سازمان های بین المللی ابزارهای قدرتهای بزرگ هستند ، نه ضامن صلح

سازمان‌های بین‌المللی ابزار قدرت‌های بزرگ‌اند نه ضامن صلح

در مصاحبه ای با خبرنگار تاسنیم از مشهاد ، علی اصنگر داوودی درباره نقش سازمان های بین المللی و حقوق بین الملل در کنترل تنش های بین المللی گفت: در هر کشور ، یک شعبه قاهره به نام دولت وجود دارد که می تواند با قوه قضاییه و قوه قضاییه مقابله کند. اما در عرصه بین المللی ، چنین قدرتی وجود ندارد ، هیچ دولتی در سطح بین المللی و حاکمیت و یک نیروی قاهره وجود ندارد که بتواند تنش ها و مبارزات بین المللی را داشته باشد.

وی افزود: سازمان هایی مانند سازمان ملل بر اساس توافق داوطلبانه توسط دولتها برای ایجاد امنیت و نظم بین المللی تأسیس شده اند. اما این سازمان ها به هیچ وجه قادر به ایفای نقشی مانند دولت ها در کشورها نیستند ، زیرا آنها فاقد ضمانت های اجرایی هستند و فقط در صورت عدم اراده کشورهای عضو در پشت سر آنها می توانند مؤثر باشند.

داوودی با اشاره به تسلط بر قدرتهای بزرگ بر این نهادها ، گفت: “مشکل این است که سازمان های بین المللی عمدتاً تحت سلطه چندین قدرت جهانی هستند.” در نتیجه ، نه اراده جمعی کشورها ، بلکه اراده چند کشور قدرتمند است که تعیین می کنند چه چیزی را دنبال کنند. به همین دلیل است که قطعنامه ها در مورد موضوعاتی مانند جنگ ایران -عراق صادر می شود ، اما هیچ تقابل در مورد حمله اسرائیل به غزه یا حمله به قلمرو ایران وجود ندارد زیرا ایالات متحده حامی اسرائیل است.

یکی از اعضای دانشکده دانشگاه آزاد اسلامی و دکترا در علوم سیاسی ادامه داشت: در غیاب قاهره بین المللی ، این سازمان ها وظایفی را انجام می دهند که نه توانایی و نه استقلال لازم برای انجام آنها. تا زمانی که منافع قدرتهای بزرگ به آن احتیاج نداشته باشد ، این سازمان ها منفعل و منفعل باقی می مانند.

وی در تجزیه و تحلیل آتش بس اخیر ، گفت: “آتش بس به معنای هنگامی که دو طرف مذاکره شده و توافق شده اند و ناظران بین المللی باید اجرای آن را رصد کنند.” اما آتش بس فعلی بیشتر شبیه به آتش سوزی در زیر خاکستر است. اسرائیل تحت فشار داخلی و بین المللی چنین آتش بس به شما داده است. اقتصاد اسرائیل ، افکار عمومی جهانی و حتی افکار عمومی در سرزمین های اشغالی رژیم و اسرائیل به یک وقفه تاکتیکی نیاز داشت.

داوودی گفت: جمهوری اسلامی از ابتدا اعلام کرده بود که اگر اسرائیل تجاوز را متوقف کرده بود ، ایران حمله نخواهد کرد. اما این آتش بس قابل اعتماد نیست و پایدار است. زیرا اسرائیل تا به امروز هیچ پیروی از توافق نامه ها را نشان نداده است و فقط منافع خود را دنبال می کند. اگر فردا احساس کند که مجبور است دوباره آتش را ادامه دهد ، بدون شک این کار را خواهد کرد.

یکی از اعضای دانشگاه آزاد اسلامی مشهود همچنان به تجزیه و تحلیل نقش دونالد ترامپ رئیس جمهور پیشین ایالات متحده ادامه داد و گفت: “ترامپ با برنامه های مختلف ، از جمله توییت اخیر خود ، نشان داده است که هدف وی حمایت از مردم ایران نیست ، بلکه برای تضعیف جمهوری اسلامی و ایجاد تغییر رژیم است.” این پیام که اگر دولت نتواند مشکل را حل کند ، ما مشکلی در تغییر آن نداریم ، بسیار قابل توجه بود.

وی ادامه داد: حملات اسرائیلی به مراکز مانند اردوگاه سارالله یا مرکز فتا برای اهداف نظامی نیست ، بلکه برای تضعیف کنترل اجتماعی جمهوری اسلامی و ابزارهای امنیتی داخلی است. این حرکت برای مردم ایران پیامی دارد: ما زیرساخت های دولت را تضعیف کرده ایم ، اکنون شما برخیزید. این استراتژی دقیقاً همان چیزی است که ترامپ دنبال می کند. ایجاد فشار جامع اقتصادی ، رسانه ای و نظامی برای تسلیم یا تغییر سیستم.

با توجه به تأثیر آتش بس در مذاکرات ، داوودی گفت: “این بخشی از سیاست مانند چوب و هویج است.” از یک طرف ، ایالات متحده اعلام می کند که مجاز به خرید نفت از ایران است ، از طرف دیگر ، زیرساخت های نظامی ایران را هدف قرار می دهد. هدف نهایی آنها بازگرداندن ایران به جدول مذاکره است.

استاد علوم سیاسی گفت: “اگر کسی فکر کند که این مذاکرات می تواند منافع ملی ما را فراهم کند ، اشتباه است ؛ البته ، مقاومت دوازده روزه ایران ، با وجود همه خسارت ها ، به دشمن پیام واضحی می داد: اگر رژیم ایران نابود شود ، ایالات متحده باید مستقیماً وارد حوزه شود ، اما اکنون نه نه هیچگونه افکار عمومی آمریکا ، و نه کنگره و نه بین المللی چنین حرکاتی را انجام نمی دهد.

پایان پیام/۲۸۲

منبع:تسنیم

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *