فیلم Downton Abbey: The Grand Finale پایانی بر سریال آن است که توانسته نمرات نسبتا خوبی را از منتقدان بگیرد.
فیلم Downton Abbey: The Grand Finale به کارگردانی سایمون کرتیس، سومین و آخرین قسمت از فرنچایز Downton Abbey است که داستان آن را جولیان فلووز نوشته است. این اثر دنباله‌ای بر Downton Abbey: A New Era محصول سال ۲۰۲۲ محسوب می‌شود و بسیاری از بازیگران اصلی فرنچایز که در دو فیلم قبلی حضور داشتند، دوباره بازمی‌گردند.
داستان فیلم حول خانواده کراولی و کارکنان داونتون ابی در دهه ۱۹۳۰ می‌چرخد. زمانی که مری در مرکز یک رسوایی عمومی ناشی از طلاقش قرار می‌گیرد و خانواده با مشکلات مالی روبه‌رو می‌شود، کل مجموعه با تهدید تحقیر اجتماعی دست و پنجه نرم می‌کنند. خانواده کراولی باید تغییر را بپذیرد و کارکنان برای فصل جدید آماده شوند، در حالی که نسل بعدی داونتون ابی را به آینده هدایت می‌کند.
منتقدان بر این باور هستند که فیلم The Grand Finale همانند یک فنجان چای آرامش‌بخش است و در عین حال حس رضایت‌بخشی از پایان‌بندی را ارائه می‌دهد و خداحافظی شایسته‌ای برای Downton Abbey محسوب می‌شود.
تاکنون در وب سایت راتن تومیتوز ۴۳ نقد برای فیلم Downton Abbey: The Grand Finale منتشر شده که امتیاز ۹۱ درصد را برای آن به همراه داشته است. در وب سایت متاکریتیک نیز امتیاز ۶۳ از صد برای این فیلم به ثبت رسیده که بر اساس ۱۳ نقد منتشر شده برای آن در این وب سایت است. در ادامه نظر منتقدان درباره این فیلم را مشاهده می‌کنید.
نظر منتقدان درباره فیلم Downton Abbey: The Grand Finale
- راتن تومیتوز | ۴۳ نقد – امتیاز ۹۱ درصد
- متاکریتیک | ۱۳ نقد – امتیاز ۶۳ از صد
«۸۰/۱۰۰ Screen Rant | منتقد: ریچل لابونت»
این فیلم نزدیک‌ترین تجربه به یک پایان کامل برای فرنچایز است که می‌توانست ارائه شود.
«۸۰/۱۰۰ The Hollywood Reporter | منتقد: فرانک شک»
دیالوگ‌های شوخ‌طبعانه و معمول جولیان فلووز در طول فیلم لذت‌بخش هستند.
«۸۰/۱۰۰ Variety | منتقد: تومریس لافلی»
با وجود درخشش نوستالژی که فیلم را به زیبایی نوازش می‌کند، تم انتقال مسئولیت به نسل بعد با وضوح و جذابیت خاصی در سراسر داستان پرجمعیت حس می‌شود.
«۷۰/۱۰۰ The Film Verdict | منتقد: آلونسو دورالده»
این فیلم در واقع یک «پیروزی بزرگ» برای خانواده کراولی و کارکنانشان است که آنها را به دهه ۱۹۳۰ و فراتر می‌برد.
«۶۰/۱۰۰ The Guardian | منتقد: پیتر بردشاو»
فیلم در لحظاتی بسیار خنده‌دار و به‌طور عجیبی همیشه تماشایی است.
«۶۰/۱۰۰ The Telegraph | منتقد: تیم روبی»
این اثر اوج فرنچایز محسوب نمی‌شود، بلکه خداحافظی محترمانه‌ای است. شادی و شوخ‌طبعی نیز ارائه می‌شود، البته زمانی که فیلم تلاش نمی‌کند اهمیت غیرضروری ایجاد کند.
«۶۰/۱۰۰ Empire | منتقد: جیمز دایر»
خداحافظی جولیان فلووز شاید به فهرست‌های «بهترین فیلم سال» راه پیدا نکند، اما همچنان باعث افتخار Downton Abbey است و کتاب دنیای ایده‌آل او با لبخندهای رسمی و روحیه بریتانیایی را به شکلی به پایان می‌رساند که باعث افتخار عمه وایولت نیز خواهد بود.
