به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم ، دوی ماراتن اخیر جزیره کیش که با مجوز شورای برنامه ریزی و تامین نهادهای مختلف برگزار شد، این روزها به دلیل بی توجهی کامل در نظارت و رعایت نکردن پوشش مناسب بخش قابل توجهی از بانوان شرکت کننده به نمادی از تبلیغات و تبلیغات بی حد و حصر تبدیل شده است.
فیلمها و کلیپهای منتشر شده از این مسابقه نشان میدهد که بسیاری از بانوان شرکتکننده نه تنها برخلاف فرهنگ ایرانی اسلامی عمل کردهاند، بلکه حتی کوچکترین تعهدی به پوشش ظاهراً تعریفشده این مسابقه نداشتهاند. تا جایی که روسری موجود در بسته اولیه که به عنوان مثال توسط هلدینگ برگزارکننده ارائه شده بود نیز تا حد زیادی بی اعتبار و بلا استفاده رها شده است.
نکته مهم و تامل برانگیز این است که حتی یک اخطار ساده در خط شروع مسابقه داده نشد و به گونه ای عمل شد که گویی هیچ الزام و قوانینی وجود ندارد. تا جایی که شرکت کنندگان بدون کوچکترین هشدار و مانعی با لباس کاملا نامناسب وارد مسیر مسابقه شده اند.
پیگیری های خبرنگار تسنیم نشان می دهد که این رویداد به تایید شورای تامین کیش رسیده است. همچنین در سطح جزیره بنرها و غرفه های اطلاع رسانی در خصوص قوانین پوشش نصب شده بود که ظاهرا این اقدامات فقط برای رفع تکلیف و خودنمایی بوده و هیچ نظارتی در اجرای این هشدارها وجود نداشته است.
در عمل هیچ مکانیزم نظارتی موثری اعمال نشده است و همانطور که تصاویر منتشر شده نشان می دهد حجم قابل توجهی از هشدارها و مقررات اجرایی نشده و کاملا بی اثر شده است.
البته این وضعیت به کیش محدود نمی شود. در تهران در فضاهای عمومی و ورزشی مانند باشگاه انقلاب، فاز شمالی پارک یاس فاطمی، پارک پردیسان و برخی مکانهای مشابه، اغلب شاهد حضور افرادی با پوششهای فوقالعاده غیرعادی و مغایر با فرهنگ عمومی اسلامی ایرانی هستیم و در اغلب موارد نظارت و برخورد مؤثر بازدارندهای مشاهده نمیشود.
طبیعی است که الگوی این بی بند و باری و بی توجهی به مقررات در رویدادی مانند ماراتن کیش در شرایطی بازتولید شود که کلانشهرها نیز دچار غفلت نظارتی شده اند.
هنگامی که هشدار داده می شود؛ چرا نظارت اجرا نمی شود؟
این سوال اساسی اکنون در مقابل افکار عمومی قرار دارد که چگونه یک رویداد ورزشی در سطح ملی و بین المللی با وجود هشدارهای مکرر و صریح به وضعیتی می رسد که پوشش نامناسب شرکت کنندگان به ضلع اصلی مسابقه تبدیل شود؟
شورای تامین کیش چگونه از اجرای تصمیمات خود و نیروی انتظامی به عنوان حافظ نظم و امنیت در روز مسابقه اطمینان حاصل کردند، چه سازوکار نظارتی را اعمال کردند و چرا این میزان بی ادبی رخ داد؟
همچنین برنامه هلدینگ برگزارکننده برای مدیریت پوشش و اجرای الزامات دقیقا چیست و چرا در عمل نشانه ای از آن دیده نمی شود و فدراسیون دوومیدانی چه استاندارد یا نظارتی برای این رویدادها تعریف کرده است و چرا هیچ کدام از آنها در طول مسابقات اجرا نشد؟
با توجه به حساسیت اجتماعی و الزامات قانونی در زمینه پوشش، انتظار می رفت مدیریت صحنه، نظارت لحظه ای و کنترل اجرایی با دقت بسیار بیشتری انجام شود. اما نتیجه این مسابقه نشان می دهد که نظارت عملا کنار گذاشته شده و سازوکار موثری در زمین وجود نداشته است.
همانطور که حجت الاسلام آژه ای رئیس قوه قضائیه چند روز پیش در استان یزد تاکید کرد، ترویج ناهنجاری های اجتماعی به ویژه در حوزه عفاف و حجاب یکی از حربه های دشمن در جنگ ترکیبی با ملت ایران است. بنابراین حداقل انتظار این است که مسئولان برگزاری، شورای تامین، نیروی انتظامی و فدراسیون دوومیدانی در برابر افکار عمومی شفاف سازی کنند و توضیح دهند که چرا با وجود تذکرات و مقررات رسمی، اجرای این آیین نامه در روز مسابقه به کلی نادیده گرفته شد.
برخورد با تمام کسانی که در اجرای این برنامه سهیم بوده اند، کاملاً غیرمنتظره است. مسئولانی که با انفعال و یا کمک به این پدیده ضدفرهنگی باعث شکل گیری صحنه ای کاملا ضد فرهنگی و مشکوک شده اند. این دیگر غفلت شهروند نیست، اقدام مشکوک برخی مسئولان است که بدون اقدام لازم می تواند عواقب سنگینی برای فرهنگ کشور داشته باشد.
انتهای پیام
منبع:تسنیم
