آیه “کاملاً تقاهار” ؛ قانون مهندسی رفتار در حاکمیت اسلامی

قرآن ، حاکمیت ، آهل البیت ،

آژانس خبری Tasnim گروه فرهنگی: در شعر اخلاق اسلامی ، یتیمان نه تنها یک توصیه انسانی هستند ، بلکه یک وظیفه مذهبی نیز هستند که بارها در متن قرآن کریم و پیامبر (صلح بر او) و پیامبر (ص) تأکید شده است. نگاهی به میراث روایت و تاریخی مسلمانان نشان می دهد که بزرگان دین فقط حمایت مالی از یتیمان نبودند ، بلکه خود را ملزم به مطابقت با شرایط ، انسجام عملی و همراهی مداوم با آنها کردند.

یکی از آموزه های قرآنی که به موقعیت یتیم اشاره دارد ، آیات ۸ و ۹ سوره الداهی است ، جایی که پیامبر (صلح بر او خواهد بود) خطاب شده است: “آیا شما اینقدر شما را پیدا نمی کنید …؛؛؛؛ این آیات نه تنها نشان دهنده یتیم خانه پیامبر است ، بلکه نوع تعامل با یتیمان را نیز مشخص می کند: عصبانیت ، بی اعتنایی و برتری ممنوع است.

یک الگوی زنده از Alavi در عصر ما

در یک زمان ، صحنه ای از یک دیدار صمیمانه بین شهید آیت الله سید ابراهیم ریلی ، رئیس جمهور فقید جمهوری اسلامی ایران و گروهی از کودکان یتیم ، بار دیگر این نبوی و الویت را احیا کرد. در حالی که او پشتوانه خاصی برای او داشت ، او از تکیه بر یا یتیمان خودداری کرد و مانند آنها روی زمین ساده نشست.

این حرکت کوچک و بی رحمانه ، اکو رفتار امام علی (As) در یتیم خانه کوفا بود. امام که نه تنها نان را روی میز یتیم قرار می داد ، بلکه با آنها بازی می کرد ، روی شانه خود آب می زد و گاهی اوقات خود را پدر خود می نامید.

نگاهی از منظر فقه و اخلاق

Allameh Tabatabai (RA) در تفسیر المیزان: تفسیر “قاهیر” در آیه “می نویسددر مورد مردگان ، شدید نیست“این به معنای غلبه بر کسی است ، اما نه تنها بر او غلبه کرد ، بلکه بر او غلبه کرد ، و عصبانیت نیز به عنوان یکی از این دو معانی گفته می شود.

بنابراین ، اجبار نه تنها به معنای خشونت جسمی است ، بلکه به گفته مفسران ، هرگونه رفتار تحقیرآمیز ، بی اعتنایی و استکبار نیز دارد. در تفسیر المیزان ، Allameh Tabatabai (RA) با دقت خاصی خاطرنشان می کند که این آیه به “روح متعالی” در برابر یتیمان اشاره دارد. روحی که باید کاملاً از حوزه حاکمیت اسلامی خارج شود.

دکتر محمد حسین غزمی ، استاد دانشگاه و محقق مطالعات اسلامی ، به آژانس خبری تاسنیم گفت ، با اشاره به اهمیت “تطبیق” در مواجهه با اقشار آسیب پذیر: “در سنت اسلامی ، اصل کمک به یتیمان همراه با خود می باشد. اصرار داشت که کمک به یتیم اگر با نوعی نگاه انجام شود نه تنها ناکارآمد بلکه مخرب خواهد بود. “

او به “آیه” اشاره کرددر مورد مردگان ، شدید نیست“قاعده اساسی در مهندسی رفتار حاکمان در جامعه اسلامی. حتی ظرافت ، پرورشگاه می تواند یتیمان را از حس تعلق اجتماعی محروم کند ، و این پایان جامعه قرآن است. در سیستم اسلامی ، مسئولیت نه تنها باید به یتیمان خدمت کند ، بلکه باید از موقعیت عالی بودن و سطح عالی باشد.

وی ادامه داد: “رفتارهایی مانند انجمن و عدم تکیه بر فرزندان یتیم یتیمان ، در حالی که سادگی ، نمونه اخلاق نبوی و فقه اجتماعی اسلامی است ؛ این به معنای درک عملی از عزت مؤمن در برابر محروم است.”

Sira of Ahl al -bayt (AS) ؛ بالاتر از خیریه

در روایت معروف امام صدیق (ع) ، آنها گفتند: “هرکسی که یتیم خانه می دهد تا او را بی نیاز کند ، خداوند بهشت ​​را بر او واجب می کند.”

اما لازم به ذکر است که Ahlul -Beit محدود به نعمت های مالی نیست. در رفتار Ahlul -Bayt (As) ، نمونه هایی از ملاقات مستقیم با یتیمان ، دلسوزی ، هم افزایی و حفظ عزت آنها دیده می شود که این امر فراتر از کمک های اقتصادی است.

در عین حال ، پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) و امام علی (ع) نشان می دهند که برخورد با یتیم ، نه با دلسوزی سطحی ، بلکه با انجمن ها ، هم افزایی و حتی اولویت بندی آنها در تصمیم گیری. در طول خلافت خود ، امیر آل -مومینین (ع) شب را تحمل می کرد و به خانه یتیمان می رفت. نه فقط برای نان بلکه برای قرار دادن آنها روی لب آنها ، با کودکان بازی کنید و حس عزت را به آنها برگردانید.

هنگامی که مسئول باشد ، الگوی اخلاق شد

در دنیایی که مقامات گاهی اوقات توسط مرزها و مرزهای طبقاتی شناخته می شوند ، تصویر رئیس جمهور که در میان فرزندان یتیم نشسته است نه تنها یک رفتار انسانی بلکه بیانیه عمیقی از حکومت اسلامی است. سبکی مبتنی بر عدالت ، همدلی و حضور غیرقانونی در بین محروم ها.

سنت “تطبیق” با نیازمندان نمادی از ساده سازی نمادین نیست ، بلکه نهادینه کردن مفهوم انسجام واقعی در جامعه ای است که بسیاری از کودکان هنوز هم با پشیمانی از یک پشتیبانی گرم ، در زیر سقف آسمان زندگی می کنند.

بشر

پایان پیام/

منبع:تسنیم

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

خبرهای امروز:

پیشنهادات سردبیر: