طبق گزارش‌ها، اولین فیلم مجموعه Guardians of the Galaxy می‌توانست کاملاً متفاوت به نظر برسد، اگر جیمز گان، نویسنده و کارگردانش، یکی از بدترین توصیه‌هایی که تا به حال دریافت کرده را نادیده نگرفته بود.
جیمز گان هنگام پاسخ به پرسشی درباره بدترین پیشنهادی که برای یکی از فیلم‌هایش دریافت کرده، گفت:
به من گفته شد هیچکس موسیقی متن Guardians را دوست نخواهد داشت و باید آن را با آهنگ‌های دهه ۹۰ مثل آهنگ‌های بریتنی اسپیرز عوض کنم. نمی‌دانم آیا این بدترین بود یا نه، اما چیزی است که الان به خاطر دارم!
موسیقی متن فیلم Guardians of the Galaxy در سال ۲۰۱۴ شامل آهنگ‌هایی بود که در نوار کاست پیتر کوییل قرار داشت، همان نواری که هنگام ربوده شدنش توسط گروه Ravagers همراهش بود. چون این شخصیت در کودکی زمین را ترک کرده، همه آهنگ‌ها این نوار متعلق به دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ بودند. با وجود اینکه برخی در مارول باور داشتند چنین موسیقی متنی موفق نمی‌شود، نتیجه برعکس شد و پس از انتشار، این آلبوم در رتبه اول جدول US Billboard 200 قرار گرفت. این نخستین بار بود که آلبومی متشکل از آهنگ‌های قدیمی به صدر جدول می‌رسید.
این آلبوم نه تنها توسط انجمن صنعت ضبط آمریکا (RIAA) گواهی پلاتین گرفت، بلکه دومین آلبوم موسیقی متن پرفروش سال ۲۰۱۴ در ایالات متحده شد. موسیقی متن فیلم همچنین نسل جدیدی را با ترانه‌هایی چون Hooked on a Feeling از Blue Swede و Ain’t No Mountain High Enough از ماروین گای و تامی ترل آشنا کرد. فیلم‌های Guardians of the Galaxy در نهایت به خاطر موسیقی متن‌شان معروف شدند.
