به گفته خبرگزاری تاسنیم در قم ، پیامبر (صلح بر او) ، به قول دکتر شریفی ، کلام خود را با خدا آغاز کرد و با انسان به پایان رسید. پیامبر می خواست بگوید که من از یک طرف و مرد و مرد و خدا از طرف دیگر بین خدا و انسان ارتباط برقرار کرده ام و زمین را با خدا فراموش نکردم. به معنای خوب ، یکی از نویسندگان ، او به ما آموخت که شما حق ندارید زمین را به دلیل توجه زیاد فراموش کنید. یا به قول یکی از بزرگان ، ما به ما آموخته ایم که چهل مؤمن را در طول نماز شب به یاد بیاوریم (که برای برقراری ارتباط با خدا کاملاً شخصی و شخصی است). این نکته ظریف نشان می دهد که شما حق ندارید درد انسان را در قلب شب (و در اوج روابط شخصی با خدا) فراموش کنید ، و حداقل هر شب باید به درد چهل انسان توجه کنید ، اما دعا در اینجا دعا نیست بلکه دعا برای مشکلات آنها با کمک خدا. پیامبران برای درک مسائل انسانی و یک روش الهی برای حل آن آمدند. ما نمی خواهیم سؤال انسانی به هیچ وجه حل شود ، اما ادعا می کنیم که به روشی الهی پاسخ داده می شود. چنین دیدگاهی توسط پیامبر اکرم محمد مصطفی (ص) آموخته شد که یک آسمانی بودن نباید شما را نادیده بگیرد.
ما یک حدیث با این مقدمه داریم که “مردان خفاش …” و خفاش از Bitot و Night ناشی می شود. او به ما آموخت که هرکسی که شب بخوابد و در قلب شب مسلمان فریاد بزند و جواب نداد که تماس مسلمان مسلمان نیست. به نظر من ، حدیث شب تأکید می کند که در قلب شب شما نیز باید درد انسان داشته باشید و در مورد مسائل انسانی فکر کنید. بنابراین ، بودن آسمانی و در غار پیامبر ، زمین را نادیده نگرفت ، زیرا زمینی او فراموش نشده است که آسمان را فراموش کند. او به اندازه امروز مدرن نشد که فقط نگرانی انسان (زمینی) داشت و بدون توجه به آسمان زندگی می کرد ، و نه به آسمان دقیقاً مانند عرفا توجه کرد تا زمین را فراموش کند. او این دو را به یکدیگر پیوند داد. برای کشف چگونگی این اتفاق با ارائه یک بحث مهم فلسفی و تفسیری ، آن را ارائه خواهیم داد.
مهمترین عظمت پیامبر (صلح بر او) این بود که بین دو قوس وجود داشت. یکی در کنار دنیای معنوی و دیگری روی زمین. او این دو (طرف) را به هم پیوند داد ، زیرا او هم مشکل و هم راه حل را دید ، نه اینکه به خاطر راحتی خود به مشکل توجه کند. از طرف دیگر ، آنقدر در این موضوع گرفتار نشده بود که او راه حل آسمانی را نمی بیند. ما بعضی اوقات درگیر موضوعاتی می شویم که آسمان را فراموش می کنیم. درد مشکلات و مشکلاتی مانند حجاب ، اقتصاد ، فرهنگ ، تورم و غیره ما را به حدی می برد که ما فقط به دنبال یک راه حل زمینی برای از بین بردن آنها هستیم ، در حالی که پیامبر می گوید شما باید یک راه حل آسمانی برای درمان درد و حل مشکلات پیدا کنید.
قرآن بیان می کند: “تمام قرآن پیامبر (صلح بر او)” و ما در آیه دیگری می خوانیم: کنی فایکونی. نوع فرمان خدا از نوعی است که همانطور که او فرمان می دهد اتفاق می افتد. فرمان خدا فوری ، فوری ، فوری است و نیازی به پردازش و مدت زمان طولانی ندارد. بر این اساس ، آلم می گوید وحی خدا از نوع چیز است و خدا یکی از مواردی است که بلافاصله اتفاق می افتد و نیازی به وجود ندارد. آلامام می گوید این یک نوع زمان و مکانی است که نیازی به زمان و مکان ندارد و نامناسب ، نامناسب و انتزاع است. مکاشفه نیز از این نوع و فوری ، بی موقع و بدون مکان است که رابطه پیامبر با آسمان را برقرار می کند.
اکنون پیامبر به مردم ، ناآگاهانه و فوراً ، در مکه و مدینه ، و به تدریج و آن ارتباط با کتاب را آموزش می دهد. پیامبر در طی یک دوره طولانی و ۲۳ ساله ، به مردم می آموزد. در تفسیر آلام ، انتزاعی است ، نه مادی ، و پیامبر یک موضوع واحد را در یک فضای مادی قرار می دهد. عظمت پیام پیامبر در این فرایند پالایش و تبدیل بزرگی است که او انجام می دهد. البته مراقب باشید که این تبدیل ذهن ما را تحریف نکند ، مانند برخی (سوره و او) که این موضوع را درک نکردند و نتیجه گرفتند که خود پیامبر صاحب مکاشفه است.
اگر می خواهیم مسائل معاصر انسانی مانند قاچاق ، فقر ، محیط زیست و غیره را درک کنیم ، باید در مورد چگونگی مراقب باشیم. امروز همه تلاش های حوزه های علمیه اتفاق می افتد ، و این مسائل را به راه حل های آسمانی وات می پردازیم ، یعنی تلاش و درک پاسخ اسلام به آن ، اما این وات وات است ، پس باید ببینیم که چگونه می خواهیم پاسخ دهیم.
به عنوان مثال ، ما جواب اسلام را دریافت کردیم ، به عنوان مثال ، مانند فقر در آمریکای لاتین ، قاچاق انسان در آفریقا بر اساس پیام آسمانی اسلام ، و روش ایجتیاد در غارت و بهره برداری از کشورهای سیاه و موضوعات مختلفی مانند تجارت جنسی و نابودی محیط زیست و خشونت و خشونت و خشونت دریافت کردیم. همانطور که گفتم ، ما نه تنها باید اخلاق را کاهش دهیم ، بلکه اینها چگونه باید یک مسئله استراتژیک باشد. ما باید ببینیم که چگونه پیامبر به مردم جهاد ، حجاب ، سالاد و غیره آموخت.
این روشی است که پیامبر محبوب ما از آن استفاده کرد ، و ما می توانیم با الگوبرداری از آنها سه نفر را به ۲۰۰۰۰۰ تبدیل کنیم و روند تبدیل آنها به How چیست. امروز ، یکی از خلاء های تبلیغاتی این است که بدانیم پیام پیامبر چگونه به معنای خلاصه کردن همه چیز در ابعاد اخلاقی و روشهای پیامبر است ، بلکه باید در قالب مباحث مهندسی استراتژیک و فرهنگی تحقیق و تحقیق کنیم. ما باید نگاه کنیم و دریابیم که چگونه پیامبر آموزش در زمان های مختلف مهندسی شد.
ما باید بدانیم که در کجا ، چگونه (چگونه) و چه موقع به مردم بگوییم. به عنوان مثال ، ما باید پاسخ اسلام را به محیط زیست پیدا کنیم. اینگونه است که ما (چگونه) هستیم و باید در این زمینه بیاموزیم ، همانطور که در وات پیامبر به دنبال پاسخ ها هستیم تا به پاسخ ها در نحوه آموزش پیامبر و نحوه آموزش آنها پاسخ دهیم. متأسفانه ، ما همه چیز را به دیدگاه اخلاقی در مورد چگونه پیامبر اختصاص داده ایم و از دیدگاه ها و رویکردهای دیگری که باید مورد مطالعه قرار گیرد غفلت کرده ایم.
ما امروز نمی توانیم سؤال انسانی را بدون برقراری ارتباط با آسمان درک کنیم و نمی توانیم پاسخی آسمانی برای آنها پیدا کنیم مگر اینکه عملکرد این روند را درک کنیم. ما نمی توانیم سؤال انسانی را در چارچوب مدرنیته ، به شکل ، زمین و مواد حل کنیم. غیرقانونی منطقه ای است که درد جامعه و پیدا کردن یک پاسخ آسمانی به آن ، در حالی که دامنه سکولار فقط به جهان متصل است یا از درد سوال انسان رها شده است. حوزه انقلابی منطقه ای است که مسئله انسان را می داند ، اما به دنبال پاسخ به سؤال انسانی روی زمین نیست ، بلکه در آسمان است. دامنه باید مکاشفه ، روح و امور را درک کند.
Hojatoleslam Yahya Jahangiri Suhrawardi ، یک محقق بین المللی
پایان پیام/
منبع:تسنیم
