ECUARAN: مطالعات نشان می دهد که هزینه های دولت پایین تر از اقتصاد ایران نسبت به چندین کشور مشابه است. به نظر می رسد این بسیار بالاتر از این ارقام است.
براساس داده های صندوق بین المللی پول از هزینه های دولت به حجم اقتصاد ایران در سالهای ۲۰۲۳ و ۲۰۲۴ ، این شاخص در ایران پایین تر از کشورهای مشابه مانند عربستان سعودی ، مصر و پاکستان و حتی ایالات متحده ، انگلیس و آلمان بود. با این حال ، به نظر می رسد که دولت در ایران بسیار مؤثرتر از تعدادی است که در مکانیسم های اقتصاد بیان شده است.
لازم به ذکر است که اگر دخالت دولت در اقتصاد مبتنی بر اصول علمی اقتصاد و در چارچوب قوانین خاص باشد ، مثبت و دقیق خواهد بود. این امر در کشورهایی مانند ایالات متحده ، آلمان و انگلستان قابل مشاهده است. در حقیقت ، در این کشورها ، دولت صرفاً بر حمایت و توسعه کشور متمرکز شده است بدون اینکه تأثیر منفی بر مکانیسم اقتصادی داشته باشد ، که در تقویت چاه این کشورها مؤثر بوده است.
از طرف دیگر ، اگر مداخله دولت در اقتصاد بی حد و مرز باشد و مبتنی بر اصول اقتصاد باشد ، پیامدهای منفی برای کشور خواهد داشت. چیزی که تا حدودی در اقتصاد ایران دیده می شود.
مقایسه هزینه های دولت برای اقتصاد در ایران و کشورهای مشابه
براساس آمار صندوق بین المللی پول ، که یک نهاد اقتصادی معتبر است ، سهم دولت ایران از اقتصاد پایین تر از کشورهای تقریباً مشابه در ایران ، عربستان سعودی ، مصر و پاکستان است. به زبان صندوق بین المللی پول ، سهم هزینه دولت کیک های اقتصاد در سالهای ۲۰۲۳ و ۲۰۲۴ در ایران ۱۵ ٪ تخمین زده می شود ، در حالی که در پاکستان این نسبت ۱۹ ٪ ، ۲۳ ٪ در مصر و ۳۳ ٪ در عربستان سعودی بود.
اگر به کشورهای پیشرفته نگاه کنیم ، می فهمیم که هزینه های دولت بالاتر از ایران است. به عنوان مثال ، در سالهای ۲۰۲۳ و ۲۰۲۴ در آلمان ، این شاخص ۴۸.۵ درصد ، ۴۴.۵ درصد در انگلستان و ۳۷ درصد در ایالات متحده بود.
آیا می توان نتیجه گرفت که مداخله دولت در اقتصاد ایران پایین تر از سهم پایین دولت از اقتصاد در ایران نسبت به سایر کشورها است؟
هزینه های دولت کیک اقتصاد (تولید ناخالص داخلی) می تواند میزان دخالت و نقش دولت در اقتصاد یک کشور را نشان دهد. این موارد شامل هزینه های دولت مانند بودجه صرف شده برای خدمات عمومی (آموزش ، بهداشت ، زیرساخت ها) ، دفاع ، یارانه ها و پرداخت های انتقالی (مانند حقوق بازنشستگی و کمک های اجتماعی) است. با این حال ، این شاخص همچنین نسبت هزینه های دولت به تولید ناخالص داخلی است. یکی از این موارد مربوط به قوانین دولت است. در حقیقت ، در حالی که دولت به طور مستقیم در اقتصاد دخالت نکرده است ، با ایجاد مقررات در مکانیسم ها ، در اقتصاد دخالت کرده است. به عنوان مثال ، در اقتصاد ایران ، قیمت گذاری گرامری ، موانع تجاری مانند تعرفه ها و انواع محدودیت های کوچک و بزرگ برای مشاغل.
نکته دیگری که توجه زیادی به هزینه های دولت برای اقتصاد ایران نمی کند ، مسئله شرکت های خصوصی و دولتی است. در سالهای اخیر ، ماده ۴۴ قانون اساسی موظف است شرکت ها را به بخش خصوصی منتقل کند. با این حال ، به نظر می رسد که این اقدام صرفاً آشکار است و این شرکت ها هنوز تحت کنترل بخش دولتی هستند.
از طرف دیگر ، طبق اصول بودجه بندی ، هر آنچه را که دولت در قانون بودجه انجام می دهد ، هزینه می کند ، اما دولت ها یک سری بدهی ها و بدهی ها را ایجاد می کنند و این بدهی ها را به دولت های آینده یا به صورت تسهیلات کار در سیستم بانکی تحمیل می کنند. همچنین هیچ آمار دقیق و قابل توجهی در مورد تعداد کارمندان دولت و سازمان های دولتی وجود ندارد.
بنابراین ، نقش دولت در اقتصاد ایران بسیار بیشتر از آنچه تصور می شود است ، و این خود را در عدم بهبود اقتصاد کشور و معیشت مردم نشان داده است.
