اکوایران: هدف فوری پکن ایجاد یک سیستم پولی چندقطبی است که در آن یوان جایگزین قابل اعتمادی باشد. هدف بلندمدت بالاتر این است که آن را به یک ارز ذخیره جهانی واقعی تبدیل کنیم که منعکس کننده وضعیت چین به عنوان یک ابرقدرت فنی و اقتصادی باشد.
به گزارش اکو ایران، چین با تکیه بر جایگاه خود به عنوان بزرگترین کشور طلبکار جهان در تلاش برای گسترش استفاده از یوان است.
بر اساس گزارش بلومبرگ، اتیوپی آخرین کشوری است که بخشی از بدهی ۵.۳۸ میلیارد دلاری خود به چین را به وام های یوآن تبدیل کرده است. تعداد فزاینده ای از کشورها نیز به تامین مالی ارزان تر اوراق قرضه چین روی آورده اند.
اما این استراتژی برای چین قیمت خاص خود را دارد و باعث شده این کشور در حین اجرای آن متحمل ضرر شود، زیرا نرخ بهره داخلی بسیار کمتر از نرخ دلار است.
یکی از کارشناسان به بلومبرگ گفت: “اگر وام گیرندگان پول کمتری بپردازند، وام دهنده پول کمتری دریافت می کند.” سود چین در این استراتژی این است که یوآن در عرصه بین المللی بیشتر استفاده می شود.
هدف چین از این رویکرد تقویت نقش یوان در تجارت و پرداخت های بین المللی است و این باعث تضعیف مزیت مالی ایالات متحده در شرایطی می شود که دو اقتصاد بزرگ جهان با تنش های تجاری روبرو هستند. پکن همچنین در حال افزایش نفوذ خود در آفریقا است. قاره ای که پس از اعلام تعرفه های دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، به مقصد بزرگ تری برای صادرات چین تبدیل شده است.
به گفته یکی از کارشناسان، نگرانی چین این است که کنترل آمریکا بر ارز اصلی بین المللی به کشور قدرت استراتژیک می دهد و واشنگتن می تواند از طریق سیستم مالی مبتنی بر دلار تحریم ها را اعمال کند.
جدای از محاسبات ژئوپلیتیکی، نقش قوی‌تر یوان در جهان ممکن شده است زیرا تورم منفی مداوم در چین و کندی رشد اقتصادی آن، سیاست‌های پولی انبساطی را در این کشور ممکن کرده است.
تفاوت نرخ بهره بین ایالات متحده و چین به وام گیرندگان این امکان را می دهد تا هزینه سرمایه مطلوبی را تضمین کنند، همانطور که بسیاری از سرمایه گذاران جهانی به دنبال تنوع بخشیدن به پرتفوی خود از دلار پس از سیاست های نامنظم ترامپ در داخل و خارج هستند.
امسال، مجارستان و قزاقستان اوراق قرضه چینی فروختند، در حالی که سریلانکا وام ۵۰۰ میلیون دلاری یوان را برای پروژه بزرگراهی اعلام کرد. در همین حال، اندونزی اولین فروش اوراق قرضه یوآن را در خارج از کشور راه اندازی خواهد کرد.
دولت‌ها، بانک‌های سیاست‌گذاری و سازمان‌های بین‌المللی تا اکتبر امسال در مجموع ۶۸ میلیارد یوان (۹.۵ میلیارد دلار) اوراق قرضه و وام صادر کرده‌اند که بیش از دو برابر کل در سال ۲۰۲۴ است.
سوآپ دوجانبه ارز بخش دیگری از تلاش چین برای استفاده گسترده تر از یوان در سطح بین المللی است. قراردادی که حدود ۳۰ کشور دنیا با بانک مرکزی چین دارند.
دینگ شوانگ، اقتصاددان ارشد چین بزرگ و شمال آسیا در استاندارد چارترد، گفت: “چین تلاش می کند اکوسیستمی برای یوان ایجاد کند که در آن سناریوهای استفاده از یوان افزایش یابد. این شامل تشویق سایر کشورها به استفاده از یوان در تجارت دوجانبه و سرمایه گذاری در محصولات مالی مبتنی بر یوان است.”
سال‌ها وام‌دهی چین به خارج، پتانسیل عظیمی را برای اقتصادها ایجاد کرده است تا از تجدید ساختار بدهی سود ببرند. ۷۸ فقیرترین کشور جهان اکنون حدود ۶۷ میلیارد دلار بدهی معوقه به چین دارند.
چین مدت‌ها تلاش کرده است تا نقش جهانی یوان را ارتقا دهد، اما نتایج مطلوبی حاصل نشده است، بخشی از آن به دلیل کنترل شدید سرمایه و نظارت قابل توجه بانک مرکزی این کشور بر نرخ ارز است. در همین حال، رشد مداوم در بازار سهام چین تقاضا برای یوان را تقویت کرده است.
از سوی دیگر، دلار در سال جاری حدود ۷.۵ درصد از ارزش خود را در برابر سبدی از ارزهای جهانی از دست داده است و سیاست های تعرفه ای ترامپ و افزایش بدهی آمریکا بر عنوان آن به عنوان یک پناهگاه تأثیر منفی گذاشته است.
از آنجایی که نظم جهانی با بی ثباتی مواجه است، پکن باید با عدم تعادل ساختاری که اقتصاد آن را به شدت به دلار وابسته کرده است، مقابله کند. این وابستگی ضعفی را برای چین ایجاد کرده است، به ویژه اینکه واشنگتن نشان داده است که پس از حمله روسیه به اوکراین، مایل است از دلار به عنوان سلاحی علیه مسکو استفاده کند.
خرید قابل توجه طلا توسط چین در سال های اخیر نشان می دهد که این کشور با روندی مستمر به سمت دلاری شدن پیش می رود. چین و سایر کشورهای غیرغربی در حال یافتن راه‌هایی برای کاهش وابستگی خود به دلار هستند و پرداخت‌های یوان به یک گزینه در دسترس تبدیل خواهد شد.
هدف فوری پکن ایجاد یک سیستم پولی چندقطبی است که در آن یوان جایگزین قابل اعتمادی باشد. هدف بلندمدت بالاتر این است که آن را به یک ارز ذخیره جهانی واقعی تبدیل کنیم که منعکس کننده وضعیت چین به عنوان یک ابرقدرت فنی و اقتصادی باشد.
