منتشر شده در ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۴ ساعت ۱۸:۰۰
پیرامون بزرگداشت نقش زنان در F1، قصد داریم تا داستان زندگی شش زن را مرور کنیم که چه در پیست و چه در خارج از پیست، در فرمول یک تأثیرگذار بودهاند. با آخرین خودرو همراه باشید.
ماریا ترزا دی فیلیپیس: نخستین زن شرکتکننده در مسابقات F1
ماریا ترزا دی فیلیپیس که در سال ۱۹۲۶ در ناپل متولد شد، در دوران نوجوانی به ورزشهای مختلفی علاقه داشت تا اینکه برای اثبات نادرستی شرطبندی دو برادر بزرگترش – که یکی به دیگری گفته بود او نمیتواند با سرعت بالا رانندگی کند – به رانندگی مسابقهای روی آورد. او نخستین بار در سال ۱۹۴۸ در یک مسابقه محلی با یک ماشین فیات شرکت کرد و به مقام دوم رسید. توصیهی مادرش به او این بود: “آهسته رانندگی کن و برنده شو”.
پس از این مسابقه، دی فیلیپیس پلههای ترقی در دنیای موتوراسپرت را طی کرد تا جایی که در سال ۱۹۵۸ نخستین زن تاریخ شد که در یک مسابقهی قهرمانی F1 شرکت می کند. او ابتدا موفق به کسب مجوز برای شرکت در گرندپری موناکو نشد اما در گرندپری بلژیک با خودروی مازراتی از خط ۱۹ام مسابقه را آغاز کرد و در نهایت در ردهی دهم از خط پایان گذشت.
او همچنین در گرندپری پرتغال و ایتالیا نیز شرکت کرد اما در هر دو مسابقه از رقابت کنار رفت. دی فیلیپیس در پی درگذشت برخی رانندگان همدورهاش از رقابتهای اتومبیلرانی کناره گرفت اما در سال ۱۹۷۹ به عنوان عضو باشگاه بینالمللی رانندگان سابق گرندپری فرمول یک بازگشت و در سال ۱۹۹۷ به عنوان نایبرئیس این نهاد منصوب شد. او در سال ۲۰۱۶ در سن ۸۹ سالگی درگذشت.
للا لومباردی – نخستین زن امتیازآور در F1
پس از دی فیلیپیس، چهار زن دیگر تلاش کردند که به مسابقات قهرمانی جهان راه پیدا کنند. ماریا «للا» لومباردی هموطن دی فیلیپیس که در مطلبی کامل در آخرین خودرو به آن پرداختیم، یکی از دو زنی بود که در این مسیر موفق شد. علاقهی او به مسابقات اتومبیلرانی پس از رانندگی با خودروی خانوادگیشان آغاز شد و سپس وارد مسابقات کارتینگ شد و در سال ۱۹۶۵ به فرمول مونزا و بعد به فرمول ۳ ایتالیا رسید.
پس از ناکامی در کسب مجوز برای شرکت در گرندپری بریتانیا در سال ۱۹۷۴، لومباردی در سال ۱۹۷۵ با تیم مارچ وارد مسابقات فرمول یک شد. او در اولین رقابت خود در آفریقای جنوبی به دلیل مشکل در سیستم سوخترسانی کنارهگیری کرد اما در دومین مسابقهاش – گرندپری اسپانیا – تاریخساز شد و با کسب نیم امتیاز، به نخستین زن امتیازآور در فرمول یک تبدیل شد.
با آنکه نتایج مسابقات بعدی او در فرمول یک به همان اندازه درخشان نبودند – از جمله مقام هفتم قابلتوجه در گرندپری آلمان ۱۹۷۵ با وجود ترکیدن لاستیک – او در مسابقات دیگری مانند ۲۴ ساعتهی لمان نیز شرکت کرد و تیم مسابقهای خودش به نام “للا لومباردی اتواسپرت” را تأسیس نمود. لومباردی در سال ۱۹۹۲ در سن ۵۰ سالگی پس از مبارزه با سرطان سینه درگذشت.
سوزی وولف: مدیر عامل F1 ACADEMY
در سال ۲۰۱۴، سوزی وولف به نخستین زنی تبدیل شد که از سال ۱۹۹۲ در یک آخر هفتهی مسابقهی فرمول یک شرکت میکرد؛ آخرین زن پیش از او، جیووانا آماتی بود که موفق به کسب مجوز شرکت برای گرندپری نشده بود. وولف در دور تمرینی گرندپری بریتانیا برای تیم ویلیامز شرکت کرد و سپس در همان سال در گرندپری آلمان نیز رانندگی کرد.
این موفقیت بخشی از مسیر رو به رشد حرفهای او در موتوراسپرت بود که از سن هشت سالگی با کارتینگ آغاز شد و سپس به رقابتهای حرفه ای ادامه یافت. او در سال ۲۰۱۵ در نقش رانندهی آزمایشی چند تمرین دیگر برای ویلیامز انجام داد و در پایان آن سال از مسابقات کناره گرفت اما فعالیتهای پیشگامانهی او در موتوراسپرت همچنان ادامه یافت. او در سال ۲۰۱۶ سازمان Dare to be Different را با هدف افزایش مشارکت زنان در این حوزه بنیانگذاری کرد.
سوزی وولف در سال ۲۰۱۸ به عنوان مدیر تیم “ونتوری ریسینگ” در مسابقات فرمول E منصوب شد و تا سال ۲۰۲۲ در این سمت باقی ماند. او در سال ۲۰۲۳ به عنوان مدیر عامل F1 ACADEMY منصوب شد و از آن زمان این مجموعه شاهد تحولات چشمگیری در فصل دوم فعالیت خود بوده است.
مونیشا کالتنبرن: نخستین زن مدیر در یک تیم F1
وولف تنها زنی نیست که در نقش مدیر تیم در دنیای موتوراسپرت شناخته شده است. در دنیای فرمول یک، مونیشا کالتنبرن با انتصاب به عنوان مدیر عامل تیم سائوبر در سال ۲۰۱۰ و سپس در سال ۲۰۱۲ به عنوان نخستین زن تاریخ در مقام مدیر تیم فرمول یک، تاریخساز شد.
کالتنبرن، وکیل هندیالاصل، پیشتر ریاست بخش حقوقی تیم را برعهده داشت و پس از بازنشستگی مالک تیم، پیتر سائوبر، این سمت را بر عهده گرفت. او همچنین در سال ۲۰۱۱ با خرید سهام، یکی از مالکان تیم شد. او در سال ۲۰۱۷ از این سمت کنارهگیری کرد. از جمله رانندگانی که در دورهی مدیریت او برای تیم سائوبر مسابقه دادند میتوان به نیکو هالکنبرگ و مارکوس اریکسون اشاره کرد.
هانا اشمیتس: مهندس ارشد استراتژی در تیم ردبول
با توجه به موفقیتهای بیسابقهی تیم ردبول در چند سال گذشته، مشاهدهی جشنهای مکرر روی دیوار پیت این تیم موضوعی عادی شده است. یکی از چهرههای شاخص در این صحنهها، هانا اشمیتس است؛ مهندس ارشد استراتژی تیم که مسئول اتخاذ تصمیمات مهم و اغلب در لحظه استراتژیک است.
او پس از فارغالتحصیلی از دانشگاه کمبریج با مدرک کارشناسی ارشد در مهندسی مکانیک در سال ۲۰۰۹، ابتدا به عنوان مهندس مدلسازی و شبیهسازی در ردبول آغاز به کار کرد و در سال ۲۰۱۱ به بخش استراتژی منتقل شد. اشمیتس در سال ۲۰۲۱ به عنوان مهندس ارشد استراتژی منصوب شد؛ همان سالی که مکس ورشتاپن نخستین قهرمانی غیرمنصفانه و بحث برانگیزاش را کسب کرد.
او از آن زمان نقش کلیدی در موفقیتهای ردبول در سالهای ۲۰۲۲ و ۲۰۲۳ ایفا کرده است. برخی از تصمیمات استراتژیک او، از جمله انتخاب لحظه آخری لاستیک نرم برای شروع مسابقهی ورشتاپن از رده دهم در گرندپری مجارستان ۲۰۲۲، به عنوان عوامل تعیینکنندهی پیروز مکس شناخته شدهاند.
مارتا گارسیا: نخستین قهرمان F1 ACADEMY
در حالی که همه منتظرند ببینند چه کسی در فصل جدید F1 ACADEMY به پیروزی خواهد رسید و آیا تازهواردها میتوانند رقیب ستارههای سال ۲۰۲۳ و ۲۰۲۴ شوند، یکی از رانندگان سال گذشته که دیگر در این رقابت حضور ندارد، مارتا گارسیاست.
این راننده اسپانیایی پس از کسب عنوان قهرمانی نخستین دورهی F1 ACADEMY، وارد چالش جدیدی در دنیای موتوراسپرت شده و یک صندلی تمامبورسیه در مسابقات قهرمانی منطقهای فرمول اروپا توسط آلپین دریافت کرده است؛ اقدامی در راستای مأموریت F1 ACADEMY برای حمایت از قهرمانانش جهت پیشرفت در سطوح بالاتر.
گارسیا در مسیر قهرمانی در سال ۲۰۲۳ عملکرد چشمگیری داشت. این رانندهی تیم PREMA در نخستین مسابقهی این دسته در پیست اشپیلبِرگ اتریش به پیروزی رسید و در ادامه، هفت پیروزی دیگر، پنج پول پوزیشن و ۱۲ سکو کسب کرد تا در مسابقه پایانی فصل در آستین آمریکا، قهرمانی را از آن خود کرده باشد.