقیانوسیه در بازار جهانی دستگاه های کشاورزی هوشمند
آسیا و اقیانوسیه به عنوان منطقه ای با توانایی بالا در بازار دستگاه های کشاورزی هوشمند در حال ظهور است که با افزایش تقاضا برای غذا، رشد جمعیت و نیاز به عملکرد پیشرفته کشاورزی هدایت می شود. کشورهایی مانند «چین، هند، ژاپن و کره جنوبی» در حال سرمایه گذاری در فناوری های کشاورزی مجازی برای نوسازی سیستم های کشاورزی سنتی هستند. به طوری که دولتها در سراسر آسیا و اقیانوسیه از طریق برنامه های آزمایشی، یارانه ها و کمپین های دیجیتالی سازی روستایی به پذیرش فناوری کشاورزی کمک می کنند. از سوی دیگر استارتاپ ها و غول های فناوری نیز با تجهیزات مبتنی بر حسگر و خدمات پهپادی ارزان قیمت متناسب با نیازهای محلی وارد این عرصه می شوند. در هند و آسیای جنوب شرقی، نفوذ گوشی های هوشمند و برنامه های تلفن همراه امکان تصمیم گیری در زمان واقعی را حتی برای کشاورزان کوچک فراهم می کند. با رشد سریع اقتصادی، افزایش آگاهی و حمایت دولت، پیش بینی می‌شود آسیا و اقیانوسیه شاهد رونق قابل توجهی در پذیرش کشاورزی هوشمند باشد که شیوه های کشاورزی را در هر دو اقتصاد نوظهور و توسعه یافته تغییر شکل می دهد.
منبع:تحلیل بازار
