به گفته گروه بین المللی TASNIM ، STF سوئیس به آینده تاریک سازمان ملل ، به ویژه تحت سیاست های دولت ایالات متحده پرداخت و نوشت: در طول مجمع عمومی سازمان ملل متحد ، حوادثی مانند پله برقی و حادثه Teletoper رخ داده است ، و هر دو رئیس جمهور آمریکا با حضور دونالد ترامپ حضور داشتند. برای ترامپ ، این وقایع نشانه عدم موفقیت سازمان جهانی بود.
اما بعداً معلوم شد که سازمان ملل مسئول هیچ یک از این دو حادثه نیست و یک فیلمبردار از تیم ترامپ دکمه اضطراری اضطراری را تحت فشار قرار داد. بازیکن تصویر نیز در حین سخنرانی ترامپ توسط افراد خود غیرفعال شد.
با این حال ، این تصور که در سازمان ملل متحد مشکلاتی وجود دارد ، معتبر است. این سازمان اهمیت و توانایی عمل خود را از دست می دهد و به نظر می رسد آسیب دیده است. این وضعیت تقریباً قابل لمس است. در این میان ، آمریکایی ها سهم زیادی از چنین شرایطی دارند.
در طول هفته اجلاس سازمان ملل ، مشخص شد که دبیر سازمان ملل -برنامه ژنرال آنتونیو گوترس ، یعنی سازمان ملل ۸۰ ، بیشتر شبیه یک برنامه ریاضت عجولانه به سبک قانونگذار است تا مفهومی از اصلاحات آینده نگر.
اما سازمانی با ۱۹۳ کشور عضو نمی تواند مانند یک شرکت خصوصی سازماندهی شود. این تصور که سازمان ملل متحد می تواند به همان میزان کار با بودجه بسیار کمتری دست یابد ، تخیل کاذب است.
اما حداقل ، حداقل سازمان باید به عنوان تنها مجمع که در آن همه کشورهای جهان با هم ملاقات می کنند ، زندگی خود را ادامه دهد و با یکدیگر بحث کنند.
در شرایط فعلی ، بسیاری از کشورها حتی متقاعد شده اند که سازمان ملل متحد می تواند بدون ایالات متحده به دستاوردهای زیادی برسد. نمونه هایی از این موضوع وجود دارد ، از جمله توافق نامه اقیانوس های جدید ، توافق نامه همه گیر و تأمین مالی برای توسعه ، همه علیرغم غیبت واشنگتن.
با این حال ، وقتی صحبت از بسیاری از فعالیت های سازمان ملل می شود ، کشورها در مورد وظیفه اصلی مخالف هستند.
رژیم های اقتدارگرا کل حقوق بشر را زباله می دانند و با خوشحالی اقدامات کاهش هزینه ای را ارائه می دهند که در خدمت اهداف آنها است.
از طرف دیگر ، کشورهای فقیر می خواهند سازمان ملل متحد تحت هر شرایطی از مناطق توسعه و حفاظت از آب و هوا خارج نشوند. اروپایی ها همچنین طرفدار بازگشت به اصول اولیه هستند ، به این معنی که تمرکز بر صلح و امنیت و همچنین حقوق بشر و مسائل بشردوستانه است.
همه در مورد تمرکز صحبت می کنند ، اما چه؟ ایده های آنها بسیار متفاوت است. هنوز مشخص نیست که کدام دیدگاه حاکم است. در اینجا یک چیز وجود دارد ، و اینکه سازمان ملل در آینده با تأثیر و جاه طلبی در آینده کوچکتر خواهد بود.
هدف اصلی بزرگ و شاید خیلی بزرگ این سازمان باقی نمانده است ، که با کمک سازمان ملل متحد ، جهان را با آرامش ، عادلانه و مترقی شکل می دهد.
پایان پیام/
منبع:تسنیم
