خشم شهروندان اروپایی از ناتو

گروه سیاسی خبرگزاری تسنیم درست در پس اتحاد آشکار بلوک غرب علیه روسیه، نارضایتی عمیق و فزاینده ای در میان شهروندان کشورهای عضو ناتو در قاره اروپا شکل می گیرد. این خشم ناشی از دو تصمیم کلیدی اخیر است که بار اقتصادی سنگینی را مستقیماً بر دوش شهروندان اروپایی گذاشته است، در حالی که منافع ملموس در برابر این هزینه ها کمتر از همیشه به نظر می رسد.

اولین و شاید دردناک ترین شوک اقتصادی، تعهد جدید کشورهای اروپایی عضو ناتو برای ارسال کمک های مالی مستقیم به اوکراین است. بر اساس این توافق، کشورهای اروپایی متعهد شده اند که طی دو سال آینده ۹۰ میلیارد یورو به طور رایگان در اختیار کیف قرار دهند. قابل تامل است که قرار است این تعهد مالی عظیم بدون دست زدن به دارایی های مسدود شده روسیه انجام شود.

این تصمیم در حالی اتخاذ شد که کشورهای اروپایی ماه هاست با پیامدهای اقتصادی مستقیم جنگ در اوکراین دست و پنجه نرم می کنند. از افزایش سرسام‌آور تورم انرژی و افزایش هزینه‌های زندگی گرفته تا رکود در بخش‌های صنعتی. شهروندان اروپایی که خود تحت فشار شدید افزایش قیمت ها هستند، این کمک های میلیارد دلاری را بار نامتناسب می دانند. این ناعادلانه ساختار کمک (یعنی پرداخت از جیب به جای استفاده از اموال توقیف شده طرف مقابل) خشم عمومی را نسبت به دولت های آنها و سازمان هدایت کننده این سیاست ها یعنی ناتو برانگیخته است.

امتیازات یک طرفه اروپا به ایالات متحده به حوزه کمک های مستقیم محدود نمی شود. دومین اهرم فشار که نشان دهنده تسلیم کامل در برابر خواسته های دونالد ترامپ است، توافق بر سر افزایش بودجه دفاعی است. ۲۹ عضو اروپایی ناتو توافق کرده اند که سهم خود از هزینه های دفاعی را به ۵ درصد از تولید ناخالص ملی (GDP) افزایش دهند. این امتیاز یک تعهد بلند مدت با پیامدهای مالی هنگفت برای بودجه ملی کشورهای اروپایی است.

در حالی که ایالات متحده به دلیل موقعیت جغرافیایی خود کمترین آسیب مستقیم اقتصادی را از این جنگ متحمل شده است، اروپایی ها مجبور به تقویت گسترده ماشین نظامی ناتو شده اند. در عین حال، بخش بزرگی از شهروندان این کشورها خواهان سرمایه‌گذاری بیشتر در زمینه‌هایی مانند بهداشت، زیرساخت‌های داخلی و مقابله با بحران معیشتی هستند، نه انباشت سلاح تحت هدایت واشنگتن.

در مجموع، این دو تصمیم نشان می دهد که ناتو در حال تبدیل شدن به سازمانی است که با هزینه سنگین شهروندان اروپایی، منافع استراتژیک کاخ سفید و اهداف ژئوپلیتیکی آن را برآورده می کند. ادامه حیات این قرارداد، در سایه این امتیازات مالی و نظامی، معنایی جز «افزایش هزینه ها و کاهش منافع» برای مردم عادی اروپا ندارد. خشم شهروندان اروپایی هشداری جدی است مبنی بر اینکه مرز بین اتحاد استراتژیک و استثمار اقتصادی به زودی فرو خواهد ریخت.

انتهای پیام/