توجه داشته باشید | Golestan را از اسکله به داروهای “مصرف کننده” تبدیل کنید

یادداشت

اعتیاد و سوء مصرف مواد مخدر به عنوان یکی از مهمترین و پیچیده ترین پدیده های اجتماعی در استان گلستان ، در جمعیت حدود دو میلیون نفر با انواع خصوصیات فرهنگی و قومی ، تهدیدی جدی برای سلامت اجتماعی است. این استان که در محل جغرافیایی خود در مسیر حمل و نقل مواد مخدر از مرزهای شرقی کشور واقع شده است ، با تغییرات ساختاری و اساسی در الگوهای مصرف و کاهش سن روبرو شده و به “استان مقصد” از “استان حوض” تبدیل شده است. وضعیتی که نشان دهنده شدت و پیچیدگی چالش های پیش روی مقامات بهداشت اجتماعی است.

علیرغم برنامه های متنوع و مداخلات فرهنگی ، آموزشی و پیشگیرانه ، روند روزافزون اعتیاد در استان نشان می دهد که قرار گرفتن در معرض این پدیده نیاز به رویکردی فراتر از تنها تلاش های سازمان های دولتی دارد و نیاز به بسیج عمومی ، بین المللی بودن و تغییرات اساسی در ساختارهای اجتماعی و فرهنگی دارد. محدودیت های مالی ، پیچیدگی های روانشناختی بیماران ، توسعه شبکه های تأمین مواد مخدر و تغییر ماهیت داروها از مهمترین عواملی است که مانع از دستیابی به پیشگیری از اعتیاد و اهداف کنترل شده است.

در همین راستا ، سیدامیر میررفندرسکی ، رئیس بخش اورژانس اجتماعی ، پیشگیری از جراحات و توانبخشی اعتیاد به رفاه گلستان ، در یک یادداشت مورد بحث قرار گرفت:

پدیده اجتماعی اعتیاد به مواد مخدر و سوء مصرف مواد مخدر در استان گلستان با خصوصیاتی مانند حدود دو میلیون نفر و تنوع قومی و فرهنگی از یک سو و همچنین قرار گرفتن در مسیر حمل و نقل مواد مخدر از مرزهای شرقی کشور ، کاهش سن مصرف و تغییر الگوی استفاده از مواد مخدر ، پدیده اجتماعی در پیشگام آسیب های اجتماعی است.

نباید نادیده گرفت که استان گلستان در فاصله خیلی دور ، استان “معامله” در نظر گرفته شده است ، در حالی که امروزه از آن به عنوان “استان مقصد” یاد می شود. به عبارت دیگر ، بارگیری مواد مخدر از مبدا منحصراً برای استان گلستان است.

با این حال ، انواع برنامه های فرهنگی ، اجتماعی ، آموزشی و مداخله و برنامه ها و شیوه های مداخله توسط آژانس های سیستم بهداشت اجتماعی برای جلوگیری ، کنترل و کاهش آسیب های اجتماعی اعتیاد اجرا و اجرا می شود. در خط مقدم آژانس ها در برابر پدیده اجتماعی اعتیاد ، فرماندار ، رئیس شورای هماهنگی مواد مخدر ضد مواد مخدر و سایر سازمان های اجرایی دولت و عمومی مانند فرماندهی پلیس ، رفاه ، دانشگاه علوم پزشکی ، فرهنگ و راهنمایی اسلامی ، ورزش و جوانان ، کمیته امداد امام (R).

در میان اعضای شورای هماهنگی ضد مواد مخدر ، سازمان رفاه ، به عنوان مرکزی ترین آژانس دولت برای رفاه اجتماعی ، به عنوان بخشی از نقش های مؤثر و مطلوب در “توسعه و تعمیق” سلامت روانی اجتماعی جامعه ، جایگاه ویژه ای در توسعه سیستم بهداشت اجتماعی دارد.

مطابق “مسئولیت اجتماعی” سازمان رفاه برای سلامت سیستم اجتماعی ، در استان گلستان ، دفتر رفاه ، به عنوان عضو شورای هماهنگی ضد مواد مخدر ، موظف است برنامه ها و برنامه های متنوع و متنوعی را برای جلوگیری ، کنترل و کاهش آسیب های اجتماعی اجرا کند. برای این منظور و بر اساس تغییر در ساختار سازمان اداری سازمان رفاه ، دفتر اضطراری اجتماعی ، پیشگیری از جراحات و توانبخشی اعتیاد ، در دفتر رفاه گلستان ، مسئولیت اجرای و نظارت برنامه های مربوط به پیشگیری ، کنترل و کاهش صدمات اعتیاد را بر عهده دارد. با اعتقاد به رویکرد “پیشگیری از درمان” در مناطق ، مناطق شهری و روستایی ، نظامی ، صنعتی و کارخانه ها ، مدارس ، دانشگاه ها ، خوابگاه های دانشجویی و غیره ، این بخش برنامه های مختلفی را در پروژه های زیر اجرا می کند:
۱) پروژه پازاک (پیشگیری از اعتیاد به کودکان و زنان)
۲) پروژه پاترا (پیشگیری ، آموزش ، توانمندسازی و ارتقاء مشارکت اجتماعی)
۳) برنامه کمپین مواد مخدر رسانه ای (والدین آگاهانه ، کودک ایمن) ،
۴) برنامه کیان (کمک به اشتغال)
۵) برنامه بهبود شناختی رفتاری (با هدف افزایش آگاهی و مهارت افراد در مواجهه با مشکلات و رفتارهای پرخطر برای جلوگیری از اعتیاد)
۶) یک برنامه پیشگیری مبتنی بر جامعه (با هدف جلوگیری از اعتیاد در مکانهای کاری ، محلات و مدارس)
۷) سرپایی و بستری برای داوطلبان بازیابی (کلینیک های اردوگاه و سرپایی)

براساس آنچه گفته شده است و اقدامات سایر دستگاه ها در مواجهه با پدیده اجتماعی اعتیاد به مواد مخدر و سوء مصرف مواد مخدر ، در نگاه اول به نظر می رسد این اقدامات کافی نیست یا در هدف قرار دادن برنامه ها خطا یا انحراف وجود دارد. به عبارت دیگر ، عموم مردم انتظار و اصلی بودن آن در ریشه کن کردن است. با این حال ، در واقعیت ، تلاش همه نهادهای فرهنگی و اجتماعی مبتنی بر پیشگیری ، کنترل و کاهش آسیب های اعتیاد است و از بین بردن یا از بین بردن هرگونه پدیده اجتماعی برای دولت امکان پذیر نیست ، زیرا در مواجهه با این و سایر پدیده های اجتماعی ، همه مؤلفه ها و متغیرها مؤثر نیستند. بخش دیگر این موضوع به متن و زمینه و ساختار سیستم اجتماعی باز می گردد.

به عبارت دیگر ، تا زمانی که مردم جامعه تلاش های سازمان رفاه و سایر نهادهای فرهنگی را نداشته باشند ، تا زمانی که مردم جامعه تلاش های رد و دفع را نداشته باشند.

با توجه به مطالب ، مهمترین موانع تحقق اهداف ، وظایف و مأموریت های مربوط به پیشگیری ، کنترل و کاهش آسیب های اجتماعی درج شده است:
۱) تغییر سریع شکل و ماهیت دارو
۲) وجود نگرش مثبت نسبت به داروها (به عنوان مثال: استفاده از چنین داروهایی برای چنین بیماری مؤثر است.)
۳) تنوع و کثرت مواد مخدر و سریع و همه گیر آن در جامعه
۴) تنها بخش بهداشت و درمان در برابر بسیج و وحدت آسیب های اجتماعی ، از جمله مواد مخدر
۵) توسعه شبکه های تولید و عرضه مواد مخدر
۵) خصوصیات فردی و روانشناختی افراد مختلف مبتلا به مواد مخدر
۶) پشتیبانی و پشتیبانی از قدرت های پنهان و حمایتی تولید کنندگان مواد مخدر
۷) عدم کفایت بین تخصیص و توزیع اعتبارات اعتیاد (اعتبار مطلع یا ملی)
۸) دسترسی آسان به داروها

این هشت تنها بخشی از عوامل مؤثر بر ظهور و شیوع پدیده اجتماعی اعتیاد به مواد مخدر و سوء مصرف مواد مخدر است و متغیرهای دیگر در این موضوع نقش دارند. با توجه به تجربیات سازمان رفاه در روند مداخلات روانی اجتماعی و پشتیبانی از افراد مبتلا به اعتیاد ، موارد زیر استراتژی هایی برای این پدیده پیشنهاد شده است:

۱) توسعه و تعمیق فعالیتهای آموزشی در قالب پیشگیری اولیه از اعتیاد
۲) برنامه های آموزشی را با رویکرد مبتنی بر جامعه توسعه و عمیق تر کنید
۳) اجرای مداوم و هدفمند سیاست های تشویقی برای ادامه بهبود و سلامت معتادان
۴) توسعه کمی و کیفی پایگاه های خدمات اجتماعی در محلات آشفته و کمتر توسعه یافته
۵) افزایش سقف تسهیلات بانکی برای استخدام معتادان
۶) به تمام ابعاد وجودی معتاد در روند بهبودی توجه کنید
۷) با تمرکز بر توانمندسازی روانی و اقتصادی افراد بهبود یافته و جلوگیری از تمرکز بر درمان اعتیاد صرف
۸. با تمرکز بر نقش و موقعیت موسسه خانواده به عنوان یک مؤلفه مؤثر در ادامه بهبود
۹) خلاصه منابع و امکانات سازمان های اجرایی و همکاری تلاش ها و تلاش ها در درمان اعتیاد
۱۰) جلوگیری از کار موازی
۱۱) از انجام و اجرای فعالیتهای صرفاً ارزش موسسه در درمان معتادان خودداری کنید
۱۲) از اقدامات منفعل و تأکید بر رویکرد قانع کننده به درمان اعتیاد خودداری کنید

امید است که با افزایش آگاهی عمومی از پدیده اجتماعی اعتیاد ، به ویژه افزایش مهارت های فردی ، اجتماعی و خانوادگی جامعه ، جامعه ای سالم و اجتماعی را ببینیم.

پایان پیام/

منبع:تسنیم

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *