به گزارش تیتر۲۴، در سال‌های اخیر، افزایش سرسام‌آور هزینه‌های زندگی در تهران بسیاری از شهروندان را به سوی شهرهای حاشیه‌ای این کلان‌شهر سوق داده است، با این حال، گزارش‌های میدانی نشان می‌دهد که این مهاجرت به حاشیه، نه تنها مشکلات مالی این افراد را حل نکرده، بلکه با افزایش چشمگیر اجاره‌بها در شهرستان‌های اطراف تهران، بار مضاعفی بر دوش آنها نهاده است و این وضعیت، موجی از مهاجرت‌های جدید به شهرهای دورتری مانند ایوانکی، هشتگرد، فردیس و ساوه را به دنبال داشته است.
در شهرستان‌های مختلف اطراف تهران، مالکان و موجران در ابتدای فصل جابه‌جایی‌ها، افزایش ۴۰ تا ۱۰۰ درصدی اجاره‌بها را نسبت به سال گذشته مطالبه می‌کنند. این افزایش، در حالی رخ می‌دهد که بسیاری از فعالان بازار مسکن، این قیمت‌ها را غیرواقعی و خارج از توان مالی مستأجران می‌دانند.
به عنوان مثال، در پاکدشت، برای یک واحد آپارتمان ۷۰ متری با امکانات ابتدایی، در طبقه سوم بدون آسانسور، موجر ۱۰۰ میلیون تومان ودیعه و ۸ میلیون تومان اجاره ماهانه طلب می‌کنند، این رقم، افزایش ۵۳ درصدی نسبت به سال گذشته را نشان می‌دهد، یا در صفادشت ملارد نیز، در واحدی که سال گذشته با ۱۰۰ میلیون تومان ودیعه و ۳ میلیون تومان کرایه ماهانه اجاره داده شده بود، اکنون موجر برای تمدید قرارداد، هفت میلیون تومان اجاره یا افزایش ۱۰۰ میلیون تومانی ودیعه را مطالبه می‌کند.
این افزایش قیمت‌ها در حالی رخ می‌دهد که فصل جابه‌جایی‌ها تازه آغاز شده و انتظار می‌رود با افزایش تقاضا، فشار بر مستأجران بیش از پیش تشدید شود.
مطابق آمار مرکز آمار ایران، در مناطق شهری کشور، ۶۹ درصد خانوارها مالک و ۲۳ درصد مستأجر هستند. این نسبت در مناطق روستایی به ۸۹ درصد مالکیت و تنها ۴.۴ درصد استیجار می‌رسد. این آمار نشان‌دهنده وابستگی قابل‌توجه بخش بزرگی از جمعیت شهری به بازار اجاره است که هرگونه نوسان در آن، مستقیماً زندگی میلیون‌ها نفر را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
دلیل افزایش عجیب و غریب اجاره بها در اطراف تهران چیست
افزایش اجاره‌بها در حاشیه تهران را می‌توان به چند عامل نسبت داد، نخست، تقاضای بالای مسکن در این مناطق به دلیل مهاجرت از تهران است که فشار بر بازار اجاره را افزایش داده، دوم، تورم عمومی اقتصاد کشور که هزینه‌های زندگی را در همه بخش‌ها بالا برده است و سوم، نبود نظارت کافی بر بازار اجاره که به موجران اجازه می‌دهد قیمت‌ها را به‌صورت غیرمنطقی افزایش دهند.
کارشناسان معتقدند که برای کنترل این بحران، دولت باید اقدامات چندجانبه‌ای انجام دهد. افزایش عرضه مسکن استیجاری از طریق ساخت واحدهای مسکونی و حمایت از ساخت و ساز، تقویت نظارت بر بازار اجاره، و ارائه تسهیلات مالی به مستأجران کم‌درآمد از جمله این اقدامات است، همچنین، توسعه زیرساخت‌های شهری در شهرهای حاشیه‌ای می‌تواند از فشار بر شهرهای نزدیک به تهران بکاهد و مهاجرت به این مناطق را تسهیل کند.
افزایش بی‌سابقه اجاره‌بها در حاشیه تهران، زندگی بسیاری از شهروندانی را که به امید کاهش هزینه‌ها به این مناطق مهاجرت کرده بودند، به شدت تحت تأثیر قرار داده است. این بحران، نه تنها فشار مالی بر این خانواده‌ها را افزایش داده، بلکه آنها را به سوی مهاجرت‌های جدید به شهرهای دورتری سوق داده است، در حالی که سیاست‌های دولتی مانند اعطای اختیار به استان‌ها برای کنترل اجاره‌بها بدون نظارت کافی می‌تواند، چالش‌های جدیدی ایجاد کند.
برای بسیاری از مستأجران، آینده نامعلوم است، آنها بین ماندن در حاشیه تهران با اجاره‌های سرسام‌آور و مهاجرت به شهرهای دورتر با چالش‌های جدید، گرفتار شده‌اند.
آنچه مسلم است، نیاز فوری به راهکارهای جامع و پایدار برای حمایت از این قشر آسیب‌پذیر است تا از تشدید این بحران اجتماعی جلوگیری شود.
منبع:تحلیل بازار
