وی به مدیرکل حقوق و امور کارمندان ضد مواد مخدر ، با توصیف رویکرد اصلاح طلب کارکنان در قانون ضد دارو ، وی تأکید کرد که از نظر حقوقی ، اعتیاد یک کشور است ، نه یک جرم و در پیش نویس اصلاح قانون ، یک رویکرد شفا و کاهش آسیب در مواجهه با مصرف کنندگان مصرف کننده است.
According to the social correspondent of the Tasnim News Agency, the Director General of the Counter Narcotics Legal Staff, in response to the question of whether the drug is considered a criminal or patient in the draft reform of the Anti -Drug Law, said: “It has been one of the elementary and constant issues in which there has always been disagreements; From our point of view, the rights, from the perspective of therapists, and from the perspective of social activists, may have different perceptions and definitions.
وی ادامه داد: از نظر ما ، حقوقی اعتیاد است و دولت را نمی توان در قالب یک جرم تعریف کرد. به عنوان مثال ، سرماخوردگی شرایطی است که هیچ زمینه جنایی برای آن وجود ندارد ، اما مستی ، که یک مورد است ، در اثر مصرف استفاده می شود ، که خود یک جرم است. استفاده از مواد مخدر و روانگردان یک جرم است ، اما یک معتاد به مواد مخدر نمی تواند یک جنایتکار تلقی شود تا زمانی که استفاده از وی عمومی و قابل مشاهده باشد. قانون مجازات اسلامی همچنین بیان می کند که هرگونه رفتاری ، چه کلامی و چه رها کردن این قانون ، که مجازات برای آن تعریف شده است ، یک جرم محسوب می شود.
“ما حقوق معتاد را به عنوان یک جنایتکار نمی بینیم ، اما ما او را یک رفتار نادرست می دانیم که مجبور است در فواصل مختلف به مصرف مواد مخدر برگردد – در صورت نیاز و وابستگی وی -“. قانونگذار از اصطلاح “دادگاههای درمانی” برای این افراد استفاده می کند و می گوید برای بازیابی آنها ، باید فرصتی برای مراجعه به مراکز بهداشتی ویژه به آنها داده شود. درمان فقط با مصرف چند قرص حاصل نمی شود. در سیاست کلی ضد ناراحتی ، اولین مرحله از درمان کاهش آسیب از مواد پرخاشگر به مواد کم فشار است. یعنی یک راه پله برای فرد در نظر گرفته می شود: در ابتدا ، آسیب دیدگی انجام می شود و این وظیفه هر شخصی است که اعتیاد به درمان خود دارد.
“اعتیاد پزشکی” یا “معتاد قانونی؟” چه کسی داروهای پزشکی دریافت می کند؟
تاروحی با اشاره به مفاد قانون اصلاح قانون ، گفت: “در این اصلاحیه ، افرادی که به دلیل سن ، اعتیاد و انواع مواد مصرفی قادر به درمان داروهای پزشکی نیستند.” یعنی این افراد دیگر در قاچاق قرار نمی گیرند ، اما آنها ماده ای را که پزشک در مراکز پزشکی مجاز تجویز کرده است ، مصرف می کنند. این روش مزایای مختلفی دارد. اولیکنترل ناخالصی ها و پیشگیری از مرگ و میر و بیماری های ناشی از مصرف مواد در بازار. دومدسترسی به آمار مصرفی واقعی و حذف رازداری در حوزه آمار جرم سیاه. سومعدم استفاده در محیط عمومی یا خانواده و جلوگیری از سوء تغذیه برای کودکان و سایر اعضای خانواده. وت چهارمحذف بازار مواد مخدر از قاچاقچیان ، یک بازار بسیار آلوده و پر از خشونت.
وی با اشاره به آمار رسمی ، گفت: سال گذشته ، طبق پزشکی پزشکی قانونی ، نزدیک به ۷۰۰۰ نفر به دلیل سوء مصرف مواد در بازار جان باختند. در چنین مواردی ، اگر شخصی وظیفه خود را برای رها کردن انجام نداده و به انباشت عمومی رسیده است – یعنی مصرف در ملاء عام یا آشکار کردن علائم اعتیاد – مقام قضایی بلافاصله عمل خواهد کرد. در این حالت ، براساس پروتکل های مشخص شده در قانون و لایحه ، “مراکز ۱۶” برای یک سال وارد فرآیند می شود. حتی برخی از مواد پیش بینی شده در این مراکز دارای ۱۰۰ ٪ جنبه حمایتی از محافظت و درمان هستند.
وی گفت: “اگر به گفته پزشک ، روانپزشک و روانشناس ، تیم درمانی توسط تیم درمانی متشکل از پزشک ، روانپزشک و روانشناس – به دلیل افزایش سن ، شدت اعتیاد یا تنوع مواد مصرفی – سیستم مدیریت پزشکی فرد برگردانده شود.”
در پاسخ به این سؤال که آیا این بدان معنی است که اگر این قانون تصویب شود ، ما با یک مفهوم جدید ، “اعتیاد پزشکی” و “معتاد قانونی” روبرو خواهیم شد؟ وی گفت: “به عبارت دیگر ، یک پزشک می تواند به طور قانونی شخصی را که برای بیمار شناخته شده است تجویز کند.” البته این بدان معنا نیست که مصرف مواد مخدر در برخی از کشورهای اروپایی – که موادی مانند ماری جوانا با CBD کم و زیاد را قانونی کرده است. چنین روشی با قوانین جمهوری اسلامی و نه با قانون مقدس اسلام سازگار نیست.
تاهمی گفت: “مواد پزشکی مورد استفاده به عنوان یک دارو تهیه می شوند.” به عنوان مثال ، “شربت تریاک” اکنون توسط پزشکان به عنوان یک دارو برای کسانی که از اعتیاد خارج می شوند تجویز می شود. نمونه بین المللی این رویکرد را می توان در سوئیس مشاهده کرد ، که در آن “هروئین پزشکی” یا “دیوستیل مورفین” برای افرادی که چندین نوع مواد مخدر از جمله هروئین مصرف می کنند تجویز می شود و نمی توانند ترک کنند. در این کشور ، پس از دو سال آزمایش اینکه آیا فرد قادر به معالجه مراکز پزشکی یا شدت اعتیاد و بیماری های مرتبط با وی است ، در صورت وجود بیماری های اساسی – مانند بیماری عصبی و روانی – این بیماری برای اولین بار تحت درمان قرار می گیرد تا بتواند درمان اعتیاد را انجام دهد. در این مدت ، شخص با تجویز پزشک با مراقبت های پزشکی تجویز می شود.
وی خاطرنشان کرد: این روند به معنای این نیست که شیشه پزشکی یا ماری جوانا پزشکی در کشور ارائه می شود. اصلاً چنین چیزی وجود ندارد. مواد مورد استفاده کاملاً تحت دستورالعمل های پزشکی قرار دارند و داروهای بازار بسیار خطرناک و کشنده را جایگزین می کنند.
پایان پیام/
منبع:تسنیم
