برق صنعت را گیر کرده است/ وظیفه دولت چیست؟

بی برقی صنایع را زمین گیر کرد/ وظیفه دولت چیست؟

به گفته خبرنگار اقتصادی آژانس خبری TASNIM ، قطع برق می تواند منجر به توقف کامل خطوط تولید در صنایع مختلف ، به ویژه صنایع مرتبط با برق مانند فولاد و پتروشیمی شود. قطع برق ، به ویژه برش های ناگهانی ، می تواند به تجهیزات حساس و الکترونیکی آسیب برساند ، قطعات را تجزیه و فرسودگی زودرس کند. متوقف کردن تولید و اختلال در فرآیندهای تولید ، بهره وری صنعت را تا حد زیادی کاهش می دهد. قطع برق و آسیب تجهیزات منجر به افزایش هزینه های نگهداری و همچنین افزایش هزینه های توقف تولید می شود.

عدم اطمینان از ادامه تولید به دلیل قطع برق ، توانایی صنعت در قرارداد قراردادهای صادراتی طولانی مدت را محدود می کند و در نتیجه صادرات را کاهش می دهد. کاهش بهره وری و افزایش هزینه ها باعث کاهش رقابت صنایع در بازارهای داخلی و خارجی می شود. خسارت اقتصادی ناشی از قطع برق می تواند برای شرکت ها و اقتصاد کشور جبران ناپذیر باشد. در بخش کشاورزی ، قطع برق می تواند بر کیفیت و کمیت محصولات زراعی ، هزینه های تولید و تأمین مواد غذایی تأثیر بگذارد و در نهایت بر امنیت غذایی و اقتصاد کشور تأثیر بگذارد.

در همین راستا ، آرمان خاللی ، عضو سابق اتاق بازرگانی تهران و دبیر خانه سمات ، ابعاد بحران قطع برق در بخش تولید را بیان کرد ، در حالی که به مشکلات گسترده بحران اشاره می کرد ، راه حل هایی را برای کاهش عواقب آن پیشنهاد کرد.

خلگی به خبرنگار اقتصادی تاسنیم گفت که قطع برق در شهرهای صنعتی و مراکز صنعتی اکنون حداقل دو روز و سه روز در هفته به آن رسیده است. براساس گزارش هایی که از واحدهای صنعتی دریافت می کنیم ، عمدتاً دو تا سه روز قطع برق داریم. به عنوان مثال ، در شهر صنعتی رشت ، نیمی از واحدهای صنعتی سه روز در هفته از ۸ صبح تا ۱۲ بعد از ظهر دارند و نیمی دیگر در ساعات دیگر قطع برق است.

وی گفت: “با این شرایط ، واحدهای صنعتی فقط می توانند حدود ۵۰ درصد از ظرفیت تولید خود را استفاده کنند.” تولید کنندگان شیفت روز به روز ۵۰ ٪ بسته شده اند ، دو واحد جذاب حتی کمتر و حدود ۳۰ ٪ ظرفیت هستند و حتی واحد سه بار تنها ۶۰ ٪ ظرفیت فعال دارند.

خلگی بر پیامدهای اقتصادی این کاستی ها تأکید کرد و گفت: “واحدهای صنعتی با کاهش تولید روبرو هستند و این به معنای کاهش سود و افزایش تأثیر هزینه های برق ثابت مانند دستمزد کار است که باید بدون در نظر گرفتن وضعیت تولید پرداخت شود.”
به عنوان مثال ، اگر نیروی کار ۱۰ ٪ از قیمت تمام شده را تشکیل دهد ، این ممکن است به ۲۰ ٪ برسد.

وی افزود: از سوی دیگر ، واحدهایی که قرارداد تولیدی دارند ، به دلیل عدم توانایی در تحویل کالاهای به موقع ، دچار تأخیر و خسارت های قرارداد می شوند که بار مالی بیشتری برای آنها وجود دارد. “

دبیر کل خانه مشکلات فنی ناشی از قطع برق را شرح داد و گفت: در صنایعی که خطوط تولید باید به طور مداوم کار کنند و ۲۴ ساعت مانند فولاد ، شیشه و سیمان ، قطع برق باعث خاموش شدن کوره می شود. راه اندازی مجدد کوره ها وقت گیر و پرهزینه است ، همچنین خسارت هایی مانند ضایعات مواد اولیه و کاهش کیفیت محصول.

خالقی تأکید کرد: “این ناپیوستگی ها باعث افزایش هزینه های تولید و در نهایت افزایش هزینه کالاهای تمام شده ، که بر اقتصاد کشور تأثیر می گذارد ، افزایش می یابد.”

وی گفت: “تولید کنندگان باید به نیروگاه های خورشیدی کوچک یا ژنراتور دیزل بروند ، اما این راه حل ها با مشکلات بسیاری از جمله تأمین ارز ، هزینه زیاد تجهیزات ، مشکل در دریافت مجوز و سوخت روبرو هستند.”

خالفی به تاریخ همکاری بخش خصوصی با دولت اشاره کرد و افزود که بخش خصوصی برای ساخت نیروگاه های حرارتی کوچک وارد شده است ، اما به دلیل سوء رفتار دولت در پرداخت تولید ، بسیاری از این نیروگاه ها بسته شده و سرمایه گذاران از بازار خارج شده اند.

وی گفت: “دولت باید روند صدور مجوز را تسهیل کند ، تسهیلات مالی ارائه دهد و هزینه های واردات تجهیزات تولید برق را کاهش دهد.” همچنین باید مسئول هزینه انتقال برق تولید شده توسط نیروگاه های خورشیدی به شبکه اصلی باشد.

در پایان ، خاللی به مقامات و فعالان صنعت گفت: “بحران برق عواقب جدی و گسترده ای برای تولید ، اقتصاد و رقابت این کشور دارد.” بدون حمایت و همکاری لازم بین دولت و بخش خصوصی ، اوضاع بدتر می شود. پشتیبانی و تسهیل سیاست ها باید در اسرع وقت اجرا شود تا صنعت از این بحران نجات یابد.

پایان پیام/

منبع:تسنیم

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

خبرهای امروز:

پیشنهادات سردبیر: