به گزارش خبرگزاری تسنیم از زنجان ، ولادت امام محمد تقی جواد الائمه (ع) در ۱۱ رجب تنها یک جشن مذهبی نیست، بلکه رویدادی سرنوشت ساز در تاریخ امامت و ادامه راه هدایت الهی است. در جوانی امام شد; دورانی که میتوانست راه امامت را به دلیل سن کمش در معرض تأویل و تحریف قرار دهد، اما «جوادت» یعنی سخاوت و علم بیپایانش چنان درخشنده بود که همه دسیسههای دشمنان فکری و سیاسی خود را نقش بر آب کرد.
امامت در کودکی; امتحان بزرگ الهی
امام جواد علیه السلام زمانی مسئولیت را بر عهده گرفتند که امام رضا علیه السلام در تبعید و تحت فشار رژیم عباسی به شهادت رسیدند. این حادثه جامعه شیعه را در دوراهی حساسی قرار داد: چگونه می توان رهبری دینی را از نوجوانی پذیرفت که در برابر علمای بزرگ و فقهای پیشکسوت آن عصر قرار دارد؟
این وضعیت خودش یک امتحان الهی بود. خداوند متعال با اعطای مقام «جود» و «ایلام لدنی» به امام جواد (ع) پاسخ این سؤال را در عمل نشان داد. در محضر پدر گرانقدرشان فقه ناب اسلامی را به گونه ای فرا گرفتند که نه تنها بر علوم معاصر تسلط یافتند، بلکه توانستند به پیچیده ترین مسائل دینی و فقهی پاسخ دهند. در حقیقت، این تأکید بر این بود که امامت مقامی است که علم به آن دست می یابد، بلکه یک انتصاب الهی است.
مواجهه با چالش های کلامی و سیاسی
دوران امامت امام جواد علیه السلام با اوج قدرت عباسیان و تلاش برای کنترل و تضعیف جایگاه ائمه علیهم السلام همراه بود. دستگاه حاکمه که از نفوذ معنوی اهل بیت(ع) در هراس بود، برای مشروعیت بخشیدن به حکومت خود به دنبال ایجاد انحرافات فکری بود.
یکی از مهمترین اقدامات امام جواد علیه السلام مقابله با جریاناتی بود که با تکیه بر علم ظاهری یا برداشت های نادرست از معارف دینی سعی در تضعیف جایگاه امامت داشتند. او پایه های فقه و کلام شیعه را با شاگردان برجسته ای چون علی بن مهزیار اهوازی، محمد بن سنان و… که همگی از اندیشمندان بزرگ زمان خود بودند، پایه گذاری کرد. این رویکرد نشان می دهد که علم و فقه در مکتب اهل بیت(ع) همواره خط مقدم دفاع در برابر انحرافات بوده است.
اوج معنای «جود»; بخشش فراتر از پول
صفت «جواد» برای این امام همام نه تنها به معنای سخاوت مادی بلکه سخاوت علمی و اخلاقی بود. در عصری که فقه اسلامی نیاز به تبیین و توسعه داشت، امام جواد (ع) رهبری علمی بی نظیری از خود نشان داد. در پاسخ به مسائل دشوار، دریچه های جدیدی از معرفت را گشود که گستره بی کران علم الهی را نشان می داد.
این جود الگویی شد برای شیعیان تا بدانند سخاوت واقعی شامل علم دادن، هدایت گمشدگان و کمک به نیازمندان علم است. جواد الائمه(ع) در شرایطی که فقر فکری و دینی جامعه را تهدید می کرد، با انبوه علم خود عطش حقیقت جویان را سیراب کرد.
ولایت و تداوم راه اهل بیت (ع)
نهم رجب یادآور این نکته است که مکتب اهل بیت(ع) حرکتی وابسته به زمان و مکان نیست. بلکه پیوند مستمری است که از نبوت شروع شده و تا امامت ادامه داشته است. امام جواد علیه السلام علی رغم عمر کوتاه خود توانست میراث گرانبهای پدر و سیره نبوی خود را در عرصه های مختلف حفظ کند و زمینه ساز ظهور منجی بزرگ شود.
بزرگداشت میلاد امام محمد تقی (ع) امروز ما را به جایی می رساند که حتی در عصر حاضر که با پیچیدگی های رسانه ای و جنگ نرم مواجه هستیم، باید از رهنمودهای ایشان پیروی کنیم. یعنی تکیه بر علم ناب، حفظ وحدت فکری و عملی و گره زدن همه امور به ولی زمان.
نوجوانان و جوانان امروز بدانند که جوانی و نیرو زمانی ارزش مضاعف پیدا می کند که در مسیر الهی و تحت هدایت اهل بیت(ع) قرار گیرد. همان گونه که امام جواد علیه السلام در جوانی چراغ هدایت امت را روشن نگه داشت تا راه رسیدن به صاحب اصلی عصر یعنی حضرت ولی عصر علیه السلام هموار شود.
انتهای پیام/
منبع:تسنیم
