دو سیاست برای حمایت از بیکاران

مرکز تحقیقات Majlis اخیراً گزارشی در مورد چگونگی حمایت مؤثر از کارگران در زمینه بیکاری یا بیمه بیکاری ارائه داده است. در این گزارش ، اکوآران اهمیت و ماهیت این سیاست ها را بررسی می کند.

با ظهور دولت بهزیستی در اروپا و آمریکای شمالی در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم ، سیاست هایی برای حمایت از بیکاران در جامعه طراحی شده است که به سیاست های بازار کار منفعل معروف می شوند. این سیاست ها برای کمکهای مالی به کارگرانی که بیکار بودند بود. اجماع کینزی ، که در سیاست اقتصادی نیمه اول قرن بیستم حاکم بود ، از نقش سیاست های منفعل بازار کار در حفظ تقاضای کل حمایت کرد. با این حال ، بحران های اقتصادی دهه ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ منجر به ارزیابی مجدد این سیاست ها شد. از آنجا که برخی معتقدند که اهدای سخاوتمندانه از مزایای بیکاری می تواند انگیزه جستجوی شغل را کاهش داده و نرخ بیکاری ساختاری را افزایش دهد.

سیاست های منفعل بازار کار

سیاست های بازار کار غیرفعال برای ارائه پشتیبانی مالی و غیر مالی برای کسانی که بیکار هستند یا اشتغال ناقص دارند ، طراحی شده است. این سیاست ها شامل طیف متنوعی از مداخلات است که هدف اصلی آن بهبود زندگی بیکاران و افزایش اشتغال است. بیمه نامه بیکاری و برنامه های بازنشستگی اولیه از مهمترین سیاست های منفعل بازار کاری است که در ایران اجرا شده است. طراحی و اجرای سیاست های غیرفعال بازار نیاز به ملاحظات پیچیده دارد. از جمله ارائه پشتیبانی لازم بدون تضعیف انگیزه کار.

این سیاستها معمولاً با ایجاد یک شبکه محافظ و امنیتی برای افراد در هنگام بیکاری ، اطمینان از سطح اساسی زندگی و ثبات سطح مصرف در اقتصاد طراحی می شوند. مبنای نظری این سیاست ها ریشه در اقتصاد رفاه دارد ، که بر نقش بیمه اجتماعی در کاهش خطر درآمد و کاهش فقر و نابرابری تأکید دارد. این سیاست ها از سه منظر توضیح داده شده است. از دیدگاه اجتماعی ، این سیاست ها به منظور کاهش فقر و نابرابری از طریق ایجاد یک شبکه حفاظت و امنیتی برای بیکاران طراحی شده اند. در حقیقت ، این سیاست ها می توانند هزینه های اجتماعی مربوط به بیکاری ، از جمله فقر ، انزوا اجتماعی و مشکلات بهداشتی را کاهش دهند و در نتیجه به قوام اجتماعی و ثبات کمک کنند. از نظر سیاسی ، اتخاذ سیاست های منفعل بازار کار نشان دهنده تعهد به عدالت اجتماعی و انصاف دولت است و تضمین می کند که افراد از خطرات بیکاری در اقتصاد بازار محافظت می شوند. از نظر اقتصادی ، سیاست های بازار کار منفعل برای کاهش اثرات جانبی بیکاری با ارائه پشتیبانی موقت درآمد که به تثبیت تقاضای کل و جلوگیری از رکود عمیق تر کمک می کند ، طراحی شده است. با این حال ، لازم به ذکر است که در دوره رکود تورمی ، این سیاست ها ممکن است فشارهای تورمی و بیکاری را تشدید کند ، بنابراین اجرای این سیاست ها باید با ملاحظات همراه باشد.

بیمه بیکاری

بیمه بیکاری اساس سیاست های منفعل بازار کار است که پشتیبانی مالی موقت را برای کارگران واجد شرایط که شغل خود را برای کنترل خارجی از دست داده اند ، فراهم می کند. به منظور واجد شرایط بودن برای مزایای بیمه بیکاری ، افراد معمولاً باید معیارهای خاصی را رعایت کنند. مانند حداقل دوره اشتغال ، سابقه درآمد کافی و از دست دادن شغل. این معیارها برای هدف قرار دادن پشتیبانی از کسانی که واقعاً نیاز دارند و از سوء استفاده احتمالی سیستم جلوگیری می کنند ، طراحی شده است. مزایا معمولاً به عنوان درصدی از درآمدهای قبلی که دارای سقف هستند و برای مدت زمان محدود متفاوت هستند (معمولاً برای ماهها تا یک سال) محاسبه می شود. این پارامترها برای تعادل حداقل درآمد و انگیزه های بازگشت تنظیم می شوند.

انگیزه اصلی بیمه بیکاری ارائه پشتیبانی موقت برای کارگرانی است که شغل خود را از دست داده اند. بیمه بیکاری مانع از افت شدید زندگی می شود که ممکن است منجر به فقر و بی ثباتی اجتماعی شود. در طول رکود اقتصادی ، با افزایش بیکاری ، پرداخت بیمه بیکاری به طور خودکار افزایش می یابد و به حفظ تقاضای کل کمک می کند. بیمه بیکاری همچنین به بیکاری زمان بیشتری برای جستجوی شغل مناسب می دهد و به طور بالقوه منجر به سازگاری بهتر بین کارگران و کارفرمایان می شود. این می تواند باعث افزایش کارایی اقتصادی و افزایش کارایی نیروی کار با قرار گرفتن در موقعیت مناسب تر شود. سیستم های بیمه بیکاری اغلب از طریق مشارکت کارفرمایان ، کارمندان یا هر دو تأمین می شوند و یک صندوق مشترک ایجاد می کنند که از آن مزایا پرداخت می شود.

طرح های بازنشستگی قبل از کار

برنامه های بازنشستگی زودرس به کارگران مسن اجازه می دهد تا قبل از رسیدن به سن بازنشستگی قانونی ، بازار کار را ترک کنند. طراحان برای اولین بار برای مقابله با نرخ بیکاری بالا معرفی شدند تا کارگران مسن را ترغیب به ترک شغل خود و در نتیجه فرصت هایی برای کارگران جوان تر کنند. در حالی که برنامه های بازنشستگی زودرس می تواند بیکاری را در کوتاه مدت کاهش دهد ، اما آنها همچنین عواقب طولانی مدت برای بازار کار و ثبات سیستم بازنشستگی دارند. این پروژه ها می توانند مشارکت کارگران مسن را کاهش داده و منجر به عدم مهارت های بالقوه و افزایش فشار بر سیستم های بازنشستگی شوند.

نکته مهم برای مشاهده در طراحی سیاست های بازار منفعل کار ، حفظ تعادل بین انگیزه نیروی کار و حمایت از آن است. یعنی حمایت از بیکاران نباید به حدی برسد که انگیزه آنها مختل شود.

امروزه ، کارآمدترین سیستم های جهان ، پشتیبانی منفعل (مانند بیمه بیکاری) را با سیاست های فعال بازار کار (مانند کمک به اشتغال ، مشاوره شغلی و برنامه های آموزشی) ترکیب می کنند. این رویکرد دوگانه هر دو به بیکاران کمک می کند تا از نظر مالی مالی باشند و او را قادر می سازد که سریعتر و موفق تر به بازار کار بازگردد. در گزارش بعدی ، اکوآن تجربه سیاست های منفعل بازار کار در جهان را تجربه خواهد کرد.