سریال House of Guinness جدیدترین اثر از سرویس آنلاین نتفلیکس است که توانسته نمرات خوبی از منتقدان بگیرد.
سریال House of Guinness یکی از تازه‌ترین درام‌های تاریخی است که با نگاهی پرجزئیات به زندگی و میراث خانواده‌ای می‌پردازد که نامشان با یکی از مشهورترین برندهای نوشیدنی جهان گره خورده است. این سریال قصد دارد تاریخ پر فراز و نشیب خاندان گینس را در بستر تحولات اجتماعی، سیاسی و اقتصادی ایرلند و اروپا روایت کند.
روایت سریال از قرن هجدهم آغاز می‌شود؛ زمانی که آرتور گینس نخستین کارخانه آبجوسازی خود را تأسیس کرد و پایه‌های امپراتوری‌ای خانوادگی را بنا گذاشت که بعدها به یک نماد جهانی بدل شد. سریال House of Guinness تنها درباره موفقیت اقتصادی نیست، بلکه زندگی شخصی اعضای خانواده، رقابت‌های درونی، جاه‌طلبی‌ها و چالش‌هایی همچون سیاست‌های استعماری بریتانیا، بحران‌های اقتصادی و تحولات فرهنگی ایرلند نیز بخش مهمی از داستان را تشکیل می‌دهد.
تاکنون در وب سایت راتن تومیتوز ۲۸ نقد برای سریال House of Guinness منتشر شده که امتیاز ۸۶ درصد را برای آن به همراه داشته است. در وب سایت متاکریتیک نیز امتیاز ۷۲ از صد برای این سریال به ثبت رسیده که بر اساس ۱۷ نقد منتشر شده برای آن در این وب سایت است. در ادامه نظر منتقدان درباره این سریال را مشاهده می‌کنید.
نظر منتقدان درباره سریال House of Guinness
- راتن تومیتوز | ۲۸ نقد – امتیاز ۸۶ درصد
- متاکریتیک | ۱۷ نقد – امتیاز ۷۲ از صد
«۱۰۰/۱۰۰ The Guardian | منتقد: جک سیل»
این سریال همان پاسخ دوبلین قرن نوزدهم به سریال Succession است. برای استیون نایت، یک نقطه اوج در کارنامه‌اش محسوب می‌شود.
«۸۵/۱۰۰ Paste Magazine | منتقد: لیسی بافر»
بازیگران سریال در مجموع عالی هستند. اگرچه نیمه دوم فصل با مشکلاتی در ریتم و چند پرش زمانی ناموفق دست‌وپنجه نرم می‌کند، اما سریال House of Guinness چنان اعتمادبه‌نفس دارد که در بیشتر موارد توانسته این کاستی‌ها را جبران کند.
«۸۰/۱۰۰ Decider | منتقد: جوئل کلر»
قسمت نخست سریال House of Guinness بیشتر نشان می‌دهد تا اینکه توضیح دهد و این موضوع به خاطر مهارت بالای استیون نایت در جان‌بخشی به شخصیت‌ها از همان ابتدا است.
«۷۵/۱۰۰ RogerEbert.com | منتقد: کلینت ورثینگتون»
سریال House of Guinness اثری اعتیادآور است؛ با وجود آنکه بخش‌هایی از درام شرکتی آن رقیق شده و در پس این حس پنهان که این سریال پرزرق‌وبرق با لباس‌های فاخر، پر از آتش و میل و توطئه، چیزی جز یک تبلیغ طولانی برای شرکتی آبجوسازی که نیازی به کمک برای سلطه بیشتر بر جهان ندارد، نیست.
«۷۰/۱۰۰ Screen Rant | منتقد: سارا موران»
امیدوارم ادامه پیدا کند، چراکه اگرچه نه بسیار اصیل است و نه کاملا وفادار به تاریخ، اما بدون تردید سرگرم‌کننده و یک فرار خوشایند از روزمرگی است.
«۷۰/۱۰۰ Collider | منتقد: کارلی لین»
با تمام موضوعات سنگینی که به آن‌ها می‌پردازد، سریال House of Guinness در نهایت یک تجربه سرگرم‌کننده از نتفلیکس است.
«۷۰/۱۰۰ Variety | منتقد: آرامیده تینوبو»
اگرچه بازی‌ها قوی و داستان‌پردازی جذاب است، سریال هرگز همان ضربه انفجاری Peaky Blinders با بازی کیلین مورفی یا حتی سریال A Thousand Blows از استیون نایت (که اوایل امسال از هولو پخش شد) را ندارد. با این حال، حماسه‌ای است گیرا که افسانه‌ها و اسطوره‌های یکی از معروف‌ترین خاندان‌های ایرلند را در مرکز توجه قرار می‌دهد.
«۷۰/۱۰۰ The Hollywood Reporter | منتقد: انجی هان»
سریال House of Guinness اگرچه در جلب توجه تماشاگر موفق است، اما در پرداختن به ظرافت‌هایی که می‌توانست بار عاطفی بیشتری به داستان بدهد چندان دغدغه‌ای ندارد. با این وجود، وقتی سریالی تا این اندازه در حفظ ریتم و جاری کردن رودخانه‌ای از درام موفق است، سخت می‌شود در این جریان پرهیجان غرق نشد.
«۶۰/۱۰۰ The Telegraph | منتقد: آنیتا سینگ»
اگر به سراغش بروید و انتظار چیزی دیوانه‌وار داشته باشید، ناامید خواهید شد. اما اگر به دنبال نسخه‌ای پر از ناسزا از Downton Abbey یا The Gilded Age هستید، این سریال به‌اندازه کافی شما را سرگرم خواهد کرد.
«۶۰/۱۰۰ Empire | منتقد: دن جولین»
طرفداران سریال Peaky Blinders آخرین تجربه تاریخی استیون نایت را به خاطر تداوم سبکی‌اش تحسین خواهند کرد، اما از نظر داستانی به نظر می‌رسد هنوز به نقطه اوج خود نرسیده است.
«۴۰/۱۰۰ The Independent | منتقد: کتی راسینسکی»
این اثر فاقد انرژی پیش‌برنده A Thousand Blows و شوخ‌طبعی گستاخانه SAS: Rogue Heroes است، اگر آن را با دو پروژه تاریخی اخیر نایت مقایسه کنیم. و به نظر نمی‌رسد که مخاطبان تا انتها پای آن بمانند.
