براساس خدمات سیاست خارجی آژانس خبری TASNIM ، مؤسسه مطالعات ایرانیا و اوراسیا اخیراً با مهدی سنای ، معاون سیاسی دفتر رئیس جمهور و وزیر امور خارجه سابق محمد جواد زاریف و معاون استراتژیک استراتژیک ، که در مورد آینده سیاست خارجی ایران صحبت می کرد ، برگزار کرد.
همانطور که رسانه های نزدیک به دولت گزارش و خلاصه کرده اند ، این جلسه انتقاد ضمنی یا گاهی صریح از دستگاه دیپلماسی دولت است! در این جلسه ، صعنی در مورد فقدان برنامه در وزارت امور خارجه برای آینده هشدار داد و گفت: “او نمی داند چه فرماندهی سیاست خارجی ، به ویژه پس از جنگ ۱۲ روزه و بازگشت تحریم ها”!
چند مورد در مورد این جلسه و اظهارات آقای صنعا و زاریف وجود دارد:
۱- محتوای ارائه شده در این جلسه و نمایندگی آن در رسانه های نزدیک به دولت ، عملاً معنایی غیر از انتقاد دولت از دولت برای مخاطب ندارد! معاون سیاسی دفتر رئیس جمهور ، به همراه محمد جواد زاریف ، به طور رسمی دولت را محکوم می کند که هیچ برنامه ای برای دیپلماسی در طول مکانیسم ماشه ندارد ، و به ویژه با تغییرات نظم جهانی!
مخاطب دقیقاً باید این محتوا را بخواند؟ آیا او فکر می کند که در TR
2- میزان جلسه در نوع خود جالب است. آقای صنعا و آقای زریف با اشاره به وضعیتی که در طول مکانیسم ماشه برای کشور ظاهر شد ، سؤالات نظری ناقص در مورد دیپلماسی ایرانی را مطرح می کنند. در حقیقت ، آقای صنعا ، که یکی از بنیانگذاران مکانیسم ماشه در براجام است ، ایران را مقصر می داند که چرا شما به روش های خوبی برای بیرون آمدن فکر نمی کنید؟ معنای کلی این میزان این است که دیگران عقلانیت دیپلماتیک ندارند به همان اندازه که سخنرانان این اجلاس عاقلانه برای جلوگیری از کشور عاقلانه هستند! چه کسی این ادعا را مطرح می کند؟ هواداران یا نمایندگان همین مسئله ؛ یعنی مکانیسم ماشه. این خرافات اگر به دلایلی به سخنرانان محترم آسیب نرساند ، مخاطب را شگفت زده می کند.
۳. علائم دیگر از سطح بالای توهمات دیپلماتیک حاکم بر جلسه این است که آقای صنعا از دولت می خواهد که با اشاره به برنامه دو کشور در فلسطین اشغالی ، تشکیل دولت فلسطین در کنار دولت اسرائیل ، به دنبال این دیدگاه ها باشد. کسانی که با مواضع آقای صنعا آشنا هستند ، این گمانه زنی ها را تحت فشار قرار می دهند که او احتمالاً معتقد است که ایران باید به چنین دیدگاهی فکر کند! توهم این دیدگاه این است که اولین و بزرگترین مخالفت با این طرح دو کشور رژیم صهیونیستی و حامی اصلی آن در آمریکا است. آنها اساساً و خواهند بود و از شکل گیری آن به نام دولت فلسطین جلوگیری می کنند. حال ، چه منطقی می تواند به ایران بگوید که در مورد چنین نظریه توهمی و گمراه کننده ای فکر کند و دوباره کشور را قرار دهد؟ آیا همان ماشه ای که ده سال از کشور خارج شده بود؟
۴. برخی تجزیه و تحلیل می کنند که این در واقع یک تحرک به ظاهر نظری علیه دستگاه دیپلماتیک دولت و وزارت امور خارجه دولت پزشکی است. یعنی هنگامی که انسجام و عقلانیت دولت ، به ویژه در زمینه سیاست خارجی ، ضروری است ، معاون سیاسی به همراه معاون رئیس ، در جلسه ظاهراً نظری علیه وزارت امور خارجه صحبت می کنند. ما قصد نداریم آنچه را که آقای صنعا به دنبال آن است بخوانیم ، اما این که آیا آقای اراکچی موفق و موفق تر است ، چنین انگیزه ای هنوز منطقی نیست.
۵. در برخی از خبرها گفته می شود که آقای صنعا قرار است دوباره به عنوان سفیر ایران در روسیه منصوب شود. این خبر هنوز توسط منابع رسمی تأیید نشده است ، اما شایعه و شوخی SO- زیبا نیست. به چند دلیل: ۱: آقای صنعا قبلاً سفیر ایران در روسیه بود و از قضا یکی از ناموفق ترین دوره ها است. دوم: آقای سانائی در بسیاری از مواضع نشان داده است که او غربی گرایانه است نه اینکه گزینه ای برای نگاه به شرق باشد و همان وسترن فانتزی را دارد. پس چرا چنین شخصی باید دوباره سفیر ایران در روسیه باشد؟ سوم: آقای صنعا دیپلماسی کل خارجی دولت را گیج می کند ، اما اگر این شایعه درست است و می خواهد سفیر روسیه شود ، آیا این خیلی متناقض نیست؟ آیا نباید صریحاً از آن پرسید که آیا اگر این اتفاق بیفتد این مشکوک به نظر نمی رسد؟ چه کسی می تواند در پشت صحنه چنین طرح های عجیب و غریب برای دولت باشد؟ Tasnim در روزهای آینده بیشتر خواهد نوشت.
پایان پیام/
منبع:تسنیم
