این روزها صفحه اول اکثر رسانه های اقتصادی جهان مملو از عناوین مرتبط با نوسانات اخیر قیمت طلا و نقره است، اما پس از یک رالی نفس گیر و تاریخی در بازار فلزات گرانبها طی ماه های گذشته که با عوامل متعدد اقتصادی تشدید شد، به نظر می رسد بالاخره زمان اصلاح قیمت ها و استراحت کوتاه مدت مورد انتظار معامله گران فرا رسیده است.
به گزارش دنیای اقتصاد به نقل از اکو ایران، در جریان معاملات نهم مهرماه، قیمت جهانی هر اونس طلا با ثبت بزرگترین افت قیمت روزانه خود در یک دهه گذشته، معامله گران را شگفت زده کرد و نقره نیز پا جای جای طلا گذاشت و اصلاح قیمتی بسیار قابل توجهی را زیر سطح مهم و تاریخی ۵۰ دلار ثبت کرد.
در مجموع این اصلاح قیمت در نگاه اول ترسناک به نظر می رسد اما با توجه به رشد بی سابقه قیمتی که از ابتدای سال جاری تاکنون حاصل شده است، کاملا طبیعی است و تعجبی ندارد که معامله گران حقیقی و حقوقی بخواهند بخشی از سود سرمایه ای محقق نشده خود را در آستانه پایان سال مالی و همزمان با زنگ خطر در خوشبینانه ترین شاخص های فنی قیمت شناسایی کنند.
همچنین آغاز تعطیلات در هند به عنوان بزرگترین دارنده طلای داخلی (۲۵ هزار تن) و دومین خریدار طلا در جهان، نقدینگی در بازار را به میزان قابل توجهی کاهش داده است.
اما با نگاهی دقیق به عوامل پشت پرده، به نظر می رسد رشد قیمت فلزات گرانبها به عنوان دارایی مطمئن در شرایط بحران اقتصادی و بلاتکلیفی و سپر تورم، همچنان پتانسیل تداوم رشد قیمت را در میان مدت و بلندمدت دارد.
در جست‌وجوی عواملی که منجر به افزایش اخیر قیمت طلا شده است، می‌توان به عواملی مانند رشد بی‌سابقه سطح بدهی دولت‌های توسعه‌یافته و بی‌نظمی‌های بودجه، رشد نرخ اوراق قرضه بلندمدت دولتی در جهان به دلیل نگرانی‌های بودجه و تورم مزمن، آغاز جنگ تجاری و تنش دولت ترامپ بین آمریکا و افزایش تعرفه‌های روز استقلال آمریکا و افزایش تعرفه‌های روز استقلال آمریکا و افزایش نرخ اوراق قرضه دولتی در جهان اشاره کرد. سیاست پولی، تنش های ژئوپلیتیکی در خاورمیانه
همچنین خرید مستمر و فزاینده بانک‌های مرکزی طی سال‌های گذشته به‌ویژه پس از بلوکه شدن دارایی‌های پولی روسیه توسط آمریکا و متحدانش در پی آغاز جنگ با اوکراین و آسیب‌پذیری نگهداری ذخایر خارجی در قالب پول جاری در برابر تحریم‌ها، موضوع کاهش رتبه و تنوع پرتفوی دارایی‌های خارجی بانک‌های مرکزی و کاهش مستمر نرخ بهره بانک‌های مرکزی و سرمایه‌گذاران را مطرح کرد. را دولت آمریکا و بی ثباتی سیاسی در اروپا عامل ثابت دیگری است که قیمت طلا را در بازار تغییر داده است.
علیرغم رشد اخیر قیمت طلا و ورود پول سرمایه گذاران واقعی به این بازار، میزان طلای متعلق به صندوق های ETF در ایالات متحده همچنان در زمان همه گیری کرونا با سقف بیش از ۱۱۱ میلیون اونس فاصله دارد و این را می توان نشانه ای از احتمال تمایل بیشتر برای پذیرش ریسک در طلا دانست.
یکی از دیدگاه های مثبت در مورد طلا که توسط موسسات بزرگی مانند بانک سرمایه گذاری گلدمن ساکس به عنوان پتانسیل رشد بیشتر مورد تاکید قرار می گیرد، عادی سازی تخصیص دارایی های بیشتر به طلا در پرتفوی سرمایه گذاران است. ارزش کل بازار جهانی طلا (۲۹ تریلیون دلار) و صندوق های سرمایه گذاری مبتنی بر طلا در ایالات متحده (۳۳۰ میلیارد دلار) در مقایسه با ارزش کل بازار سهام ایالات متحده ۶۳ تریلیون دلار و اوراق قرضه خزانه ایالات متحده متعلق به بخش خصوصی (۲۵ تریلیون دلار) اعداد کمی هستند. با فرض اینکه با در نظر گرفتن ریسک های موجود، میزان تخصیص دارایی های استراتژیک به طلا به طور پیش فرض افزایش یابد، ادامه رشد قیمت طلا در میان مدت و بلندمدت دور از دسترس نخواهد بود.
همبستگی عجیب و تاریخی فلزات گرانبها با شاخص‌های سهام وال استریت همزمان با بحران‌های مذکور، ارزش‌گذاری خوشبینانه و احتمالا حبابی این بازار، اسپرد اعتباری پایین و سطح بالای ریسک‌های سیستماتیک در شرایط کنونی، ایده نامطلوب پیش‌بینی و قیمت‌گذاری بحران اقتصادی بازار طلا و سقوط بازار سهام در بازار سهام را مطرح می‌کند.
اما در حال حاضر نشانه خاصی از ضعف در بورس آمریکا مشاهده نشده است و گزارش های سه ماهه سوم شرکت ها تا کنون به طور کلی مثبت ارزیابی می شود. تحلیلگران انتظار دارند میانگین EPS رشد ۸.۵ درصدی داشته باشد که در صورت تحقق، نهمین سه ماهه متوالی رشد سودآوری شرکت ها را رقم خواهد زد.
داده‌های ابزار FedWatch گروه CMA، که انتظارات معامله‌گران مشتقات را برای ارزیابی مسیر آینده فدرال رزرو برای سیاست‌های پولی معیار قرار می‌دهد، اکنون دو کاهش قطعی نرخ هر کدام را با ۲۵ واحد پایه قیمت گذاری می‌کند. در صورتی که داده های تورمی اعلام شده فراتر از انتظار نباشد، با تحقق این مسیر، جذابیت فلزات گرانبها به دلیل ماهیت عدم ایجاد جریان نقدی و هزینه فرصت نگهداری آنها افزایش می یابد. اما به نظر می رسد این مولفه به طور کامل در قیمت طلا منعکس شده و انتظار واکنش مثبت خاصی را نخواهیم داشت.
نکته مهم این است که بسیاری از سرمایه گذاران از رالی اخیر قیمت طلا خارج شده و با شناسایی فرصت خرید در سطوح پایین تری وارد خواهند شد که می تواند کف قیمت طلا را حفظ کرده و از کاهش بیشتر جلوگیری کند. به طور کلی، هدف قیمت ۴۹۰۰ دلار در هر اونس طلا تا پایان سال ۲۰۲۶ دور از ذهن نیست.
نقره نیز کاربردهای صنعتی فراوانی دارد و تقاضای فزاینده آن مانند تولید باتری خودروهای برقی و پنل های خورشیدی و همچنین کسری تولید در دنیا، اگر نسبت قیمت هر اونس طلا به هر اونس نقره به میانگین تاریخی خود یعنی حدود ۶۵ تا ۷۰ واحد نزدیک شود، بازده مورد انتظار به دلار بسیار جذاب تر خواهد بود. بنابراین تخصیص بخشی از پرتفوی به طلا و نقره با استفاده از ابزارهای مالی مختلف می تواند راهبردی منطقی برای حفظ ارزش سرمایه در برابر بی ثباتی های اقتصادی و تورمی جهان باشد.
