آیا بحران نظریه ها / اقتصاد نئوکلاسیک پولی راه حل است؟

نظریه های نئوکلاسیک پولی مبتنی بر فرضیات بازار رقابت کامل ، وجود مکانیسم های قیمت انعطاف پذیر و سیاست پولی مؤثر با تغییر نرخ بهره است. اما بحران مالی سال این نظریه ها را به یک بحران جدی سوق داده است.

اقتصاددان اسپانیایی Khosus Huirta DeSoto ، در کتاب خود پول ، بانکداری و چرخه های اقتصادی ، نشان می دهد که تجزیه و تحلیل نئوکلاسیک مبتنی بر فرضیات غیر منطقی است که نقش اعتبار بانکی و اثرات جانبی آن را نادیده می گیرد.

DeSoto توضیح می دهد که بی اهمیت بودن نقش سیستم بانکی و پول منتشر شده توسط بانکهای تجاری عامل اصلی چرخه رونق و رکود است.

DeSoto می نویسد که بخش عمده ای از عرضه پول توسط بانک های تجاری ساخته شده است. این بخش از منابع پولی توسط تسهیلات اعتباری ایجاد می شود. Desoto تأکید می کند که نظریه های نئوکلاسیک پویایی این روند را نادیده می گیرند.

کتاب “پول ، اعتبار بانکی و چرخه های اقتصادی” توسط Khosus Huorta Desoto

نظریه های نئوکلاسیک مبتنی بر برابری پیشینی پس انداز و سرمایه گذاری از طریق تغییر نرخ بهره است و دستیابی به این قرعه کشی امکان پذیر است. با این حال ، DeSoto از این ادعا توسط دانشکده اقتصاد اتریش انتقاد می کند. وی توضیح می دهد که نرخ بهره اندازه گیری تصمیمات نسل های آینده و مشخصه زمان سرمایه است ، نه فقط یک عامل تعدیل کننده بین پس انداز و سرمایه گذاری.

از طرف دیگر ، نظریه نئوکلاسیک مبتنی بر این فرض است که بانک مرکزی می تواند با تغییر نرخ بهره و عملیات بازار آزاد ، تورم را کنترل کند و فعالیت اقتصادی را تحریک یا مهار کند. DeSoto این ادعا را با تأکید بر عوارض جانبی طولانی مدت این سیاست ها به چالش می کشد. وی خاطرنشان می کند که تزریق پول بانک مرکزی می تواند رشد تولید را در کوتاه مدت تحریک کند ، اما منجر به توسعه ناهموار ساختار تولید و ایجاد چرخه رونق و رکود در طولانی مدت می شود.

نئوکلاسی ها فرض می کنند که چرخه ها تنها واکنشی به شوک های خارجی هستند و بازارها پس از خرابی کوتاه مدت به تعادل باز می گردند. DeSoto ، با این حال ، پس از تجزیه و تحلیل تاریخی بحران ها ، تأکید می کند که این چرخه ها اغلب نتیجه تزریق اعتباری مصنوعی هستند ، که تحت تأثیر عوامل بازار قرار نمی گیرند. او می گوید اعتبار بانک مرکزی ابتدا نرخ بهره را کاهش می دهد ، و به دنبال آن پروژه های بلند مدت و سرمایه داری ، اما وقتی تزریق متوقف می شود ، پروژه ها غیر جذاب هستند و بحران رخ می دهد.

این تجزیه و تحلیل مبنایی برای توجیه عدم کارآیی نظریه بازار نئوکلاسیک با فرض نرخ بهره طبیعی است.

در تئوری نئوکلاسیک ، نرخ بهره متغیر است که سیاست پولی می تواند برای کنترل نرخ تورم یا کاهش بیکاری دستکاری کند. اما DeSoto ، با استناد به نوشته های فون و هایک ، اظهار داشت که “نرخ بهره طبیعی” به گرایش های به موقع اختصاص داده شده است ، و اگر بانک مرکزی آن را دستکاری کند ، بازار و روند سرمایه گذاری طبیعی مختل می شود.

وی تأکید می کند که سیاست های پولی فعال ، گرچه در کوتاه مدت مفید است ، اما فقط باعث ایجاد بحران های آینده می شود. در نتیجه ، بهترین سیاست برای از بین بردن ذخیره کسری و بازگشت به یک بانکداری کامل ذخیره است.

در فصل هشتم ، DeSoto چهار پیشنهاد اصلی برای اصلاح سیستم پولی ارائه می دهد:

• حذف کل خط سیاست پولی انبساط و محدود کردن نقش بانک مرکزی
• سیستم بانکی ذخیره سازی کامل را در سپرده های بصری اعمال کنید
• اجازه رقابت پولی رایگان
• برای اطمینان از پول پایدار یک چارچوب قانونی و قانونی ایجاد کنید

نکته مهم این است که DeSoto از احتمال “رقابت پولی” که خلاف انحصار نئوکلاسیک سیاست های پولی مرکزی است ، دفاع می کند.

بنابراین ، از دیدگاه DeSoto ، سیاست پولی فعلی مبتنی بر یک سیستم بانکی ذخیره سازی کسری ، ریشه بسیاری از بحران ها است. DeSoto ، به عنوان یک اقتصاددان مدرسه اتریشی ، سیستم هایی مانند ۱۰۰ ٪ ذخیره و رقابت پولی را برای اصلاح سیستم پیشنهاد می کند.