در روند اولین مصادره های انقلاب، دکتر حبیب الله پیمان نقش اساسی داشت. روحانیون به جز دکتر بهشتی هیچ درکی از سرمایه داری مدرن نداشتند و فقط سرمایه داری تجاری و سنتی را می شناختند.
دکتر پیمان تئوری جدایی مالکیت از مدیریت را به آنها آموخت. وقتی مشخص شد که کارآفرین تمام وجوه اسلامی را پرداخت کرده و بدهی بانکی ندارد، در قرارداد گفته شد که مالکیت باید برای خودشان باشد، اما مدیریت آن به دولت سپرده شود.
در مجله «ام» به احادیثی از پیامبر استناد کرد که هر که صبح زود به بازار مدینه رفت تا شب صاحب آن مکان بود و فردا دوباره این حق را داشت. بر اساس این استدلال، زمین، تجارت و مغازه مالکیت واقعی نداشته است.
