به گفته خبرگزاری Tasnim استان تهران ، ری یکی از قدیمی ترین و معتبرترین تمدن های ایران و جهان است. سرزمینی که میراث فرهنگ ، دین ، تاریخ و تمدن است ، اما در سایه توسعه نامتوازن و بی توجهی به مدیریت ، امروز با چالش ها و مشکلات بی شماری روبرو شده است که شایسته وضعیت تاریخی و تمدن آن نیست.
ری ، قدیمی ترین منطقه شهری ایران با سابقه پنج هزار سال ، اکنون در پیچیدگی های توسعه نیافته ، هویت و غفلت در مدیریت شهری گرفتار شده است. در حالی که این شهر از لحاظ تاریخی یکی از سکوهای مهم تمدن فلات ایران و گهواره فقر ، فرهنگ شیعه ، هنر و اندیشه بوده است و مرکز تصمیم گیری سیاسی و مذهبی در کشور بوده است. با این حال ، امروز ما شاهد فروپاشی تدریجی نقش تاریخی و عملکرد معاصر این شهر هستیم.
از عدم وجود زیرساخت های مناسب شهری ، ضعف در حمل و نقل عمومی ، بافت شهری ، آلودگی محیط زیست ناشی از کارخانه ها و مراکز تفکیک ، انبار و دفن زباله و زباله ، تا کمبود امکانات فرهنگی و هنری و تمرکز بیش از صنایع آلاینده در مناطق مختلف زندگی.
علی رغم غنای فرهنگی این شهر ، فقدان فضاهای فرهنگی ، سالن های سینما ، کتابخانه های فعال و مراکز هنری باعث شده است که نسل جوان از هویت تاریخی و فرهنگی خود فاصله طولانی داشته باشد. نتیجه این غفلت ، مهاجرت فرهنگی به پایتخت و رابطه مداوم جوانان با ریشه ها و پیشینه های بومی آنها است.
در زمینه میراث تاریخی ، علی رغم آثار تاریخی منحصر به فرد و برکت با ظرفیت گردشگری بالا ، عدم برنامه ریزی منسجم ، عدم حفاظت از ساختمانهای تاریخی و نزدیکی این آثار با زباله ها و زباله های شهرداری ، چهره ای خسته و آسیب دیده از منطقه ایجاد کرده است.
واقعیت این است که امروز ری بیشتر شبیه یک منطقه محروم و کم کلید است نه اینکه یک پایتخت فرهنگی در جنوب تهران باشد. موضوعی که با تمدن شهر مغایرت دارد.
بدون شک نقش نخبگان و نهادهای محلی ، از جمله سازمان های اجرایی ، شهرداری و شورای شهر ، در ارتقاء موضع ری بسیار مهم خواهد بود. برنامه ریزی دقیق ، هدفمند و عدالت با رویکرد مشارکتی ، کلید توسعه متعادل و احیای وضعیت تاریخی شهر است. در این میان ، رسانه ها ، به ویژه رسانه های بومی ، نقش مهمی در تأمل بر مشکلات مردمی و خواستار دارند.
واقعیت این است که راه حل نه تنها در بودجه و ساخت و ساز خلاصه می شود. در عوض ، نیاز به تعریف مجدد وضعیت فرهنگی و تاریخی ری در سیستم برنامه ریزی شهری و سرمایه گذاری در آموزش شهری ، فرهنگ و زیرساخت ها ، با نگاهی به توسعه پایدار و حفظ اصالت ، بیش از هر زمان دیگری احساس می شود.
شهر ری شایسته است نه تنها در تاریخ بلکه در آینده بدرخشد. بازگرداندن اعتبار به ری ، بازگشت به یک خود فرهنگی ، هویت تاریخی و احساس تعلق در بین شهروندان است. بدون شک ، ری باید امروز به عنوان پایتخت معنوی تهران تعریف شود ، نه حاشیه فراموش شده.
نویسنده: روح الله شوکری ، دکتری در روابط بین الملل و فعال فرهنگی و اجتماعی
منبع:تسنیم
