ECUARAN: مروری بر آمار شاخص بدبختی استانی در سال ۱۴۰۳ نشان می دهد که استان اردبیل بالاترین سطح از شاخص بدبختی را داشته و استان یزد کمترین سطح را دارد.
به گفته اکوران ، شاخص بدبختی یکی از آماری است که نشان می دهد میزان بیکاری و تورم در یک استان چیست. بنابراین ، از کل بیکاری و نرخ تورم سالانه برای محاسبه این شاخص استفاده شده است.
به عبارت دیگر ، هنگامی که این شاخص بالا می رود ، بیکاری و تورم ، که دو عامل اصلی در ایجاد چاه برای خانواده ها هستند ، وضعیت خوبی پیدا نمی کنند.
مروری بر آمار شاخص بدبختی استانی در سال ۱۴۰۳ نشان می دهد که بالاترین سطح شاخص بدبختی مربوط به استان اردبیل و پایین ترین سطح شاخص بدبختی در استان یزد بود.
وضعیت شاخص بدبختی در سال ۲
مروری بر آمار شاخص بدبختی استانی در سال ۱۴۰۳ نشان می دهد که شاخص بدبختی در کل کشور ۴۰.۱ بوده است. با این حال ، ۱۵ استان وضعیت بهتری نسبت به میانگین ملی و ۱۶ استان تجربه کرده اند.
بر این اساس ، می توان دریافت که بهترین حالت شاخص بدبختی در سال ۱۴۰۳ در استان یزد بود. براساس آمار ، شاخص بدبختی در استان یز ۳۵.۹ بود که ۴.۲ واحد کمتر از میانگین ملی بود. به عبارت دیگر ، استان یزد نسبت به سایر استان های کشور وضعیت بهتری در بیکاری و نرخ تورم داشته است. لازم به ذکر است که در سال ۲ ، استان از نظر شاخص بدبختی نامناسب ترین را تجربه کرده بود ، اما سال گذشته با عملکرد بهتر توانست به بهترین وضعیت رفاه در استان ها برسد.
در طرف دیگر استان آردبیل بالاترین سطح شاخص بدبختی در سال گذشته است. شاخص بدبختی در استان ۴۵.۳ بود که ۵.۲ واحد بالاتر از میانگین ملی بود. به عبارت دیگر ، سال گذشته استان اردبیل نامناسب ترین وضعیت رفاه و اجتماعی را برای خانواده های خود داشت ، با کل نرخ تورم سالانه و نرخ بیکاری استان بیشتر از سایر استان ها.
در این میان ، مطالعه استانهای بزرگ نیز از اهمیت زیادی برخوردار است. استان های Khorasan Razavi ، Fars و Alborz نیز به ترتیب ۳۹.۵ واحد ، ۳۹.۹ واحد و ۴۰.۲ را تجربه کرده اند. وضعیت شاخص بدبختی در پایتخت حدود ۳۷.۳ است که استان تهران را در جایگاه ۲۷ در بین استان ها قرار می دهد. موقعیتی که باعث می شود رفاه ، بیکاری و تورم استان نسبت به بسیاری از استان های کشور مطلوب تر شود.
