در ایران سلب مالکیت دیگر به صورت مصادره آشکار انجام نمی شود، بلکه به صورت پنهان و نرم پیش می رود.
از انتقال اجباری سهام به نهادهای قدرت گرفته تا فشار برای تغییر مدیران و نظارت دقیق بر داده ها، این روند تهدیدی جدی برای استقلال اقتصادی کارآفرینان و سرمایه گذاری ها است.
این وضعیت به جای رشد مبتنی بر رقابت و نوآوری، منجر به اقتصاد وابسته به رانت و از بین رفتن اعتماد و خروج سرمایه از کشور می شود.
