دشمن فهمید که با جنگ نمی تواند این سیستم را شکست دهد

به گفته خبرگزاری تاسنیم لانگرود ، فرمانده فتات الله جعفری ، آن زمان فرمانده واحد زرهی سپاه پاسدار اسلامی در یادبود ۱۲۶۹ شهید والامقام ، نیروهای ویژه میرزا خان در شیلنگ این تیپ ، در بازگو کردن برخی از واقعیت های واقعیت دفاعی مقدس. ۱۷۵،۰۰۰ شهید به انقلاب اختصاص داده شده بودند ، با دشمنی که با تمام حمایت های جهانی با تمام تجهیزات و آمادگی وارد جنگ شد.

وی با اشاره به رهایی Khorramshahr ، افزود: ۳ ژوئن فقط یک پیروزی نظامی نبود ، بلکه ادغام جمهوری اسلامی بود. پس از آن ، قدرتهای جهانی ، که قرار بود تا آن زمان در جنگ سقوط کنند ، فهمیدند که این مفهوم اشتباه است. نتیجه تصویب قطعنامه ۵۱۴ بود که به معنای پایان جنگ بود.

فرمانده سابق زرهی سپاه ارتش اظهار داشت که در آن روزها دیدیم که عراق عقب نشینی کرد ، اما مواضع جدیدی را در پشت مرزها قرار داد. چرا؟ از آنجا که در تاریخ ۷ ژوئن سال ۱۳۶۱ ، جلسه‌ای در بغداد با حضور فرماندهان پرخاشگر ارتش عراق و کشورهای عربی ، از جمله اردن ، مصر ، عربستان سعودی و کویت برگزار شد ، عبدالجبر ، رئیس ارتش عراق ، اعلام کرد که ایرانیان می توانند در کمتر از سال گذشته ، کل قوزستان را بازیابی کنند.

جعفری گفت که فرماندهان بائاتیستی اعتراف کردند که ایرانیان فرماندهان جوان و خلاق دارند که برنامه های غیرقابل پیش بینی را اجرا می کنند: آنها حتی اطلاعات دقیقی در مورد واحدها ، زمین ها و مکان های ما داشتند و گفته می شود که از نیروهای بسیج ایرانی انتظار نمی رود که هیچ تسهیلات مالی نداشته باشند. آنها یک متر در پشت یک نقطه عطف باقی می مانند تا زمانی که به شهادت یا شهادت برسند.

به گفته وی ، آنها اصرار داشتند که این باریج ها از سراسر ایران آمده اند. از گیلان ، مازندران ، خوراسان ، آذربایجان ، خوزستان و غیره اما آنها به یک زبان وارد این زمینه می شوند. ادبیات اشورا. در حقیقت ، دشمن فهمید که پشت مقاومت ایرانیان فقط یک سلاح نیست بلکه ایمان و فرهنگ اشورا است.

فرمانده آن زمان واحد زرهی سپاه گارد انقلابی اسلامی ، با اشاره به جلسه ای در سال ۲۰۰۲ با یک فرمانده اسیر شده ارتش عراق در بصره ، گفت: وی تأیید کرد که ارتش عراق نمی تواند در برابر بسیجی ها مقاومت کند و عراقی ها گفتند که برنامه هایی که شما اجرا کردید غیرقابل باور برای ما است. سازماندهی در گردان های سبک ، طرح های دقیق و اجرای غیر منتظره آنها باعث شد ما شکست بخوریم.

جعفری گفت: طراحی عملیات مورد نیاز برای تسلط بر سه عامل: دشمن ، زمین و توانایی ، اظهار داشت: شهید حسن باگری حاکم بود و برنامه های وی موفقیت آمیز بود ، در مقابل ، تیم طراحی ارتش مانند سید شیرازی و دیگران ، اگرچه برخی از آموزش های دانشگاهی ، بسیار خوب بودند.

وی همچنین به برنامه آزادی Khorramshahr اشاره کرد و افزود: “اگرچه ساید شیرازی در ابتدا با این عملیات مخالف بود ، اما وقتی او نقشه IRGC را دید ، گفت: یک پدیده جدید در جنگ ایجاد شده است که طراحان ارتش از آن غافل هستند ، این حضور Basijis در عمق فرمان های دشمن است. به قلمرو عراق ، توپخانه و بیست و ششمین تیپ زرهی عراقی را بردند ، تنها ۴ نفر توانستند فرار کنند.

به گفته فرمانده آن زمان واحد زرهی سپاه پاسدار انقلابی اسلامی ، بسیجی ها با کمترین امکانات ، تانک ها و تیپ ها در سایر عملیات از جمله بوستان ، سوزانگرد و منطقه سوسا به زمین نشستند. یکی از دستاوردهای مهم آن دوره ، کشف فرمانده پیشرفته عراق با یک سیستم ناوبری کامل بود.

جعفری با اشاره به اهمیت تبلیغات و سازماندهی نیروهای محبوب ، گفت: “ما برای برخی از عملیات به ۷۰،۰۰۰ نیروهای Basij احتیاج داشتیم ، در حالی که عراق با استفاده از تجهیزات پیشرفته ، سنگرهای بتونی و میدان های بزرگ مین ، هنوز هم نتوانستند در مقابل Basijis بایستند.

وی گفت: عملیاتی که منجر به رهایی Khorramshahr شد ، بر اساس طراحی بسیار جسورانه توسط IRGC ساخته شده است و می گوید: در آن پروژه ، سربازان مجبور بودند شب ، ۲۵ کیلومتری جاده آهواز -خامشاهر و سپس ۱۵ کیلومتری شلامچه از کارون عبور کنند. صدام همیشه Khoramshahr را برنده خود می دانست ، اما وقتی شهر محاصره شد ، او حتی سعی نمی کرد از آن دفاع کند و تسلیم آن شود.

فرمانده آن زمان واحد زرهی سپاه پاسدار انقلابی اسلامی ، با اشاره به شهدای حسین آمالاکی و گلیپور ، گفت: فرهنگ خود -ساکراتی و شهادت حمایت واقعی از دفاع مقدس و کلید پیروزی ما بر ارتش به ارتش مسلح مسلح بود.

پایان پیام/