رتبه ایران در «کیفیت زندگی»

در عین حال، وضعیت زیرساخت های حمل و نقل، شبکه های خدمات شهری و کیفیت هوای کلان شهرها فشار مضاعفی بر بخش شهری و رفاه روزمره مردم وارد کرده است. بر اساس گزارش منتشر شده توسط Numbeo، (بزرگترین پایگاه جهانی هزینه و کیفیت زندگی در کشورهای مختلف)، در شاخص کیفیت زندگی سال ۲۰۲۵، تفاوت بین کشورهای بالای جدول و انتهای جدول قابل توجه است. در این رده بندی که ۸۹ کشور مورد بررسی قرار گرفته اند، لوکزامبورگ در رتبه اول و نیجریه در انتهای جدول قرار دارند.

در این شاخص، ایران با رتبه ۸۴ نزدیک به انتهای جدول قرار دارد و ششمین کشور با پایین ترین سطح کیفیت زندگی است. کشورهایی مانند لوکزامبورگ، هلند، دانمارک، عمان، سوئیس، فنلاند و نروژ به دلیل عملکرد قوی در ۹ زیرشاخص اصلی توانسته اند امتیاز بالایی کسب کنند. این کشورها معمولاً ترکیبی از ثبات اقتصادی، زیرساخت های شهری کارآمد، قدرت خرید بالا، امنیت اجتماعی، سلامت عمومی و محیطی پاک را ارائه می دهند، به ویژه توان مالی بالای خانوارها، حمل و نقل عمومی پیشرفته، شفافیت نهادی و کیفیت خدمات شهری در جایگاه والای آنها نقش اساسی داشته است.

از سوی دیگر ۱۰ کشور انتهای جدول شامل نیجریه، ونزوئلا، بنگلادش، سریلانکا، مصر، ایران، پرو، کنیا، ویتنام و فیلیپین معمولاً همزمان با مجموعه ای از مشکلات روبرو هستند. این کشورها اغلب با قدرت خرید بسیار پایینی روبرو هستند. یعنی هزینه های زندگی نسبت به درآمد سنگین است. در برخی از آنها، بی ثباتی سیاسی، ناامنی، فساد و دسترسی محدود به خدمات بهداشتی، وضعیت را دشوارتر کرده است. آلودگی، ترافیک، کیفیت پایین زیرساخت ها و مشکلات مسکن در بسیاری از این کشورها کیفیت کلی زندگی را کاهش می دهد.