در حال توسعه نیروگاه ها یا اصلاح مصرف؟ نسخه دوگانه برای رفع ناتوانی برق

می توان گفت صنعت برق یکی از ستونهای حیاتی هر کشوری برای رشد و توسعه اقتصادی است. افزایش رفاه مردم و رفع نیازهای صنایع کشور تا حد زیادی به پایداری صنعت بستگی دارد.

با این حال ، سالها رشد اقتصادی پایین و ناکافی و کاهش سرمایه گذاری منجر به افزایش ظرفیت تولید در صنعت برق متناسب با نیازهای کشور شده است.

به نظر می رسد مانند سایر بحران های کشور ، بحران در صنعت برق ریشه در مداخلات دولت ، تحریم ها و قیمت گذاری های گرامری دارد. تا زمانی که سیاستگذاران این کشور راهی برای بلند کردن تحریم ها و ادامه مداخلات و قیمت های قیمت گذاری پیدا نکنند ، هیچ راهی برای غلبه بر بحران برق وجود ندارد.

افزایش تولید در کنار کنترل مصرف ؛ راه غلبه بر بی تاب بودن برق

مطالعات توسط مرکز تحقیقات Majlis نشان می دهد که در سال ۱۴۰۳ ، تقاضای برق بیش از ۱۰۸۶ ساعت حداکثر تولید نیروگاه ها. بنابراین ، لازم است ظرفیت تولید ۱۶۸۸۸ مگاوات افزایش یابد تا این حجم در شبکه برق کشور جبران شود. با این حال ، بخش قابل توجهی از این تقاضای مازاد ، که ۷۶۶۳ مگاوات است ، فقط در ۱۷۵ ساعت ۱۰۸۶ ساعت رخ داده است. بنابراین ، این بخش از اضافه بار را می توان تا حدودی با مدیریت مصرف مدیریت کرد. در نتیجه ، افزایش ظرفیت تولید ۹۲۲۵ مگاوات ، مصرف در ۹۱۱ ساعت باقیمانده را از بین می برد. به همین ترتیب ، ترکیبی از توسعه ظرفیت تولید و مدیریت مصرف یک راه حل اقتصادی تر از تکیه بر افزایش ظرفیت تولید است.

جزئیات برق در کشور

تقاضای برق کشور می تواند به بار پایه ، بار میانی و بار اوج جدا شود. بار پایه سطح تقاضای برق است که تمام ساعات سال وجود دارد و باید تأمین شود. در مقابل منطقه اوج ، بالاترین سطح تقاضا در منطقه رخ می دهد. یعنی وقتی شبکه بیشترین تقاضا را دارد. ناحیه بار میانه ، که بین بار اوج و بار پایه قرار دارد ، با نوسانات روزانه محدود همراه است و بخش بزرگی از مصرف پایدار و قابل پیش بینی را تشکیل می دهد.

داده های ثبت شده نشان می دهد که در ۱۰۸۶ ساعت میزان تقاضای برق از بالاترین سطح تولید فراتر رفته است. از این تعداد ، حدود ۱۷۵ ساعت به منطقه بحرانی بار اوج اختصاص داده شده است و حدود ۷۰۳ ساعت از غیرقانونی ، اوج محموله است. سرانجام ، ۲۰۸ ساعت از این اختلال در دوران میانه رخ داده است.

گزارش مرکز تحقیقات تأکید می کند که اولویت اول در کاهش بی حوصلگی ، از بین بردن آن در بخش باربری میانه است که برای افزایش ظرفیت تولید تا سال ۱۸۴۶ مگاوات ضروری است. در این حالت ، ۲۰۸ ساعت از کل ساعات بی حسی سالانه حذف می شود.

همچنین ، تجزیه و تحلیل داده های برق واقعی کشور نشان می دهد که در ساعات اوج بار تابستان ، هر یک از درجه حرارت بالا افزایش می یابد و منجر به افزایش ۱۵۵۰ مگاوات در تقاضا می شود. در حقیقت ، با فرض ساخت ۹۲۲۵ مگاوات ظرفیت نیروگاه جدید برای تأمین تقاضای اضافی در طی ۹۱۱ ساعت تیغ ، تنها با مدیریت معادل کاهش تقاضا به دلیل ۲ درجه افزایش دما می تواند تا ۱۵۰ ساعت ۱۷۵ ساعت بی حسی در منطقه اوج بحرانی از بین برود.

چگونه می توان از بحران برق غلبه کرد؟

براساس گزارش Research Research Majlis ، چندین استراتژی برای غلبه بر بحران برق وجود دارد که باید به طور همزمان طراحی و پیاده سازی شود.

ظرفیت توسعه هدفمند اولین راه حل است. این رویکرد باید شامل بررسی دقیق الگوی زمانی ناپایدار ، ارزیابی ظرفیت ها و محدودیت ها در منابع مختلف و هدف قرار دادن تنوع در سبد قدرت باشد.

توسعه ابزارهای مدیریت تقاضا یکی از راه های مؤثر برای کنترل اوج بار بحرانی و کاهش نیاز به ظرفیت گسترده است. همچنین ، ارتقاء بهره وری انرژی در بخش خانه روش دیگری است که نیاز به سخت گیری در استاندارد سازی تجهیزات انرژی مانند بارهای خنک کننده ، جایگزین کردن کولرهای با استفاده از نمونه های بالا و سایر تجهیزات بالا دارد.

از طرف دیگر ، بررسی توسعه صنایع پر انرژی و پیش بینی آب و هوا و استراتژی های مقایسه ای روش های دیگری برای غلبه بر برق در کشور است که برای بهینه سازی تأثیر آنها باید به طور همزمان مورد استفاده قرار گیرد.