فیلم Rental Family با هنرنمایی برندن فریزر توانسته نقدهای بسیار خوبی را از منتقدان دریافت کند.
فیلم Rental Family یک کمدی درام است که توسط هیکاری کارگردانی شده و فیلمنامه آن را نیز همراه با استفن بلاهوت نوشته است. در این فیلم، برندن فریزر در نقش یک بازیگر آمریکایی ساکن ژاپن ظاهر میشود که بهطور غیرمنتظره وارد یک آژانس «خانواده کرایهای» میشود؛ جایی که افراد برای نقشهای مختلف در زندگیشان بازیگر اجاره میکنند. این تجربه عجیب او را وارد ماجراهایی انسانی، احساسی و گاه طنزآمیز میکند.
در کنار فریزر، بازیگرانی چون تاکهیرو هیرا، ماری یاماموتو، شانون ماهینا گورمن و آکیرا ایموتو نیز ایفای نقش میکنند. فیلم با موضوعی متفاوت و فضایی لطیف، نگاهی تازه به روابط انسانی و تنهایی در دنیای مدرن ارائه میدهد.
فیلم Rental Family یک درام کمدی خوشقلب درباره وانمود کردن به داشتن ارتباط انسانی تا زمانی که واقعاً شکل بگیرد، به شمار میرود و فرصتی ایدهآل برای نمایش قدرت بازیگری احساسی برندن فریزر فراهم میکند، در حالی که گروه بازیگران فرعی فوقالعادهای نیز از او پشتیبانی میکنند.
تاکنون در وب سایت راتن تومیتوز ۱۰۷ نقد برای فیلم Rental Family منتشر شده که امتیاز ۸۷ درصد را برای آن به همراه داشته است. در وب سایت متاکریتیک نیز امتیاز ۶۸ از صد برای این فیلم به ثبت رسیده که بر اساس ۲۹ نقد منتشر شده برای آن در این وب سایت است. در ادامه نظر منتقدان درباره این فیلم را مشاهده میکنید.
نظر منتقدان درباره فیلم Rental Family
- راتن تومیتوز | ۱۰۷ نقد – امتیاز ۸۷ درصد
- متاکریتیک | ۲۹ نقد – امتیاز ۶۸ از صد
«۹۰/۱۰۰ – Screen Rant | منتقد: مای عبدالباکی»
فیلم Rental Family در پرداختن به مضامین خود به شکل تقریباً شاعرانهای عمل میکند. این فیلم به ریشه احساسات انسانی میرسد و نشان میدهد چگونه این احساسات تحتتأثیر جهان پیرامون ما و تصمیماتی که دیگران میگیرند قرار میگیرند. این یک فیلم دلنشین است که پرسشهای عمیق و اندیشمندانهای مطرح میکند و قول میدهم پاسخهایش شما را ناامید نخواهد کرد.
«۸۸/۱۰۰ – RogerEbert.com | منتقد: ریچارد روپر»
فیلم Rental Family بدون هیچ پنهانکاری احساسی است؛ گاهی حتی یادآور آثار فرانک کاپرا. این فیلم تصویری تأملبرانگیز و هوشمندانه از کسبوکاری عجیب و درعینحال واقعی ارائه میدهد: اجاره انسانها برای کمک به سایر انسانها. همچنین مطالعهای دقیق درباره شخصیتی غریبه (گایجین) در ژاپن است؛ کسی که میداند شاید یک عمر در آن کشور زندگی کند اما هرگز نتواند فرهنگش را کاملاً درک کند، هرچند هیچگاه از تلاش دست برنمیدارد.
«۸۰/۱۰۰ – The Hollywood Reporter | منتقد: فرانک شک»
بازی فوقالعاده دقیق و پرجزئیات برندن فریزر عنصر کلیدی قدرت فیلم است و او بازیگران نقش مکمل بسیار توانمندی در کنار خود دارد.
«۷۷/۱۰۰ – TheWrap | منتقد: ویلیام بیبیانی»
بهراحتی میتوان فهمید چه چیزی فریزر را به این نقش جذب کرده؛ زیرا این اثر تقریباً بهگونهای مکانیکی طراحی شده تا او را بهعنوان یک بازیگر در اوج توانایی و بهعنوان یک ستاره، جذاب و دوستداشتنی نشان دهد.
«۷۰/۱۰۰ – Collider | منتقد: راس بونیم»
هدف Rental Family خلق فیلمی رضایتبخش، تأثیرگذار و در نهایت احساساتی است با اجراهایی شیرین و درامی آرام و دقیقاً همین را هم ارائه میدهد.
«۶۷/۱۰۰ – IndieWire | منتقد: دیوید ارلیچ»
این فیلم اثری مهربان است: از آن نوع فیلمهایی که نورپردازیشان روشنتر از مطب دندانپزشکی است، موسیقیشان را خواننده گروه Sigur Rós بههمراه Alex Somers ساخته، و همه چیز به سوی پایانی احساسی درباره همدلی، انزوا و قدرتی که هر یک از ما برای تأثیر گذاشتن بر زندگی دیگران داریم پیش میرود. فیلم درباره جنبههای سخت انسان بودن است، اما تنها علاقهای گذرا به بررسی عمیق آنها نشان میدهد.
«۶۰/۱۰۰ – Variety | منتقد: پیتر دبروژ»
فیلمی مانند Rental Family کاملاً وابسته به تُن و حالوهوای خود است، و تُنی که هیکاری ساخته در چینوچروکهای نگرانی روی پیشانی فریزر بازتاب پیدا میکند: تُنی احساساتی و غیرقابلباور که نیت خوبی دارد اما از دستکاری احساسات مخاطب برای رسیدن به نتیجه دلخواه هم ابایی ندارد.
«۴۰/۱۰۰ – The Guardian | منتقد: رادهیان سایمونپیلای»
هیکاری و گروهش عمدتاً از تنشهایی عبور میکنند که میتوانستند در فیلمی ساختهشده از چندین صحنه شاخص و بدون پیوند مناسب میان آنها، نقش پررنگتری داشته باشند.
«۳۳/۱۰۰ – The A.V. Club | منتقد: تیم گریرسون»
فریزر در این درام شدیداً احساساتی با همان هاله همیشگی «نیکسرشتی ساده» قدم برمیدارد؛ همان چیزی که همیشه به او کمک کرده است. اما این تابش شدید و متمرکز نیکی، کمکم شبیه انکار واقعیت دردناکی میشود که فیلم Rental Family نادیده میگیرد. این فیلم میخواهد شما را در آغوش بگیرد، اما ممکن است وسوسه شوید آن را پس بزنید.





