وقتی دادستان آزمایشی به فکر فکر تبدیل می شود

در آن زمان ، از دیدگاه منتقدین ، ​​روابط حاکم بر ظهور انحصار بزرگ در صنایعی مانند صنعت نفت و راه آهن و جامعه به دنبال مقابله با آن وضعیت با ابزارهایی مانند قانون ضد مایع است. در مقابل ، سرمایه داران انحصاری بحث های نظری را که در آن سود خود را می دیدند ، دامن زده اند و این بود که هایک دارای بورس های تحصیلی و حمایت مالی از این سرمایه داران بود. ”

البته می توان از دقت تاریخی این ادعای خاص بحث کرد. اما مهمترین چیز این است که چرا می گوییم این مارکسیستی و دروغ است؟ از آنجا که مارکس دقیقاً از همان روش در نقد اقتصاددانان کلاسیک مانند ریکاردو و مالتوس استفاده می کند. از دیدگاه مارکس ، “علم اقتصاد بورژوازی” یک روبنا تئوریک برای توجیه روابط طبقاتی در آن مرحله از تکامل تاریخی بود که این اقتصاددانان در آن بودند.

یک نقطه ضعف این است که می توان آن را به راحتی در تمام سیستم های فکری دیگر ، از جمله خود مارکسیسم تعمیم داد. فردریش انگلس به عنوان حامی مارکس فرزند یک کارخانه بسیار ثروتمند بود. بنابراین اگر به همان منطق نگاه کنیم ، می توان نتیجه گرفت که سرمایه داری از آموزه های مارکس سود می برد. به عنوان نمونه ، و به شرایط خودمان نزدیکتر ، می توانیم به دانشکده انتقاد فرهنگی فرانکفورت اشاره کنیم که با آموزه تعدادی از روشنفکران ایرانی از چهل خورشیدی ، تأثیر عمیقی بر ایدئولوژی رسمی پس از انقلاب در ایران گذاشت. ردپاهای بسیاری از کیفرخواست های فرهنگی که در جمهوری اسلامی علیه “غرب” صادر شده است برای مارکسیست های مکتب بحرانی مانند مارکوز ، انجمن یا آدورنو تحت پیگرد قانونی قرار می گیرد. اکنون می توان جالب توجه داشت که دانشکده فرانکفورت از حمایت مالی خصوصی برخوردار بود – از جمله بنیاد راکفلر و بنیاد فورد پس از تسلط نازی ها در آلمان و تبعید آن به ایالات متحده. در آن زمان ، اتهامات مربوط به حمایت غیرمستقیم سیا از این مدرسه توسط تعدادی از مارکسیست ها مطرح شده است. بنابراین اگر می خواهیم این استدلال را ادامه دهیم ، حتی می توانیم نتیجه بگیریم که بخش بزرگی از خود آقای جابرالی از نظر مالی توسط راکفلر و بنیادهای فورد پشتیبانی می شود.

آقای جبرالی طرف مقابل را به ترجمه و واردات متهم می کند. این انتقاد ، مانند موارد فوق ، می تواند از آنها آگاه باشد. اول ، برای پذیرش برچسب ترجمه و واردات. اگر ترجمه سیستم فکری شخص دلیلی برای ضعف آن سیستم فکری است ، تمام علم فیزیک ، شیمی ، پزشکی ، ریاضیات ، شاخه های مهندسی و حتی بخش بزرگی از آنچه ما از تاریخ و ادبیات خود می دانیم ، باید مطابق با مشکلات و شرایط واقعی ما بازسازی و بازسازی شوند. ثانیا ، اگر استفاده از آموزه های هایک و میزاس برای درک مسائل اجتماعی ایران قابل اعتراض باشد ، چرا استفاده از مباحث استیگلیتز یا جون چانگ یا استناد به روایت های تاریخی و اقتصاددانان سوسیالیستی است؟

انتقاد دیگر آقای جبرالی ، سوء مدیریت مباحث نظری طرف مقابل به واقعیت های جهان است. گفته می شود که شرایط برای اقتصاددانان آزادیخواهانه یا نئولیبرال از سیستم بازار آزاد و سرمایه داری واقعی – در برابر کروز -کایتال گرایی – هیچ جای در جهان نیست و صرفاً مورد آزار و اذیت قرار نمی گیرد. بنابراین ، مسئولیت رها کردن استفاده ، تحریف و بیان ناقص منافع نامشروع برخی از نظریه ها بر روی نظریه پرداز قرار می گیرد ، حتی اگر خود نظریه پرداز به چنین برداشت های ناقص از بحث های خود اعتراض کند. این انتقاد در شرایطی اتفاق می افتد که خود آقای جابرالی و معاصرانش در وضعیت مخالف و معترضین در وضعیت فعلی کشور قرار دارند ، گویا این پیروان میزاس و هایک ۴۶ سال است که حکومت کرده اند ، قانون و قدرت را نوشتند.

اما اتهام “غیرقانونی” ، “چکیده” و “قدیمی” امروز به موضوعات مدارس کلاسیک و اتریشی اختصاص نمی یابد و اگر می خواهیم از اصطلاحات مشابه استفاده کنیم ، می توانیم “واردات” بگوییم. این ما را به یک موضوع دقیق معرفت شناختی و روش شناختی می رساند که فقط در اینجا قابل ذکر است.

مدرسه اتریش مخالف داده های تجربی نیست. اما سوال این است که ، چه چیزی ما را به یک داوری آزمایشی خاص جذب می کند؟ حواس پنج روزه ما هزاران داده در طول روز دریافت می کند. آیا همه این داده ها برای ما معنی دارد؟ چه عواملی باعث می شود که قوه قضاییه در تجزیه و تحلیل خود قرار دهیم ، اما داده های B ، P و T را نادیده می گیریم؟ به عنوان مثال ، تحلیلگر اقتصادی ، به عنوان مثال ، نوسان نرخ ارز یا “تصویر مجله تجاری فردا” ، اما رنگ لباس یا جنسیت را به تحلیل اقتصادی خود نمی آورد؟ پاسخ این است که یک تئوری در ذهن داشته است ، و این نظریه ای است که ابتدا ما را به داده های معنادار و “فیلتر” تبدیل می کند و ثانیا ، ما را به جستجوی داده های جدید سوق می دهد که بدون این جستجو هرگز با آنها روبرو نخواهیم شد.

حال بیایید به تحلیل اقتصادی بیاییم. معرفت شناسی میسی می پرسد که این تئوری ما را به سمت داده های تجربی سوق می دهد؟ اگر پاسخ این است که این تئوری با مشاهده داده های تجربی به تدریج در ذهن ما توسعه می یابد. یعنی ما انتخاب داده ها و شناسایی داده های مرتبط از هزاران داوری نامربوط با نظریه را توضیح داده ایم و از طرف دیگر ما خود تئوری را با دریافت داده ها توضیح داده ایم. بنابراین باید اعتراف کنیم که مبانی اساسی یک تئوری پیشینی و مستقل از تجربه در ذهن ما تشکیل شده است. مکتب اتریش این بنیادها را مشخص می کند و سپس با استفاده از منطق و روش استدلال قیاسی ، تئوری اقتصادی را کاهش می دهد. منطق یک چیز رایج در بین همه انسانها است. بدون منطق ، ایجاد زبان ، برقراری ارتباط و استدلال بین انسانها امکان پذیر نبود. ما قوانین اساسی منطق را در ذهن داریم ، نه از طریق تجربه بلکه به صورت پیشینی. ما نظریه ای را که با استفاده از منطق ساخته شده است ، طی می کنیم.

بسیاری از مردم فکر می کنند که این بحث ها برای یک موضوع اقتصادی بیش از حد انتزاعی و فلسفی است. اما نمونه های واضح را می توان نشان داد که اینگونه نیست. به عنوان مثال ، بسیاری از منتقدین اقتصاد آزاد “تجربیات سایر کشورها” را برای رد این دکترین ذکر می کنند. در همان بحث ، آقای جبرالی از تجربه چین ، کره جنوبی ، روسیه ، ایالات متحده و خود ایران اشاره کرد. این البته روشی بسیار رایج در بین مخالفان اقتصاد آزاد در سراسر جهان است. به سادگی این است که تاریخ کشور در طول نیم قرن به “حقایق” و یک شاهد در حمایت از تحلیل آنها گفته می شود. آنها اهمیتی نمی دهند که هر یک از موارد ذکر شده توسط پیروان مدارس دیگر نیز به عنوان مدرکی از طرز فکر خودشان ذکر شده است. امروز آنها چین را یک تجربه موفق ذکر می کنند. اگر فردا اقتصاد چین مانند اقتصاد اتحاد جماهیر شوروی فرو ریخته شود ، همه این استنادها فراموش می شوند. در مورد کسانی که سوسیالیست نبودند ، آنها اقتصاد اتحاد جماهیر شوروی را که در آن زمان دومین اقتصاد بزرگ جهان بود ، به عنوان شواهدی از اعتقادات متعلق به دولت خود ذکر کردند. امروز ، این استنادات فراموش می شوند. باور کردن ممکن است دشوار باشد ، اما در سال ۱۹۶۸ ، ساموئل هانتینگتون محافظه کار در دفاع از مدل لنینیستی ، تجربه موفقیت آمیز کره شمالی و چین را که در ساخت و ساز در ایالت قرار دارد ، برای ارتقاء “نوسازی” ذکر کرد (Hanthigton 1400 ، ۴۹۵). دانش آموز همان هانتگون ، فرانسیس فوکویاما ، امروز ذهنیت اقتدارگرا همان استاد را ارائه می دهد ، اما با “شواهد” متفاوتی ، که در خود ایران توسط هواداران “دولت توسعه” بسیار مورد توجه قرار گرفته است. اکنون هیچ تحلیلگر دولت -از تجربه خاویر مایلی در آرژانتین مسئول نیست. اگر این دولت در نتیجه ماجلیس آرژانتینی و اتحادیه های تأثیرگذار کارگران ناکام باشد ، چیز خوبی ارائه می شود. اما اگر دولت وی موفق شود ، بعید است که در آینده – پس از تمایل به کوتاه مدت – منتقدان بازار آزاد به آرژانتین ، خاویر مایلی را به عنوان یک تجربه موفق دیگر مداخلات دولت ذکر کنند و فقط با هدف برخورد با پارلمان در دولت دخالت کنند.

در مورد پدیده های اجتماعی ، ما با یک واقعیت بسیار پیچیده و چند جانبه روبرو هستیم. که موفقیت یا عدم موفقیت دادستان تجربی در طی دهه ها ، و پیگرد قانونی تجربی غیر مرتبط است یا با این کار ، با مطالعه تاریخ و نمودارها ، چیزی نیست. مطالعه تاریخ و داده های آماری نمی تواند رهبر فکری باشد و داشتن نظریه انسجام منطقی که توسط گزاره های روشن بیان شده است ، مفید است.

هانتینگتون ، ساموئل. [۱۹۶۸] ۱۴۰۰. سازمان سیاسی در جوامع تحت تحول. ترجمه شده توسط Mohsen Salei. تهران: انتشارات علمی.