امام هادی (AS) ماندگارترین اعتقاد شیعه را تأسیس کرد ، زیارتی که فراتر از مرزهای یک دعا یا دعا بود ، اما به یک تجلی کامل از امامات و یک مانیفست کامل تبدیل شد. “زیارت جامعه بزرگ” میراث بزرگ امام است ، نه تنها مخاطب دوران او ، بلکه شیطان تاریخ نیز برای خواندن دقیق مفهوم امامات است.
در مصاحبه ای با دکتر حمید زاری ، استاد دانشگاه و کارشناس مذهبی ، خبرگزاری تاسنیم زمینه های توضیح مفهوم عالی امامات را در زمینه زیارت امام هادی بررسی کرده است.
محل زیارت هندسه اعتقاد شیعه به عنوان یکی از متون زیارت شیعه چیست؟
زیارت جامعه بزرگ یکی از عمیق ترین و جامع ترین متون است که تمام ستون های اعتقاد شیعه در مورد امامات را در خود جای داده است. این زیارت دارای یک زیارت ساختاری منطقی ، سیستماتیک و فلسفی است و هر جمله این پتانسیل را دارد که در سیاست های ایدئولوژیک ، فلسفی ، عرفانی و حتی مذهبی استناد کند. از نظر معنا ، می توان آن را مانیفست جامع از امامات شیعه در نظر گرفت ، زیرا تمام خطوط اصلی امامات را با کلمات دقیق و محکم ، مانند عصمت ، علم لادن ، استان ، اقتدار مطلق ، ادامه راهنمایی و پیوند عمیق با قرآن ترسیم کرده است.
چرا این مقدمه جامع و منظم برای امامات در دوره قبل از -مام هادی (AS) نبود؟ آیا امامات به این سطح توضیحات احتیاج نداشت؟
این یک سوال بسیار کلیدی است. در حقیقت ، همه امامان (AS) در تلاش بودند تا امامات را توضیح دهند ، اما زمینه ها ، اولویت ها و زمینه های اجتماعی و سیاسی مختلف وجود داشت.
امام علی (AS) و امام حسن و امام حسین (AS) در جنگ های داخلی شرکت کردند و اصل Ahlul -Bayt را تثبیت کردند. امام ساجاد (AS) در پی کربلا ، بیشتر بازسازی فرهنگی امت را ترویج کرد. امام باکر و امام صدیق (AS) فرصتی نسبتاً نسبی برای آموزش فقه و الهیات داشتند ، اما گفتمان غالب ، دفاعی و پاسخگو هنوز پاسخگو بود.
اما در زمان سلطنت امام هادی (AS) ، دولت عباسی بر ساختار اطلاعات ، جاسوسی و سانسور حاکم بود و شیعیان به یک شبکه نیمه ایدئولوژیک تبدیل شده بودند. در این دوره ، ضرورت تولید یک متن جامع و استناد شده برای معرفی موقعیت امام بیش از هر زمان دیگری احساس می شد. زیارت جامعه بزرگ یک واکنش علمی و فرهنگی شیعه به انزوا سیاسی و محدودیت رابطه مستقیم با امام بود.
در مورد محتوای خاص این زیارت ، چرا چنین تأکید بر توسعه امامات ، اطاعت مطلق و اقتدار امام؟
این زیارت یک جمله معرفت شناختی و هستی شناختی است. برخلاف دیدگاههای صرفاً فقهی یا تاریخی ، در زیارت امامان بزرگ ، زیارت وجود ، بابالله ، معدن رحمت ، ستونهای توحید و پیامبران نبوت معرفی می شود. این دیدگاه ریشه در قرآن دارد ، و آیات Ulva al -Amr ، Cleansera ، استان این موضوع را مشخص می کند ، و شیعیان مورد نیاز برای ادغام و ضبط چنین تفسیری از موقعیت امام هستند. تأکید بر استان تاکوین و اطاعت مطلق نیز پاسخی به دولت عباسی است که به دنبال ایجاد مشروعیت مذهبی با عناوین و بستگان ساخته شده بود.
با این توضیحات ، زیارت نباید فقط به عنوان یک متن زیارتی ، بلکه فراتر از توابع تلقی شود.
این همان است. جامعه بزرگ فقط یک زیارت نیست ، بلکه یک سند اعتقادی ، بیانیه هویت و یک مانیفست سیاسی کلامی برای شیعیان است. از دیدگاه جامعه شناختی ، این متن به همبستگی اعتقادات و تقویت هویت پیروان در عصر فشار کمک کرده است. در زمانی که رابطه مستقیم با امام دشوار بود ، چنین متنی به منبع تولید مثل معنوی امامات در وجدان جمعی شیعه تبدیل شد.
حتی در تاریخ معاصر ، بسیاری از دانشمندان بزرگ مانند Allameh Tabataba’i ، امام Khomeini ، شهید Motahhari و Alameh Hassanzadeh از زیارت جامعه بزرگ برای توضیح مفاهیم عمیق مذهبی استفاده کرده اند.
پس چرا سایر ائمه های زیارتی با این جامع بودن؟
اول از همه ، بسیاری از امام ها جملاتی را با محتوای مشابه اعلام کرده اند ، اما یک زیارت منسجم مانند جامعه بزرگ به قول آنها شکل نگرفته است ، و این به دلیل عدم آمادگی مخاطب برای درک این مفاهیم بود ، نه اینکه ائمهای عصبی قبلی نتوانند آن را توصیف کنند.
ثانیا ، الزامات زمان امام هادی (AS) به چنین متن نیاز داشت تا به طور رسمی و صریح به عنوان “زیارت” باشد ، نه فقط روایت یا حدیث.
نکته مهم دیگر این است که امام هادی (AS) ، از طریق چنین زیارتی ، نه تنها مفاهیم را منتقل می کند بلکه یک خط رسانه ای را در قلب سرکوب سیاسی ایجاد می کند. امروز ، این متن یکی از متون استراتژیک در درک تفکر alawite و خواندن پایه های امامات است. زیارت جامعه بزرگ فراتر از یک متن زیارتی ، یک هویت شیعه و سند معرفت شناختی است که توسط امام هادی (AS) در حساس ترین دوره فشار و تقیا برای حفظ جوهر امامات ارائه شده است. این متن منبع اصلی بازسازی گفتمان امامات ، انتقاد از دولتهای غصب شده و آموزش اعتقادات شیعه است.
پایان پیام/
منبع:تسنیم
