درد بی تاب اقتصاد ایران ؛ آیا وزیر اقتصاد است؟

رکود تورمی چیست و از کجا آمده است؟

رکود تورمی ، همانطور که از نام آن پیداست ، ترکیبی از دو کلمه “رکود” و “تورم” است. وضعیتی که در آن اقتصاد نه تنها رشد می کند ، بلکه گاهی اوقات دوباره به دست می آید ، بیکاری افزایش می یابد و قیمت ها افزایش می یابد. این پدیده معمولاً ریشه در شوک های عرضه دارد ، مانند پرش ناگهانی قیمت نفت یا مواد غذایی یا سیاست های نامناسب دولت که همزمان عرضه پول را افزایش می دهد و رشد صنعتی را خفه می کند.

رکود تورمی سیاست گذاران در یک مخمصه عجیب. اگر بانک مرکزی نرخ بهره را برای کنترل تورم افزایش دهد ، خطر تعمیق رکود و بیکاری افزایش می یابد. از طرف دیگر ، اگر نرخ بهره یا افزایش هزینه های دولت بخواهد رشد را تحریک کند ، ممکن است تورم از کنترل خارج شود. این پارادوکس باعث شده است تا اقتصاددانان به جستجوی راه حل های ترکیبی و خلاقانه بپردازند.

اقتصاد ایران نیز از این دهه چندین بار در رکود تورمی شرکت داشته و توانسته است از سیاست های مختلف خارج شود. اما در هر صورت ، این وضعیت می تواند یک هشدار جدی برای سیاست گذاران برای جلوگیری از رکود تورمی با راه حل های متعدد باشد.

اقتصاد ایران در حاشیه رکود تورمی

همانطور که گفته شد ، وضعیت تورم در ایران از دهه ۱۹۸۰ چندین بار تجربه کرده است و چیز جدیدی ندارد. اما این وضعیت باید هشدار داده شود زیرا می تواند به شدت بر رفاه کشور تأثیر بگذارد.

مطالعه آمار اقتصاد ایران نشان می دهد که در سال گذشته ، تورم نقدینگی و نقطه به نقطه در حال افزایش است. به عنوان مثال ، رشد نقدینگی از ۴.۹ درصد در ماه مارس به حدود ۲.۵ درصد در مارس سال گذشته افزایش یافته است. تورم همچنین در ابتدای سال گذشته از نزدیک به ۲ درصد افزایش یافت و در ماه مه امسال به ۶.۵ درصد رسید.

در کنار این آمار ، رشد اقتصادی نیز کاهش یافته است. در زمستان ۱ ، رشد اقتصادی حدود ۳.۷ درصد بود که از حدود ۳.۵ درصد در زمستان سال گذشته کاهش یافته است. با این وجود باید در نظر داشت که نقش نفت در این رشد زیاد است و با توجه به تحریم های نفتی در ماه های اخیر ، می توان رشد اقتصادی را در فصول آینده کاهش داد.

بنابراین ، تمام آمار و شاخص های اقتصادی هشدار رکود تورمی را به سیاست گذار می فرستند و حاکمان اقتصادی باید عملکرد آگاهانه ای نسبت به این بحران داشته باشند.

مشکل سیاست در وضعیت رکود تورمی

به طور کلی دو راه برای خارج شدن از وضعیت رکود تورمی توسط کشورها وجود دارد. یکی از مهمترین آنها سیاست های گسترده مالی و پولی است. اگر سیاست گذار سیاست های مالی گسترده ای را بیان کند ، به این معنی است که دولت با افزایش هزینه های خود تقاضا در اقتصاد را افزایش می دهد و بنابراین میزان تولید در اقتصاد را تحریک می کند. اما در سیاست های پولی گسترده ، سیاست گذار بی تفاوت نقدینگی را افزایش می دهد و به طور هدفمند بخش های تولید اقتصاد را تسهیل می کند. این سیاست می تواند تولید در کشور را افزایش داده و از رکود اقتصادی خارج شود.

اما راه حل دوم که برخی از اقتصاددانان معتقدند کنترل انتظارات تورم است. مقالات اقتصادی نشان می دهد که کشورهایی که در تورم زیاد درگیر هستند ، در چرخه معیوب تورم ، بیکاری و رکود گیر کرده و به رکود تورمی کشیده می شوند. بنابراین ، یکی از راه های کنترل این چرخه ، تزریق آرامش به تورم است. هنگامی که اقتصاد در سطح بالایی از تورم قرار دارد ، به دلیل ثبات اقتصادی مه آلود و وضعیت مشاغل ، شرایط اقتصادی به سمت انتظارات تورم منفی حرکت می کند.

برای کنترل این وضعیت ، سیاست گذار اقتصادی برای کنترل اولین انتظارات تورمی در جامعه ، پس از آن ، برای پیگیری سیاست های اقتصادی اصلاحی در مرحله بعدی اتخاذ می کند. این چرخه تورم و رکود اقتصادی را شکسته و سیاستگذار قادر به اجرای سیاست های اقتصادی خواهد بود.

موضع وزیر اقتصاد کجاست؟

در ایران وظیفه اجرای سیاست های پولی با رئیس بانک مرکزی و وظیفه تدوین سیاست های مالی با رئیس سازمان برنامه ریزی و بودجه است. نقش وزیر اقتصاد در اجرای و عملیاتی شدن این دو سیاست ، خارج شدن از رکود تورمی است. فقط در صورت اجرای سیاست های مالی گسترده ، وزیر اقتصاد می تواند بر روند مالیات نظارت داشته و به دولت کمک کند تا پول کسب کند. وزیر اقتصاد همچنین می تواند با ایجاد یک سیستم انگیزشی بهینه در قوانین مالیاتی ، وضعیت تولید را برای بهبود تغییر دهد.

اما وظیفه اصلی وزیر اقتصاد کنترل رکود دوم از طریق انتظارات تورمی است. وزیر اقتصاد با رهبری تیم اقتصادی و جلوگیری از رکود تورم می تواند این بحران را برطرف کند.

یکی از راه های کنترل انتظارات تورم ، بهبود دیپلماسی خارجی و روابط اقتصادی مؤثر با سایر کشورها در سراسر جهان است. وزیر اقتصاد می تواند سیاستگذاران را جابجا کرده و با شکستن چرخه تورم ، بیکاری و رکود ، کشور را از رکود عمیق بکشاند.