بندر چاباهار برای هند برای دسترسی به افغانستان و آسیای میانه و نقطه ارتباط با اروپا در اوراسیا استراتژیک است. هند نزدیک به سه دهه است که برای ایجاد انگیزه در افزایش روابط تجاری با ایران برای استفاده از پتانسیل های خود در مسیر حمل و نقل کریدور شمال و جنوب برای دسترسی به بازارهای کشورهای مختلف در منطقه وسیع اوراسیا ، توسعه بندر چاباهار در دریای عمان را در نظر گرفته است. برای ایران ، هرگونه پیشرفت در بندر چاباهار به دلیل پتانسیل بالای ترانزیت و تجارت بندر به عنوان یک توسعه تجارت بین المللی خواهد بود. ایران که در قلب کریدور شمال-جنوب به عنوان مسیر اصلی بین شمال و جنوب واقع شده است ، همچنین می تواند به عنوان یک بازیگر برجسته در کنار هند با موقعیت ژئوپلیتیکی منطقه آزاد چاباهار ظاهر شود.
اصطلاح “اوراسیا” اغلب برای اشاره به فضای پس از کشور ، به ویژه روسیه ، جمهوری های آسیای میانه ، جمهوری های قفقازی و سرزمین های همجوار مانند Türkiye ، مغولستان و حتی افغانستان استفاده می شود.
اوراسیا ترکیبی از دو قاره اروپا و آسیا است که از اقیانوس اطلس تا غرب تا اقیانوس آرام در شرق امتداد دارد و از نظر ژئوپولیتیک از اهمیت برخوردار است. زیرا برخی از بزرگترین اقتصادها ، قدرتهای سیاسی و مناطق استراتژیک جهان ، از جمله روسیه ، چین و بخش هایی از آسیای میانه را در بر می گیرد.
جغرافیای گسترده آن همچنین میزبان منابع مختلف ، مسیرهای حمل و نقل و شبکه های تجاری مهم تاریخی مانند جاده ابریشم است که فرهنگ های شرقی و غربی را به هم متصل می کند.
اوراسیا برای دسترسی به منابع اساسی ، مسیرهای تجاری استراتژیک و مشارکت با کشورهای منطقه برای تقویت اهداف اقتصادی برای هند بسیار مهم است و همچنین می تواند بستری برای مقابله با نفوذ چین در منطقه فراهم کند. این تعامل چند جانبه به هند این امکان را می دهد تا خود را به عنوان بازیگر حیاتی در شبکه های تجاری و تجاری اوراسیا تبدیل کند. هند و چین درگیر رقابت پیچیده در اوراسیا هستند که عمدتاً مبتنی بر جاه طلبی برای گسترش نفوذ در این منطقه مهم استراتژیک است. هر دو کشور به دنبال تسلط بر مسیرهای تجاری ، دسترسی ایمن به منابع انرژی و به دست آوردن نفوذ سیاسی در کشورهای آسیای میانه هستند.
هند طی دهه ها به طور جداگانه با انتخاب کنندگان اوراسیا تعامل داشته است ، و آنچه اکنون دهلی به آن احتیاج دارد یک رویکرد یکپارچه برای اوراسیا است. هند در تلاش است تا فعالیت های استراتژیک تری را در اوراسیا دنبال کند و از هر نظر در منطقه فرصت هایی را به خود جلب کند. یک استراتژی جامع در ابعاد ژئواستراتژیک ، ژئوپلیتیکی و ژئونومیک هند را قادر می سازد تا منافع استراتژیک خود را در این منطقه ارتقا دهد.
Geostrategic ، اوراسیا بزرگترین منطقه قاره ای روی زمین است که شامل همه اروپا و آسیا است و جمعیت آن حدود ۷۰ درصد از جمعیت زمین را شامل می شود. آسیای میانه بخشی از محله گسترده هند در منطقه است و از نظر ژئواستراتژیک بسیار خوبی برای این کشور است.
با توجه به دیدگاه ژئوپلیتیکی اوراسیا که به سرعت در حال تحول در حال تحول است ، یک رویکرد متعادل بین استراتژی های دریایی و قاره ای برای برطرف کردن این منطقه استراتژیک مستلزم نیاز به ابتکاراتی مانند کریدور بین المللی راهرو شمال و جنوب و پروژه بندر چاباهار در ایران است.
چاباهار راهی برای دور زدن پاکستان در دسترسی به افغانستان و بازارهای آسیای میانه که به دریا نمی رسد ، می دهد. این امر به هند این امکان را می دهد تا بر یک مانع طولانی سیاسی و لجستیکی ، یعنی با تکیه بر مسیرها از طریق پاکستان برای ارسال کالا به افغانستان ، غلبه کند. منطقه آزاد Chabahar با دلبستگی ۸۰،۰۰۰ هکتار بندر چاباهار ، با بنادر شهید بهشت و شهید شهید Kalantari ، به همراه مرزهای هوایی ، زمین و دریایی اختصاصی در سواحل دریای عمان ، موقعیت اصلی در مسیر کریدور شمال-جنوب است.
بندر چاباهار برای استراتژی دهلی -نو برای تقویت ارتباطات منطقه ای ، رشد اقتصادی ، تجارت و نفوذ ژئواستراتژیک در محله نزدیک و گسترده و همچنین مقابله با حضور در حال گسترش پکن بسیار مهم است. Chabahar ، در حدود ۱۷۰ کیلومتری از بندر Gwadar که دارای چین است ، یک اقدام استراتژیک برای دهلی نو برای محدود کردن نفوذ روزافزون پکن در اقیانوس هند از طریق ابتکار کمربند و جاده (BRRI) محسوب می شود.
Geoaconomics ، اوراسیا یکی از پویاترین مناطق جهان از نظر رشد اقتصادی است و تقویت اقتصاد هند بسیار مهم است و متنوع سازی تجارت و سرمایه گذاری با اوراسیا می تواند رشد اقتصادی هند را به میزان قابل توجهی افزایش دهد. آرزوهای هند برای تبدیل شدن به سومین اقتصاد بزرگ جهان با افزایش تولید ناخالص داخلی فعلی خود ۳.۲ تریلیون دلار در ۵ تریلیون دلار در سال ۲۰۲۵ و با تمرکز بر پروژه هایی مانند مشوق های مربوط به تولید (PLI) که از تولید و رشد صادرات پشتیبانی می کند ، فرصت های جدیدی را برای همکاری های اقتصادی و تجاری در صحنه رقابت جهانی جستجو می کند.
برای دستیابی به نرخ رشد مورد نیاز برای دستیابی به اهداف ، دولت هند تا سال ۲۰۲۵ هدف بلندپروازانه ۱ تریلیون دلار را تعیین کرده است. موفقیت برنامه های ارتقاء صادرات به عوامل مختلفی بستگی دارد ، از جمله شناسایی مناطقی با پتانسیل تجارت بالا و در حال توسعه روابط با آنها ، که بدون شک یکی از این مناطق است.
دسترسی مستقیم به منطقه استراتژیک اوراسیا یک چالش بزرگ برای هند است و به عنوان بنیانگذار ، هند ، به عنوان عضو کریدور حمل و نقل بین المللی شمال و جنوب ، یک راهرو اقتصادی را برای دسترسی به قلب اوراسیا و فراتر از آن در نظر می گیرد.
نیاز به دسترسی به این کریدور حمل و نقل چند منظوره ، از جمله قطعات زمین ، دریا و هوا ، که به طول ۷۲۰۰ کیلومتر تخمین زده می شود ، با زیرساخت های قابل اعتماد ، شبکه های تدارکات و توزیع ، مراکز تولید ، خوشه های شهری و ورودی های بین المللی متصل می شود تا کالاها را به راحتی نزدیک کند.
هند با توسعه راهروهای جدید که آسیای جنوبی ، آسیای میانه و فراتر از آن را به هم وصل می کند ، به دنبال گسترش شبکه های تجاری خود فراتر از مسیر سنتی است. این ابتکارات از جاه طلبی هند برای تبدیل شدن به قطب تولید تا سال ۲۰۳۰ حمایت می کند. از آنجا که دسترسی به بازارهای اروپا را تسهیل می کند و رقابت هند را در صحنه جهانی افزایش می دهد.
چین همچنین به طور جدی در تلاش است تا یک دستور آسیا پکن برای ایجاد یک چارچوب اقتصادی و امنیتی جدید ایجاد کند. پکن با گسترش تجارت با اتحادیه اروپا ، این نقش غالب را در منطقه اوراسیا برای اجرای پروژه های گسترده زیرساخت مانند کمربند و ابتکار جاده و تسلط بر زنجیره تأمین قرار داده است. هند با پیگیری پروژه های زیرساختی و زیرساخت های خود ، به دنبال نفوذ به اوراسیا و تعادل سلطه فزاینده چین به گونه ای است که از ثبات منطقه ای و رشد اقتصادی متقابل پشتیبانی می کند. لازم است هند برنامه اتصال خود را در اوراسیا اجرا کند تا با “ابتکار کمربند و جاده” چین بدون هیچ گونه درگیری مستقیم با پکن ، رقابت کند.
هند به دلیل اهداف بلندپروازانه خود برای افزایش رشد اقتصادی تا سال ۲۰۳۰ و ۱۵ تریلیون دلار تا سال ۲۰۳۴ به ۱۵۳۴ دلار منجر به افزایش سرمایه گذاری و تولید مستقیم خارجی شده است. اقدامات اصلاحی ، به ویژه برنامه توسعه هند ، با یک استراتژی پیشرفته قاره ، نیاز به دستیابی به منابع طبیعی غنی و ذخایر انرژی را تشدید می کند.
ذخایر نفت و گاز طبیعی آسیای میانه کلید اصلی استراتژی تنوع انرژی در رشد سریع اقتصادی هند است. هند با سرمایه گذاری در پروژه هایی مانند بندر چاباهار و خطوط لوله با آسیای میانه و بدون وابستگی به زیرساخت های چینی ، به دنبال دسترسی به این منابع است. این سرمایه گذاری استراتژیک هند را قادر می سازد تا واردات انرژی خود را متنوع کند و به منابع حیاتی دسترسی ایمن داشته باشد. کریدور شمال-جنوب با تأمین مسیری برای واردات انرژی از هند از آسیای میانه ، استراتژی گسترده هند را در روابط اقتصادی قوی با کشورهای منطقه ترویج می کند.
از نظر ژئوپلیتیک ، آنچه که توسط دهلی نو محبوب ترین است ، یک برنامه جامع است که می تواند ژئوپلیتیکی هند را تا شمال غربی اوراسیا گسترش دهد. اگرچه یک دروازه مستقیم از طریق پاکستان کوتاهترین و اقتصادی ترین دسترسی هند به افغانستان و آسیای میانه است ، اما اختلافات هند با همسایگان مانند پاکستان و چین مانعی برای یافتن راهی جدید برای جبران این تنگناهای ژئوپلیتیکی از طریق چابار ، جبران خسارت برای جاه طلبی های ژئوستاتیک بوده است.
تقسیم شبه قاره هند به هند و پاکستان و وقفه روابط جسمی هند با آسیای میانه ، ارتباط هند را از ژئوپلیتیک اوراسیا قطع کرده است. موقعیت جغرافیایی پاکستان به عنوان سد عمل کرده است که دسترسی هند به ژئوپلیتیک اوراسیا را محدود می کند و تأثیر آن بر پویایی منطقه را کاهش می دهد. چاباهار با دور زدن پاکستان و فراهم آوردن مسیری مستقیم برای هند به افغانستان و آسیای میانه ، دسترسی قابل اعتماد به بازارهای اوراسیا را امکان پذیر می کند. بنابراین ، اهمیت استراتژیک منطقه آزاد چاباهار تعادل در تنظیم روابط سیاسی-امنیت بین هند و پاکستان محسوب می شود.
علاوه بر این ، Chabahar یک حلقه مهم در کریدور حمل و نقل بین المللی شمال و جنوب است که هند را از طریق ایران و آسیای میانه به روسیه متصل می کند. این راهرو یک جایگزین کوتاهتر و با هزینه تر برای کانال Suez ارائه می دهد ، که باعث کاهش زمان حمل و نقل تا ۴۰ ٪ و هزینه حمل و نقل تا ۳۰ ٪ می شود.
رویکرد پکن برای حضور در اوراسیا ، جستجوی فعال برای نقش بزرگتر در منطقه و گسترش چشمگیر ابتکار کمربند و جاده در سراسر آسیای میانه و روسیه به سواحل اقیانوس اطلس و افزایش وابستگی اقتصادی با چین است. بنابراین ، هدف از ژئوپلیتیک هند در اوراسیا باید برای تعادل در طراحی گسترده چین به منظور تقویت حضور خود در اوراسیا برای جلوگیری از وابستگی به مسیرهای تجاری چینی ، برای حفظ منافع خود در برابر رشد روزافزون پکن باشد.
هند اقدامات مهمی را برای تقویت تجارت با اوراسیا انجام داده است و در ژوئن سال ۲۰۱۷ ، به کنوانسیون گمرک حمل و نقل بین المللی (TIR) پیوسته است. این عضویت فرآیندهای گمرکی را برای حمل و نقل کالاها بین هند ، آسیای میانه و فراتر از ایران تسهیل می کند و زمان و هزینه ترانزیت را کاهش می دهد. سیستم TIR استانداردی را برای جابجایی کالاها در چندین مرز فراهم می کند و فرآیندهای گمرکی را ساده می کند و ویژگی هایی مانند ترانزیت آسانتر و سریعتر بدون نیاز به بازرسی گمرک در هر گذرگاه مرزی ، برای اهداف تجاری هند در آسیای میانه بسیار ارزشمند است.
پس از این تلاش های ارتباطی ، پیوستن هند به توافق نامه اشگابات در فوریه ۲۰۱۸. توافق نامه حمل و نقل چند جانبه ، که شامل ایران ، عمان ، ترکمنستان و ازبکستان است ، برای تقویت ارتباط بین آسیای میانه و خلیج فارس طراحی شده است. پیوستن به این قرارداد هند را قادر می سازد تا به مسیرهای حمل و نقل کارآمدتر و قابل اطمینان تر دسترسی پیدا کند.
به طور کلی ، با توجه به دیدگاه ژئوپلیتیکی جهانی به سرعت در حال تحول ، صعود به اقتصادی جهانی ، تعادل بین راهبردهای دریایی و قاره ای مورد نیاز است. در همین راستا ، هند به طور مؤثر اهداف ژئوپلیتیکی و ژئوکنومیکی خود را با اوراسیا هماهنگ می کند و چاباهار نقش مهمی در تلاش های دهلی نو برای تقویت ارتباطات منطقه ای ، رشد اقتصادی و نفوذ ژئواستراتژیک در اوراسیا دارد. در نتیجه ، Chabahar نقطه عطف استراتژیک گلدن گیت و هند به سمت اوراسیا خواهد بود.
شوهره پلات در جغرافیای سیاسی و محقق روابط بین الملل
پایان پیام/
منبع:تسنیم
