در نامه ای به دبیر سازمان ملل -ژنرال آنتونیو گوترس ، رئیس شورای امنیت ، خانم کایا کالاس ، نماینده عالی اتحادیه اروپا و اعضای شورای امنیت سازمان ملل ، دلایل خود را بیان کردم که چرا سه کشور اروپایی از نظر قانونی قانونی و قانونی نیستند.
سه کشور اروپایی (E3) با اقدامات و اظهارات خود – از جمله حمایت سیاسی و مادی از تجاوز نظامی غیرقانونی و غیرقانونی اخیر رژیم اسرائیل. نقض اصول اساسی Brjam ؛ و همچنین عدم موفقیت طولانی مدت در عمل به تعهدات خود – آنها واقعاً جایگاه خود را به عنوان “شرکت کننده” در بریگام از دست داده اند. بنابراین ، هرگونه تلاش برای احیای شورای امنیت به رهبری قطعنامه های شورای امنیت نامعتبر و از نظر قانونی نامعتبر است.
در پاسخ به عزیمت یک جانبه ایالات متحده از براجام ، ایران ابتدا تمام مکانیسم های حل اختلاف را در این توافق نامه به طور کامل تکمیل کرد و سپس به تدریج اقدامات جبرانی خود را مطابق با بند ۳۶ بریگام آغاز کرد. در طول راه ، ایران تلاش های گسترده ای برای ترغیب سایر اعضای توافق برای بازگشت به تعهدات خود انجام داد. با این حال ، سه کشور اروپایی (E3) نه تنها به تعهدات خود پایبند بودند ، بلکه به طور جدی در اجرای سیاست “حداکثر فشار” SO- درگیر شده اند و اخیراً در پرخاشگری نظامی علیه مردم ما شرکت داشته اند. بازیگران با چنین تاریخ هرگز نمی توانند ادعا کنند که “عمدی خوب” هستند.
سه کشور اروپایی نمی توانند و نباید مجاز باشند اعتبار شورای امنیت سازمان ملل را با سوءاستفاده از قطعنامه ای که آنها به آن رعایت نکرده اند ، زیر سوال ببرند. آنها باید همان توصیه ای را که در نامه آگوست سال ۲۰۲۰ به ایالات متحده ارسال کرده اند ، رعایت کنند: “آنها باید از هر اقدامی که شکاف های شورای امنیت را عمیق تر کند یا تأثیر منفی جدی بر عملکرد آن داشته باشد ، خودداری کنند.”
همانطور که در نامه خود تأکید کرده ام: ایران نشان داده است که توانایی مقابله با هر یک [تهاجم وحشیانه یا به اصطلاح خودشان] “کار کثیف” از توهم ناشی می شود ، اما همیشه آماده پاسخ دادن به دیپلماسی و حسن نیت معنادار بوده است. “
پایان پیام/
منبع:تسنیم
